W tym miesiącu postanowiłem skomentować w paru słowach nowości.
W tym miesiącu bez wątpienia królowali The Last Shadow Puppets. Nie biorąc pod uwagą Chorzowskiego koncertu mojego ulubionego zespołu z tej środy. Alex Turner potwierdził kolejny raz, że nie jest gwiazdką jednego sezonu, a popularność jego formacji w rodzinnym kraju jest całkowicie uzasadniona szkoda, że nie można tego powiedzieć o Polsce.
Pod tym linkiem można znaleźć bardzo fajne wykonanie kilku piosenek z debiutu The Last Shadow Puppets
http://www.theageoftheunderstatement.com/
Natomiast jeśli chodzi o siódme miejsce to nie będę ukrywał, że bardzo lubie Scarlett Johansson. I składa się na to wiele czynników jak choćby to, że Scarlet zagrała już w trzech filmach jednego z dwójki moich ulubionych reżyserów, jak i to, że zawsze pozostanę pod wrażeniem jej roli u boku Thora Birch w filmie Ghost Word, nie mówiąc już oczywiście o jej najważniejszym filmie Lost in Translation gdzie u boku Billa Murray próbuje już swoich sił w japońskim karaoke. Tę wszystkie przesłanki sprawiły, że nie mogłem się doczekać tej płyty od chwili kiedy się dowiedziałem, że w ogóle powstaje. Od strony artystycznej jest to muzyka z najwyższej półki w końcu to piosenki nie byle kogo, a za produkcje odpowiada członek jednego z najważniejszych i najbardziej wpływowych zespołów ostatnich lat czyli TV on the Radio. W końcu czy Scarlett umie śpiewać okazuje się, że tak, a jej charakterystyczny głos nadaje tej płycie wspaniały klimat. Jak dla mnie jest to wydarzenie dużego formatu. I tak się tylko zastanawiam jak daleko jesteśmy z „murzynami ” jeśli chodzi o nasz kraj i jakieś głupie konkursy w stylu „Jak oni śpiewają” gdzie aktorzy robią z siebie pośmiewisko.
Co do Portishead nie mam pytań, oprócz jednego. Gdzie oni byli przez te 10 lat?? Bardzo lubię solową płytę Beth Gibbons I Rustin Man Out Of Season, ale to nie to samo co Beth z Portishead. Mogę tylko powiedzieć, że zawsze jestem sceptyczny wobec tego typu powrotów, ale w tym przypadku zespół spisał się na piątkę!!!
Na koniec nowe The Music pożyjemy zobaczymy, Strength In Numbers to bardzo fajna piosenka, ale czy będzie z tego dobra płyta to jeszcze za mało by można było coś więcej powiedzieć. A nadzieja we mnie tkwi bo Welcome To The North to nie było coś co mogło by mnie zadowolić po tak olśniewającym debiucie. Więc teraz albo nigdy można by powiedzieć.
MOJA LISTA - notowanie 126 maj 2008
