Post: #136

#120. "Strangers in the Night" by Frank Sinatra (1966)
(—) Strangers in the Night
Frank Sinatra nigdy nie był co prawda moim ulubionym interpretatorem amerykańskich muzycznych standardów, ale trzeba przyznać, że w wielu przypadkach jego sposób śpiewania robił naprawdę dużo dobrego dla piosenek. W przypadku "Strangers in the Night" to także bezbłędna orkiestrowa aranżacja. Jeśli by przejrzeć na wskroś katalog muzyczny Sinatry, to pewnie znaleźlibyśmy tam mnóstwo wypełniaczy i piosenek, które znamy już w lepszych wykonaniach, ale jednocześnie na pewno pojawiłoby się bardzo wiele highlightów. Jednym z nich jest właśnie "Strangers in the Night".

Inne utwory Franka Sinatry:
#210. (—) "The Way You Look Tonight" (1964)


#119. "Smile Away" by Paul McCartney (1971)
(—) Ram
Paul powiedział kiedyś "Nikt nie jest muzycznie wyedukowany, jeśli nie słyszał Pet Sounds", kilka lat później Beatlesi się rozpadli, a Paul nagrał Ram, swoje własne Pet Sounds, niewiele gorzej od oryginału. Aż chce się rzec, że "Smile Away" to Beach Boysi w swoim najlepszym wydaniu, z lekką jedynie domieszką Beatlesów. Rzecz wspaniała, szalona, psychodeliczna w swojej repetycyjności i choć wyraźnie inspirowana, niepowielająca schematów i krocząca swoją własną ścieżką.


#118. "Love Story (You and Me)" by Randy Newman (1968)
(—) Randy Newman
Debiutancki krążek Randy'ego Newmana z 1968 roku jest przez wielu niesprawiedliwie dyskredytowany, bo w istocie nie brzmi jak większość jego późniejszych płyt, za które to zdobył uznanie. Jest subtelniejszy, bardziej orkiestrowy i co rzuca się we znaki współprodukowany przez Vana Dyke'a Parksa. Smyczki są nieznośne, psychodeliczne i oplatają momentami kompozycje wzdłuż i wszerz. To pierwszy album Newmana, który poznałem i chyba miałem nosa co do wyboru, bo do dziś pozostaje moim ulubionym. "Love Story (You and Me)" to pastisz ckliwych piosenek o miłości, zabawny, wspaniale zrealizowany muzycznie, z wyraźnym magnetycznym refrenem, który od samego początku zapadł mi w pamięć.

Inne utwory Randy'ego Newmana:
#175. (—) "I Love L.A." (1983)
#458. (—) "I Think It's Going to Rain Today" (1968)


#117. "If It's Magic" by Stevie Wonder (1976)
(—) Songs in the Key of Life
To niewiarygodne, że choć znam Songs in the Key of Life na wylot, przy każdym przesłuchaniu tej płyty odkrywam jakiś kolejny wspaniały utwór i zastanawiam się dlaczego w zasadzie nie ma go jeszcze w moim topie wszech czasów. Cóż, płyta ma 21 utworów i mieści się na sześciu stronach płyty winylowej, więc może gdybym rozszerzył top do tysiąca pięciuset pozycji, udałoby mi się go w całości tam obsadzić. Uspokajam jednak wszystkich, nie mam zamiaru tego robić. "If It's Magic" to właśnie magia, w swojej najczystszej postaci. Wspaniała soulowa ballada, rzecz bardzo prosta, a przejmująca.


#116. "Effigy" by Creedence Clearwater Revival (1969)
(—) Willy and the Poorboys
Nie mam pojęcia kim są Creedence Clearwater Revival, zupełnie z wyłączoną świadomością pozamuzyczną słuchałem ich Willy and the Poorboys i Creedence Clearwater Revival. Później trochę poszperałem, dowiedziałem się, że to oni pierwotnie nagrali "Have You Ever Seen the Rain", nawet posłuchałem, ale to nigdy nie była moja ulubiona piosenka. Potem dość nieoczekiwanie odkryłem "Effigy", właśnie na jednej z powyższych płyt. Zaskoczyło mnie. To psychodeliczny rock najwyższych lotów, ilekroć go słucham gdzieś w plenerze mam już cały opis do TWC w głowie, a teraz siedzę przed klawiaturą i z trudem przypominam sobie co takiego właściwie wtedy czułem. Zew natury, jakiś niepojętą organicyzm, nie tylko muzyczny, chęć, aby rzucić wszystko i po prostu iść przed siebie. Ale po sześciu i pół minuty piosenka się kończy, więc nigdy specjalnie daleko nie uszedłem