Post: #190

#70. "Gimme Shelter" by The Rolling Stones (1969)
(#66) Let It Bleed
W zeszłym roku nie do końca postanowiłem uzasadnić wyboru akurat tej piosenki Stonesów do mojego top 100. Wtedy jednak moja znajomość ich dyskografii była mocno ograniczona, a przez ten czas trochę się ich nasłuchałem, a "Gimme Shelter" nadal niezmiennie, niemalże bez ruchu tkwi w moim topie wszech czasów i już to w jakiś sposób uzasadnia tę decyzję.

Inne utwory The Rolling Stones:
#181. (—) "Ruby Tuesday" (1967)
#335. (—) "You Can't Always Get What You Want" (1969)


#69. "Moonshine" by Dennis Wilson (1977)
(#8) Pacific Ocean Blue
Dennis się trochę poślizgnął, czy może raczej nastąpiła dość nieoczekiwana zamiana miejsc, bo to jeszcze nie ostatni przedstawiciel Pacific Ocean Blue. "Moonshine" to wspaniała, krótka, dwu-i-pół-minutowa kompozycja znakomicie wpisująca się w klimat pustelniczej, plażowej melancholii. Ten "oceaniczny smutek" to coś, co jest mi bardzo bliskie i w moim przekonaniu uwiarygodnia przekaz emocji i uczuć, w szczególności tych smutnych.


#68. "The Next Movement" by The Roots & DJ Jazzy Jeff (1999)
(—) Things Fall Apart
The Roots wyprzedzili nawet Fugees, co jeszcze niedawno byłoby nie do pomyślenia. Ale "The Next Movement" to w istocie jeden z najlepszych hip-hopowych numerów w historii gatunku, jeden z najlepszych jakie słyszałem i tym samym jeden z moich ulubionych. Roots zawsze byli częścią mojego muzycznego świata, eksploracja ich muzyki zaczęła się dla mnie dość dawno, ale jakoś nigdy nie potrafili trafić w sedno. Owszem, nagrywali przyjemne, dobre płyty, ale tylko tyle. Dopóki nie poznałem Things Fall Apart, które zupełnie zmieniło znaczenie ich muzyki w moim pojmowaniu. Jeśli istniałby taki gatunek jak psychodeliczny hip-hop, to "The Next Movement" byłoby jego sztandarowym dziełem.

Inne utwory The Roots:
#439. (—) "Dynamite!" (1999)


#67. "Spanish Joint" by D'Angelo (2000)
(#43) Voodoo
Połączenie soulu, jazzu i hip-hopu, a to wszystko w dość tanecznym wydaniu, z bardzo dużą, ale i nietypową dawką energii. Niezmiennie od kilku lat mój drugi ulubiony utwór z perfekcyjnego Voodoo. To taka bardzo jesienna piosenka. Ja przynajmniej zawsze wracam do niej szczególnie o tej porze roku, ale wbrew temu, w tekście kryje się bardzo pozytywne przesłanie. Od pierwszego odsłuchania płyty, minęło sporo czasu, zanim naprawdę poczułem ten utwór, ale już wiem na pewno, że pozostanę przy nim do końca.


#66. "Wouldn't It Be Nice" by The Beach Boys (1966)
(—) Pet Sounds
Przypuszczam, że największym błędem mojego topu rok i dwa lata temu było pominięcie "Wouldn't It Be Nice", czyli piosenki, od której tak naprawdę zaczęła się moja przygoda z muzyką Beach Boysów. Oczywiście przy tak obszernym katalogu, naszpikowanym świetnymi piosenkami, nie sposób się nie zgubić, ale ostatecznie wszystko zawsze wraca do punktu wyjścia. "Wouldn't It Be Nice" to nadal czołówka moich ulubionych kawałków grupy, ostatnio może trochę zapomniana, ale szczęśliwie odnaleziona. Pamiętam moje wielkie zdziwienie przy pierwszym odsłuchu Pet Sounds, gdy odkryłem, że ten letni radosny numer otwiera tę dziwną płytę, bo zupełnie mi nie pasował do jej koncepcji.