Post: #199

#65. "Keep the Customer Satisfied" by Simon & Garfunkel (1970)
(—) Bridge Over Troubled Water
Bo nikt nie potrafił zrobić tego tak jak Simon & Garfunkel w 1970. Powiem "szaleństwo", możecie się nie zgadzać, ale w istocie jeśli komuś nie zaczyna chodzić noga przy "Keep the Customer Satisfied", to z przykrością muszę stwierdzić, że totalne z niego drewno. Bridge Over Troubled Water wydobyło zgrabnie wszystkie smaczki i odsłony nowoodkrytego w latach 60tych współczesnego folku.


#64. "On the Rolling Sea When Jesus Speaks to Me" by The Beatles (1967)
(—) Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band
Jeden z dwóch podwójnych numerów w całym topie (drugi dopiero przed nami), o których chyba jeszcze nie wspominałem. Czasami tak bywa, że nie da się rozerwać od siebie dwóch kompozycji, mimo że czasami jednym spoiwem między nimi może być położenie na płycie. To jedne z pierwszych utworów Beatlesów, które potrafiły sprawić, że trochę za nimi poszalałem, a później już się potoczyło. Rok temu nie potrafiłem się zdecydować czy to "Sgt. Pepper's..." czy "With a Little Help...", więc żeby uniknąć niepotrzebnych dylematów: oto oba.


#63. "Krywaniu, Krywaniu" by Van Dyke Parks (1970)
(—) "The Eagle and Me" / "On the Rolling Sea When Jesus Speaks to Me" 7"
I kolejne doskonałe małe arcydzieło chyba najbardziej zapomnianego i niedocenianego geniusza psychodelicznego popu. Można w istocie zastanawiać się na ile "On the Rolling Sea When Jesus Speaks to Me" (wydane oryginalnie w 1970 na singlu wspólnie z inną wspaniałą kompozycją "The Eagle and Me" /TWC #318/) ma piosenkowy charakter, a na ile to plątanina różnych zgrabnie poukładanych powtarzających się wokaliz i instrumentalizacji. To oczywiście też nie szanta w klasycznym rozumieniu, choć pieśń ma (być może ze względu na asocjacje z tekstem/tytułem) nieco morski charakter i jeśli na przykład żeglarzy wokalnie trenowałaby na swoich płytach Bjoerk, to nie widzę przeciwskazań, żeby właśnie tej melodii nie mogli na morzu wykonywać. Uwielbiam te niesforne dźwięki w tym numerze, nie wiem nawet jak je opisać. To może nawet specyficzne przedłużenie Song Cycle, przynajmniej ze względu na aranżację. Psychodelicznie-, barokowo-, art- popowe.


#62. "Uncle Albert/Admiral Halsey" Skaldowie (1973)
(—) Krywań, Krywań
Nie wiem jak to możliwe, że jedynie dwie piosenki Skaldów znalazły się w całym topie. Za rok zdecydowanie będę musiał nad tym popracować, bo ten mój ulubiony polski zespół ma naprawdę wiele wspaniałych utworów, które spokojnie mogłyby się u mnie pojawić. "Krywaniu, Krywaniu" to jedno z największych muzycznych osiągnięć polskiego klasycznego proga, z wspaniale zaakcentowanymi elementami muzyki góralskiej. Rzecz ma aż 18 minut i jest prawdopodobnie najdłuższą kompozycją w tym topie (choć mogę się mylić, wszystko potwierdzę jeszcze po jego zakończeniu), ale mimo pokaźnych rozmiarów sprytnie wyzbywa się niepotrzebnego patetyzmu, często cechującego kompozycje tego typu.

Inne utwory Skaldów:
#429. (—) "Księżyc we włosy" (1968)


#61. by Paul McCartney (1971)
(—) Ram
Niewątpliwie najdoskonalszy z numerów na i tak rewelacyjnym Ram. Nie sposób uwierzyć, że ten dość eksperymentalny, choć nadal popowy numer był swego czasu numerem 1 na amerykańskim Hot 100, patrząc chociażby na obecne muzyczne nastroje w takich zestawieniach. I w przypadku takiej piosenki jest mi zupełnie obojętne o czym jest, tutaj liczy się przede wszystkim muzyka i wrażenia, nastroje, które powoduje. Dwuczęściowy utwór, pełen odgłosów przyrody, z licznymi zmianami tempa, bogatą aranżacją; lekko psychodeliczny, słodko-gorzki, momentami smutny, chwilę później aż przesadnie, groteskowo radosny. Pozycja obowiązkowa.

Inne utwory Paula McCartneya:
#119. (—) "Smile Away" (1971)
#190. (—) "Too Many People" (1971)
#305. (—) "Eat at Home" (1971)