Post: #157

#95. "Superbacana" por Caetano Veloso (1968)
(—) Caetano Veloso (Tropicália)
Ah Caetano! Jego debiutancki krążek z 1968 roku, o słodka Tropicália! To płyta naprawdę zjawiskowa, idealna od początku do samego końca, bez słabych punktów. Na tyle dobra i bliska mi, że niemalże nie byłem w stanie wybrać najlepszych dla mnie piosenek. Ostatecznie padło na trzy: półtora minutową "Superbacanę", tytułową "Tropicálię" i singlową "Alegrię, alegrię" i choć odczuwam niedosyt, nie głównie spowodowany ograniczeniem ilości pozycji topu. W przyszłości na pewno pojawi się więcej Caetano. Nie wiem nawet jak mógłbym opisać każdy z tych utworów . To muzyka brazylijska z lat 60tych, pięknie zinstrumentalizowana, oparta na czymś w rodzaju bossa novy, ale z mocno psychodelicznymi elementami. Poddaję się, koniecznie trzeba posłuchać!

Inne utwory Caetano Veloso:
#217. (—) "Tropicália" (1968)
#302. (—) "Alegria, alegria" (1968)
#441. (—) "Triste Bahia" (1972)


#94. "W dzikie wino zaplątani" Marek Grechuta & Anawa (1970)
(—) Marek Grechuta & Anawa
Nie jestem co prawda wielkim zwolennikiem debiutanckiego albumu Grechuty i Anawy, ale nie można odmówić mu kilku naprawdę wspaniałych kompozycji, bardzo zgrabnego połączenia poezji, folku i rocka i wielkiego potencjału drzemiącego w projekcie, później ujawnionego przy Korowodzie. Choć muszę przyznać, że nawet pomimo "Nie dokazuj" czy "Będziesz moją panią" powoli zaczynam coraz bardziej cenić ten album, czego dowodem może być to, że ostatnio wracam do niego chyba najczęściej z dyskografii Grechuty. "W dzikie wino zaplątani" zrobiło na mnie wielkie wrażenie od samego początku. To idealny przykład tego, co najpiękniejsze w polskiej muzyce - prosta melodia, ale zaaranżowana z nutką wirtuozerii, odwołanie do folkowej tradycji i niebanalny, poetycki tekst. Ilekroć słyszę ten utwór zastanawiam się nad tym fenomenem.


#93. "What's Wrong" by Dennis Wilson (1977)
(—) Pacific Ocean Blue
Pacific Ocean Blue w ciągu ostatniego roku urosło do naprawdę wielkiej rangi w moim odczuciu. "What's Wrong" to piosenka, którą udało mi się zapamiętać bez zwrócenia uwagi na jej tytuł, w związku z czym, gdy nie dawała mi spokoju w mojej głowie, musiałem później ją wytropić i znalazłem właśnie na Pacific Ocean Blue. To bardzo żeglarski czy portowy, momentami nieco szantujący numer, ale pozostający cały czas w okowach nieokiełznanego rock & rolla.


#92. "Leaving Las Vegas" by Sheryl Crow (1993)
(#89) Tuesday Night Music Club
"Leaving Las Vegas" poznałem przy okazji wydanego w 2003 roku "The Very Best of Sheryl Crow". Nie wiem na ile na początku zwróciłem uwagę ne ten numer, ale wydaje mi się, że był nieco przyćmiony przez "Everyday Is a Winding Road", które było numer wcześniej na trackliście. Opuszczanie Las Vegas to bardzo ciekawy motyw, a Sheryl wspaniale go rozwinęła przy okazji tego utworu. Polecam słuchanie siedząc na krawężniku przy zachodzie słońca i patrząc na przejeżdżające samochody.


#91. "Nowa Aleksandria" Siekiera (1986)
(—) Nowa Aleksandria
Idealnie industrialny album i co najbardziej zaskakujące bez żadnego industrialu. Jedynie new wave, coldwave i post-punk. Wspaniałe połączenie. Przeszukałem wiele płyt, żeby znaleźć to, co udało się na tej płycie Siekierze, ale nie znalazłem drugiego podobnego krążka. Najbliżej jest chyba późne Joy Division, ale mimo wszystko w dużo mniej nowofalowej zalewie. Bez wątpienia jedna z najlepszych płyt w historii polskiej muzyki. Co dziwne, wcześniej raczej nie słuchałem takiej muzyki, a album spodobał mi się w zasadzie od samego początku. Najpierw dość ostrożnie, a po kilku tygodniach trafił tam, gdzie znajduje się teraz czyli wysoko w mojej hierarchii ulubionych płyt. Na uwagę zasługują minimalistyczne teksty i budowanie świetnych kompozycji wokół zaledwie trzech słów.

Inne utwory Siekiery:
#333. (—) "Bez końca" (1986)