Post: #208

#55. "Highway to Hell" by AC/DC (1979)
(—) Highway to Hell
Było niebiańsko, jest piekielnie. "Highway to Hell" zaskoczyło mnie niespodziewanie i już się nie odczepiło. Nie jestem wielkim fanem AC/DC, ale zawsze mieli dla mnie kilka naprawdę porywających i pełnych energii numerów i ten jest tego doskonałym przykładem. Dodam, że oryginalna australijska okładka płyty zespołu o tym samym tytule, jest moją ich ulubioną (patrz powyżej).


#54. "Home" by Sheryl Crow (1996)
(#47) Sheryl Crow
Niesprawiedliwie zapomniany genialny utwór Sheryl Crow z lat 90tych. Uparcie dołączony później do zestawu największych hitów, mimo w zasadzie braku statusu hitu, jeśli patrzeć jedynie przez pryzmat list przebojów. Rozdzierający, pełen sprzecznych uczuć. Zaśpiewany jednocześnie z sentymentem do przeszłości i strachem przed rutyną, chęcią ucieczki. To jeden z tych utworów, w których ważniejsze są te niewypowiedziane słowa, ukryte gdzieś między wierszami niż właściwy tekst. Polecam także teledysk. Na pewno jeden z moich ulubionych w ogóle. No i właśnie tutaj Sheryl Crow wygląda dla mnie najpiękniej.

Inne utwory Sheryl Crow:
#92. (#88) "Leaving Las Vegas" (1993)
#141. (—) "Redemption Day" (1996)
#170. (#11) "Perfect Lie" (2005)
#240. (—) "Shine Over Babylon" (2008)
#403. (#26) "Always on Your Side" (2005)
#430. (#67) "I Know Why" (2005)


#53. "Everything Is Everything" by Lauryn Hill (1998)
(#23) The Miseducation of Lauryn Hill
Jeden z tych bardzo pozytywnych kawałków Hill z pierwszego albumu. Hymn młodych, o tym, że może być lepiej, jeśli tylko spróbujemy. O tym, że wszystko jest wszystkim, że wszystko ma swoje znacznie, nic nie dzieje się bez przyczyny, a zmiany w końcu nadejdą. Lauryn we wspaniałej formie wokalnej do lekko oldschoolowego bitu; na pianinie w tle - anonimowy jeszcze wtedy John Legend.


#52. "Love Will Tear Us Apart" by Joy Division (1980)
(—) "Love Will Tear Us Apart"/"These Days" 7"
O Joy Division słyszałem bardzo wiele, zanim faktycznie ich usłyszałem. Były to zazwyczaj bardzo wzniosłe i chwalebne słowa, w związku z czym w głowie miałem ich obraz jako jednego z najważniejszych zespołów w historii muzyki, który niekoniecznie zrozumiem lub polubię. Z góry byłem nastawiony do nich raczej niezbyt przychylnie i faktycznie pierwsze odsłuchy Unknown Pleasures nie były zbyt owocne. Coś zaskoczyło zupełnie nagle gdzieś w okolicach połowy tego roku i postanowiłem bliżej zainteresować się twórczością grupy. W ciągu zaledwie kilku tygodni wyrośli z jednej z wielu grup, na jedną z nielicznych ulubionych. Może jeszcze za wcześnie to oceniać, ale obecnie tak właśnie ich postrzegam, a "Love Will Tear Us Apart", chociaż wydaje się być najbardziej oczywistym wyborem, jest jednocześnie tym pierwszym i tym optymalnym. Jedna z najwspanialszych piosenek, jakie kiedykolwiek wydała na świat popkultura. Zaśpiewane zimno, obojętnie w kontraście to poruszającego tekstu. Do tego new wave'owe smaczki w tle. Naprawdę brakuje mi słów.

Inne utwory Joy Division:
#208. (—) "Disorder" (1989)


#51. "Heroes and Villains" by The Beach Boys (1967)
(#32) Smile
Smile cały czas się redefiniuje w moim odczuciu. Oczywiście są tam pozycje takie jak chociażby "Heroes and Villains", które zawsze pozostaną na piedestale, ale ich pozycja względem całości materiału nie jest wcale tak solidna, bo album, czy w zasadzie sesje nagraniowe do albumu i to co udało się z nich wyciągnąć po tych wszystkich latach to materiał najwyższej próby. Wersja "Heroes and Villains" ze Smiley Smile to natomiast małe barbarzyństwo względem tego majstersztyku. Wersji jest zresztą tak wiele, że sam nie jestem w stanie powiedzieć, którą preferuję. Na pewno w mojej ścisłej czołówce jest ośmiominutowa suita skonstruowana z różnych sekwencji wokalnych i głównych części utworu. Mówi się, że to "Good Vibrations" jest wokalnym arcydziełem Beach Boysów, ale ja palmę pierwszeństwa oddaję "Bohaterom i Złoczyńcom".