Post: #101

thestranglers napisał(a):Chyba są odpowiedzialne za konkretne dźwięki?

to zależy, bo oni mają aż trzy alfabety -- kanji (czyli znaki japońskie), hiraganę (do zapisu fleksyjnych końcówek i czytań kanji) oraz hiraganę do zapisu słów obcego pochodzenia i części nazw własnych

ギ to gi w katakanie, które faktycznie jest nośnikiem dźwięku; jego odpowiednik w hiraganie to ぎ (dość podobny)

ギブス to GI-BU-SU, czyli gips (z niemieckiego)
ギャンブル to GYA-N-BU-RU, czyli gamble (z angielskiego) -- te oboczności są wynikiem przepisania obcych słów na alfabet sylabiczny

moim ulubionym słowem tego typu jest love, po japońsku ラブ, dosłownie pisane RA-BU (bo L i R, a w zasadzie coś pomiędzy nimi, to ten sam dźwięk, dźwięk W nie istnieje, a końcowe U zwykle i tak wypada), przez co Japończyk przeczyta to słowo jako coś między /rab/ a /law/

natomiast kanji są przede wszystkim są nośnikiem znaczenia; nie jest to niestety tak proste jak w chińskim, że jeden znak odpowiada jednemu dźwiękowi, bo czytań w zależności od zniuansowanego kontekstu może być wiele; i też oczywiście wiele różnych znaków można czytać w ten sam sposób (bo liczba czytań jest bardzo ograniczona ze względu na fonetyczne limity języka i jego samogłoskowy charakter)

np. 本 -- HON z tytułu 本能 -- HO-N-NOU -- samo w sobie znaczy tyle co książka
mamy więc 本棚 -- HO-N-DA-NA, półkę na książki
ale można też czytać ten znak jako MOTO, jak w nazwisku Ryuichiego Sakamoto -- 坂本 -- SA-KA-MO-TO
wtedy zwykle będzie znaczyć tyle co początek, geneza; zwykle też czytania MOTO użyjemy dla nazw własnych

i większość znaków podąża tym schematem, co czyni japoński jednocześnie fascynującym i absolutnie niedającym się okiełznać

Post: #102

No to można przyjąć, że rozpoznałem GI, a BU stanie się moim ulubionym znaczkiem, też z racji obecności w podanym przez Ciebie słowie.
A propos 'książki' to nauczyłem się ostatnio jej po turecku, oglądając pewien dość nudny film stamtąd. Dość długo jego bohater stał przez neonami i napisami sklepowymi.

Post: #103

(11.04.2023 08:52 PM)neo01 napisał(a):  

Dobromiera napisał(a):Gdzie w tym kombinacja? Po prostu wierność zapisu względem pochodzenia słowa.

Cóż, nie każdy tak się zagłębia w etymologię, chociaż dla mnie akurat kwestia pochodzenia słów jest bardzo ciekawa, tylko sam się aż tak w to nie zagłębiam.
A kombinacja dlatego, że tu akurat wystarczy wziąć najprostszą podstawową formę, której obecnie powszechnie używamy, nie trzeba się odwoływać do historii, choć to oczywiście ciekawe.

Masz proste formy "kowal", "kowacz", "kowadło".
Od kiedy unormowana pisownia zależy od togo, ile osób się "zagłębia"?

Post: #104

Dobromiera napisał(a):Od kiedy unormowana pisownia zależy od togo, ile osób się "zagłębia"?

W każdym razie Ty się zagłębiasz i nie użyłaś właściwej. Więc może czasem warto prościej spojrzeć na "świat". Nie chciałbym już ciągnąć tego off-topu...

Post: #105

(16.04.2023 11:10 PM)neo01 napisał(a):  

Dobromiera napisał(a):Od kiedy unormowana pisownia zależy od togo, ile osób się "zagłębia"?

W każdym razie Ty się zagłębiasz i nie użyłeś właściwej. Więc może czasem warto prościej spojrzeć na "świat". Nie chciałbym już ciągnąć tego off-topu...

Użyłam właściwej.

Post: #106

'Nie chciałbym ciągnąć już tego offtopu', ale pociągnę jednak.

Post: #107

A ja dorzucę swoje 3 grosze, żeby jeszcze bardziej zamieszać.

Sorry Dobromiera za rodzaj, jakoś tak napisałem z rozpędu, zmienię.
No i chyba jednak niewłaściwej (nie wiem, dlaczego tak się przy tym upierasz).
https://sjp.pl/przekuwaj%C4%85

Post: #108

Mam pytanie, utwór nr 13 na Spotify, to ten sam nr 13 w spisie, tylko różni się zapisem "znaków"?

Post: #109

barb42 napisał(a):Mam pytanie, utwór nr 13 na Spotify, to ten sam nr 13 w spisie, tylko różni się zapisem "znaków"?

tak, tam jest jeszcze po myślniku 日本語バーション, czyli "wersja japońska" -- to jest wersja z płyty po prostu; na singlu była jeszcze wersja z dopiskiem "大名遊び編", co oficjalnie przetłumaczono jako "At Play With a Feudal Lord" albo "The Daimyō's fun version" i tamta wersja była po angielsku; obie różnią się trochę aranżem, ale jest też wersja pośrednia, która łączy aranż z wersji japońskiej i wokale po angielsku, ale nie ma jej na spotify

Post: #110

Dziękuję za wyjaśnienie. ♥️
Czy mogę napisać głosy, tylko w formie angielskiej?

Post: #111

Pewnie, zorientuję się.

Post: #112

Uff... Udało się. Łatwo nie było. Chciałem zagłosować symbolicznie ale "10". Się znalazła. Ni mniej, ni więcej.

Post: #113

Udało mi się uzbierać szóstkę, co postrzegam jako sukces. Jak dotąd były to najtrudniejsze odsłuchy, więc żegnam się z Sheeną z ulgą.

Post: #114

Ja ten top umieściłbym gdzieś w środku stawki. Oczywiście były takie, które sprawiły mi dużo więcej przyjemności, ale były i takie, przy których zdecydowanie bardziej się męczyłem i nawet czasem ustawiałem kolejność po pierwszym przesłuchaniu.

Post: #115

Sorry, ale raczej nie będę wracał do muzyki tej Pani i nie chodzi mi o poziom utworów ale głównie o język. Język japoński na dłuższą metę w utworach, jak dla mnie jest niestety bardzo męczący nawet bardziej niż czeski czy niemiecki.

Post: #116

stokrotka napisał(a):Udało mi się uzbierać szóstkę, co postrzegam jako sukces. Jak dotąd były to najtrudniejsze odsłuchy, więc żegnam się z Sheeną z ulgą.

prawdę mówiąc, moje pierwsze spotkanie z ringo wyglądało dość podobnie, trochę mnie to wszystko przytłoczyło -- zwłaszcza melodyka wydała mi się obca i dziwna, no i jej wokal też można określić jako dość charakterystyczny; ale od tego czasu jakoś naturalnie zacząłem sprawdzać nowe rzeczy, które wydawała i okazało się, że w mniejszych dawkach całkiem mnie urzekła; no i za sprawą innych rzeczy, których w międzyczasie słuchałem, melodyka przestała mi ciążyć; okazało się zresztą, że wiele jej nagrań brzmi bardziej zachodnio, ale jak akurat próbowałem ze złej strony; obecnie w szeroko pojętym popie słuchanie sheeny daje mi chyba najwięcej satysfakcji na wielu różnych poziomach; i wcale nie jest to kwestia japońskiego -- swoją drogą jej teksty bywają na tyle zagmatwane, że nawet japończycy często nie mają pojęcia, o czym ona śpiewa, dopóki nie przejrzą ich na papierze

mimo wszystko dziękuję za próby zdaję sobie sprawę, że było to wyzwanie na wielu frontach; byłoby oczywiście miło, gdybyście coś wartościowego uszczknęli sobie z niego dla siebie, ale wiadomo, że nic na siłę tymczasem jestem bardzo ciekaw wyników!

Post: #117

U mnie po pierwszym przesłuchaniu zostało 19 utworów, po kolejnym 12, więc Sheena miała się u mnie dobrze.
Ja się miałam gorzej, bo nie słucham piosenek z plejek po kolei, tylko losowo i technicznie zapisanie głosów było trudniejsze.
Przyznaję jednak, że poszerzyłam horyzonty i podium jest umowne, bo wszystkie trzy są laureatkami.
Aktu, Twoje zaangażowanie w temacie - wzorowe, dziękuję.

PS. Może się mi ostanie Wonder.

Post: #118

barb42 napisał(a):Aktu, Twoje zaangażowanie w temacie - wzorowe

Z tym się całkowicie zgadzam. Bez wsparcia z tytułami nie byłabym w stanie w ogóle zagłosować, korzystając tylko ze Spotify.
Rozróżnianie samych tytułów bez angielskiego zapisu było karkołomne.

Post: #119

Ja ostatecznie jednak odpuściłem. Posłuchałem, źle nie było, ale żeby coś wybrać, to już za dużo. Szczególnie że i tak już niewiele pamiętam.

Post: #120

a mnie się udało - spodziewałem się dominacji płyty z filiżanką, ale można powiedzieć, że poległa z (prawie) kretesem na rzecz efektowniejszych utworów; generalnie fanem tego typu muzyki nie jestem, sheenę darzę sympatią bo od niej przygodę z japonią zaczynałem, ale raczej na codzień jej nie słucham