TOOL - PNEUMA

Jeżeli o którymś z utworów na „Fear Inoculum” można powiedzieć, że w pełni spełnia oczekiwania fanów odnośnie tego jak powinna brzmieć nowa muzyka zespołu to na pewno jest to „Pneuma”. Ta piosenka w cudowny sposób łączy się z całą przeszłością i otwiera nowe obszary muzycznych eksploracji zespołu. Już od pierwszych dźwiękach utworu słyszymy całą maestrię muzyków. Delikatna gitara Adama Jonesa w połączeniu rozwijającym się basem Justina Chancellor nadaje piosence niepowtarzany klimat, który wiedzie myśli do niezapomnianego „Schism”. Oczywiście, żeby nie było wątpliwości to żadne kopiowanie, bo to dwie zupełnie różne muzyczne historie. „Pneuma” to swego rodzaju muzyczna opowieść, która roztacza przed słuchaczem coraz to nowsze światy i przestrzenie. Można też powiedzieć, że te dwanaście minut muzyki to swoista podróż przez te Tool’we światy, którą serwują nam muzycy. Cała masa świetnych mocnych rockowych riffów, zmiany tempa i niezliczona ilość mniejszych i większych punktów zwrotnych. Największy podziw budzi jednak kwestia produkcji, która jest po porostu potężna. Niby tylko czterech muzyków, ale jak długo Oni nad tym pracowali? Ile osób było zaangażowanych w ten proces? Nie wiem, ale tak jak mówię brzmi to potężnie, epicko, genialnie, muzyka wprost zwala z nóg. Oczywiście trzeba też temu wszystkiemu dać szansę pod względem sprzętowym. Mam wrażenie, że pełnie tej muzyki odkrywa się na odpowiednim secie kolumn, wzmacniacza, odtwarzacza płyt! A gramofon to jeszcze inna bajka, ale o tym długo by można mówić. Może innym razem.


JULIA MARCELL - NOSTALGIC

Gdyby nie epidemia, pandemia czy jak to tam zwał, dziś odbyła by się premiera anielskiej wersji „Scull Echo”. Nie wiem w jakiej kolejności powstawały te piosenki. Pierwszy był tekst po polsku czy może raczej po angielsku? Na to pytanie odpowie pewnie sama Julia, ale ja sam osobiście bardzo cieszę się, że powstały dwie wersje. W ten sposób ta genialna muzyka staje się bardziej dostępna dla całego świata, a przecież jest się czym pochwalić. „Nostalgic” to niesamowita piosenka, która stara się przenieść nas muzycznie do przeszłości, której Julia naprawdę tutaj szuka i próbuje się nią inspirować, a w warstwie tekstowej wprost artykułuje tą potrzebę i swoistą tęsknotę. Wiara w to, że kiedyś w muzyce wszystko było lepsze jest dziś nieustannie powracającym popkulturowym tematem. Julia potrafi jednak stworzyć z tych brzmieniowych i często techniczno-instrumentalnych inspiracji coś nowego.