Post: #29

#195. "The Resurrection" by Lenny Kravitz 1995
(#54) Circus
Tak się jakoś złożyło, że ta piątka to aż w 3/5 spadochroniarze z ubiegłorocznego top 100. Czasami dlatego, że dany utwór chyba nie pozostał przez ten rok aż tak adekwatny, czasami po prostu konkurencja okazała się być lepsza, a innym razem nastąpiło zmęczenie materiału. Czasami ciężko w sumie to ocenić. W zeszłym roku "The Resurrection" był drugim utworem Kravitz w moim TWC, tak jest i tym razem, choć zdradzę, że ten pierwszy utwór się zamienił się miejscami z innym.


#194. "A Day in the Life" by The Beatles 1967
(—) Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band
Beatlesi w szczytowej formie. Jakoś tak zawsze było, że miałem mieszane uczucia w stosunku do "A Day in the Life" - z jednej strony zachwycał mnie i pochłaniał bez reszty przy każdym odsłuchu, z drugiej wydawał mi się kompozycyjnie niespójny i nie do końca potrafiłem go objąć. I może właśnie ten dualizm nie pozwolił mi o nim zapomnieć. To na pewno kawałek wspaniałej, lekkiej psychodelii z lat 60tych. Polecam teledysk (film promocyjny?) do tego numeru, dodaje animuszu!


#193. "You're Looking at Country" by Loretta Lynn 1971
(—) You're Looking at Country
Dzięki rozszerzeniu topu, Loretta dostała szansę na zaprezentowania większego ułamku swojej twórczości niż tylko "Coal Miner's Daughter", które pojawiało się dwa lata z rzędu. Bez wątpienia jest jedną z moich ulubionych piosenkarek wszech czasów i bardzo chętnie sięgam w dalszym ciągu do jej twórczości. To klasyczne, proste, ale jakże urokliwe country. "You're Looking at Country" to kolejny sygnaturowy numer piosenkarki.


#192. "Hold Tight, Hold Tight (Want Some Sea Food, Mama?)" by The Andrews Sisters 1938
(#48) "Hold Tight, Hold Tight (Want Some Sea Food, Mama?)" / "Billy Boy" 10"

Inne utwory The Andrews Sisters:
#238. (#92) "Beer Barrel Polka (Roll Out the Barrel)" (1939)
#460. (—) "Rum and Coca Cola" (1944)


#191. "Killing Me Softly With His Song" by The Fugees 1996
(#50) The Score
Pomimo znacznego spadku w tym roku, myślę, że "Killing Me Softly" zawsze gdzieś tam pozostanie wśród moich ulubionych numerów wszech czasów. Ostatnio co prawda zacząłem skłaniać się ku oryginalnej wersji Roberty Flack, która jest subtelniejsza i bardziej staromodna, ale to nie podkopuje nijak pozycji wykonania Fugees, a może wręcz przeciwnie - umacnia ją. Bo ile można słuchać w kółko tego samego numeru. Nawet mimo wielu alternatywnych wersji, chyba potrzebuję chwili odpoczynku od Fugeesowego "Killing Me Softly".