Post: #243

#31. "Ain't No Mountain High Enough" by Whoopi Goldberg & the Cast (1993)
(#31) (=) "Sister Act 2: Back in the Habit (Songs From the Motion Picture Soundtrack)"
Oczywiście Whoopi Goldberg, a wśród członków obsady między innymi Lauryn Hill, Ryan Toby czy Tanya Blount, którzy obecni są jeszcze w innych nagraniach ze ścieżki dźwiękowej do filmu "Zakonnica w przebraniu 2". Owszem, mógłby tu pojawić się oryginał Marvina Gaye'a i Tammi Terrell, ale tę wersję lubię dużo bardziej. Soulowy klasyk Motown z lat 60tych w formie gospel z elementami hip-hopu i R&B z początku lat 90tych to jest jedno z tych idealnych połączeń w muzyce, którymi będę zachwycał się jeszcze przez długie lata.


#30. "Don't Play That Song (You Lied)" by Aretha Franklin (1970)
(#16) (-) "Spirit in the Dark"
Przez ostatni rok niewiele zmieniło się między mną a Arethą. Nadal bardzo się lubimy, choć jest to znajomość raczej na dystans, bazująca na naszej wspólnej muzycznej przeszłości. Nie pamiętam chociażby kiedy ostatnio szukałem albumów Franklin w sklepach internetowych. Na pewno bardzo dawno temu, choć coś mi mówi, że na pewno w minionym roku. "Don't Play That Song" trwa niezmiennie w zestawieniu i to nawet niewiele niżej aniżeli w 2008 roku. "Spirit in the Dark" nadal niestety pozostaje jedyną płytą Arethy, którą posiadam na własność. Aretha z sentymentu na #30.


#29. "Don't Go and Put a Bullet in Your Head" by Lenny Kravitz (1995)
(—) (+) "Circus"
Kiedy już dokładnie zagłębiłem się w dyskografię Leonarda, odkryłem sporo utworów, które niegdyś gdzieś mi ulatywały. Największym siedliskiem takich utworów był "Circus", z którego przesłuchaniem zwlekałem bardzo długo, zostawiając go tym samym na sam koniec mojej Kravitzowej podróży. Trudno mi ocenić na ile był to błąd, a na ile dobrze się stało, bo wcześniej nie doceniłbym tego krążka tak jak trzeba. Cieszę się natomiast, że wreszcie go poznałem. Takim bezwzględnym numerem jeden na "Circus" jest dla mnie niepozorne "Don't Go and Put a Bullet in Your Head". Kolejny dobry tekst, trochę w stylu Bena Harpera, muzycznie jest gładko i delikatnie, ale nadal mrocznie i tajemniczo.