NOTHING BUT THIEVES - SORRY

Drugim singlem „Sorry” zapowiadającym ukazujący się właśnie nowy album Nothing But Thieves udowadniają, że drzemie w nich olbrzymi potencjał. To jednak było wiadomo już wcześniej, tutaj zespół stawia kropkę nad i. „Sorry” to piękna, przejmująca i niezwykle udana kompozycja. W prostych dźwiękach i subtelnej aczkolwiek bardzo wymownej bo stricte rockowej formie (bez zbędnych ulepszaczy) zawiera się cały urok i geniusz tej piosenki. I choć w muzyce niby wszystko już było, to jednak chłopaki potrafią przybić na swoich piosenkach własny niepowtarzalny stempel. Nie małą rolę odgrywa tu postać wokalisty Conora Masona. Swoim głosem dosłownie unosi piosnki Nothing But Thieves i nie inaczej jest w przypadku dzisiejszej nowości. Nie znam jeszcze na pamięć „Broken Machine”, ale już po pierwszych przesłuchaniach czuje, że jest naprawdę dobrze.


QUEENS OF THE STONE AGE - THE EVIL HAS LANDED

Z przedziwnej kolaboracji zwycięsko wychodzi oczywiście tylko On. I choć nie są to żadne zawody, to jednak Mark Ronson swoją osobą nie był wstanie ujarzmić wiecznie niegrzecznego chłopca, jakim bez wątpienia ciągle jest Josh Homme. Dzisiejsza nowość „The Evil Has Landed” , a zarazem drugi singiel z albumu „Villans” jest jaskrawym przykładem swoistej anty przebojowości. Zatem nie będzie tu żadnych „Uptown Funk”, a przecież ta piosenka zwróciła uwagę Josh’a na osobę producenta albumu. I mogłoby się wydawać, że przy uproszczonej strukturze i przebojowych piosenkach, jak za czasów „Songs for a Deaf” można byłoby bez problemu podbijać listy przebojów. Nic z tych rzeczy, Queens of the Stone Age idą swoją drogą i nie biorą jeńców. „The Evil Has Landed” to złożona, zwariowana i pokręcona piosenka, która na pewno ucieszy wiernych fanów zespołu. Pobrzmiewają tu bowiem echa z różnych zakątków historii zespołu. Piosenka dosłownie wciąga słuchacza za sprawą ilości i jakości riffów, solówek, harmonii i przejść. Na „Villans” są też bardzie przebojowe i spokojniejsze kompozycje, jak na przykład „Fortress” czy „Hideaway”, jednak próżno szukać tu oczywistych przebojów. Za to od płyty dosłownie nie można się uwolnić. Na tym właśnie polega przebiegłość Josh’a, zaprosił do studia speca od produkcji, ale i tak utrzymał wszystko pod kontrolą pozwalając jedynie na perfekcyjne uatrakcyjnienie brzmienia zespołu.

(Ten post był ostatnio modyfikowany: 14.09.2017 08:24 PM przez marsvolta.)