Post: #52

#85. "Bo Diddley" by Bo Diddley (1955)
(—) (+) "Bo Diddley"
Bo Diddley był jednym z pionierów Rock & Rolla i chociaż ja osobiście odchodzę od lat 40tych i 50tych, czyli złotego okresu gatunku w swojej najczystszej i najpierwotniejszej postaci na rzecz bardziej refleksyjnych brzmień dwóch kolejnych dekad, nadal nie potrafię uwolnić się od takich klasyków jak Chuck Berry, Little Richard czy chociażby właśnie Bo Diddley. Ten kawałek to jego debiutancki singiel z 1955, wydany na pełnometrażowym LP dopiero w 1958. Polecam obejrzenie linkowanego nagrania na youtube z występu na żywo, to były bardzo zabawne czasy!


#84. "I Want You" by Erykah Badu (2003)
(—) (+) "Worldwide Underground"
"Worldwide Underground" to jeden z tych pierwszych albumów zwiastujących moje nawrócenie z tendencyjnego R&B na bardziej soulowe brzmienia. To był jeden z tych albumów, które kupiłem zupełnie w ciemno na bazie jednego utworu za całe wówczas posiadane pieniądze i zupełnie nie żałowałem zakupu. Erykah wydawała mi się wówczas kimś zupełnie innym i przez kolejne lata, aż do zwieńczenia tego okresu jej koncertem w lipcu 2006 roku, była jednym z moich ulubionych wykonawców. "I Want You" to wszystko, co najlepsze u Eryki i w "Worldwide Underground" (nota bene, po dziś dzień mój ulubiony krążek Badu). Ponad dziesięciominutowe midtempo z wyraźnie zarysowanym przesłaniem.


#83. "Streets of Philadelphia" by Bruce Springsteen (1993)
(—) (+) "Philadelphia" OST
Kiedyś, bardzo dawno temu, jeszcze w czasach wczesnej podstawówki, miałem pewną składankę z Oscarowymi piosenkami, z lat 80tych i wczesnych lat 90tych. Nie trudno się domyślić, że znalazło się na niej także "Streets of Philadelphia". To może dość oczywisty wybór, ale moja znajomość dyskografii Springsteena zamyka się w kilku utworach, a tak się składa, że akurat ten kojarzy mi się z dawnymi, lepszymi czasami, dzieciństwem, latami 90tymi, czasami, kiedy nie było Internetu, a w radiu i telewizji leciały utwory, których aż chciało się słuchać; z na nowo odzyskaną wolnością i budowaniem lepszego jutra. I to wszystko w Polsce, nie w Filadelfii.