Post: #143

Angelo Badalamenti DANCE OF THE DREAM MAN 1990 OST: Twin Peaks
w BTW: jak wyżej


Miałem oczywiście kasetę ze ścieżką dźwiękową z serialu. A nawet dwie, bo pewnego razu zobaczyłem inną okładkę z tytułem "Twin Peaks" i też kupiłem. Jak się okazało, był to singiel "Falling" w bodajże 8 tanecznych (o zgrozo!) remixach. Cóż, zakręceni fani popełniają czasem błędy kupując różne dziwadełka, które poza kolekcjonerską nie mają raczej szczególnej wartości .

Jednym z moich ulubionych motywów był właśnie ten. Tu mały wtręt: w BTW nie ma "Falling", bo po prostu nie lubiłem głosu Julie Cruise i dużo bardziej lubiłem wersję instrumentalną, przy słuchaniu której nie mogłem się jednak czasem oprzeć wspomnieniu wersji piosenkowej, która psuła mi dobre wrażenia z instrumentalu. A przede wszystkim: te dwa motywy, które są w BTW lubiłem zawsze dużo bardziej, tytułowy mógłby ewentualnie jako trzeci mógł być wrzucony.

Ale wracając do tego motywu: Karzełek był rzecz jasna jedną z postaci z serialu, która intrygowała mnie najbardziej, także poprzez swoją niejednoznaczość - czy był dobry, czy zły? (bo wiadomo: Olbrzym - dobry, Bob - zły). Podobało i intrygowało szczególnie to jego mówienie "od tyłu", w tym tekst "when you see me again, it won't be me", który nauczyłem się nawet całkiem zgrabnie imitować i także czasem mówiłem siostrze dla złapania mrocznego nastroju czy postraszenia , lubiłem też nucić sobie tą kroczącą linię basu, która ciągnie ten numer, imitując taniec Karzełka pstrykając palcami i dziwnie chodząc.

Soundtrack ma w sobie sporą dawkę mieszanki jazzu i knajpianego bluesa, podaną w oryginalnym instrumentarium, w którym dominowały specyficzne brzmienie gitary (nazywane przeze mnie do dziś "brzmieniem z Twin Peaks"), saksofon i coś w rodzaju marimby czy wibrafonu. W zasadzie to mógł być mój pierwszy kontakt z takimi klimatami muzycznymi.

Mógłbym dłużej, ale napiszę tylko, że kiedy moja żona mnie poznała, to szybko się zorientowała (i ostrzegała przed tym swoich znajomych), że lepiej nie rozpoczynać ze mną rozmowy na trzy tematy: Władca Pierścieni/ogólnie Śródziemie, Lista Przebojów Trójki, Twin Peaks. Nieostrożny interlokutor wchodząc na te kwestie skazywał się na niekończącą się dyskusję, z której mógłby się nie wyplątać do końca spotkania ze mną, a jeśli nie był równie dużym freakiem w tych tematach, kończyłoby się to po prostu tym, że kompletnie przejąłbym kontrolę nad rozmową i nie dałbym mu dojść do słow na jakikolwiek inny temat.

Pisałem - ten serial zmienił moją psychikę (moja siotra nawet niedawno przyznała że, cytuję: "ten serial zrył jej banię" ).

Ciekawostka: utwór tytułowy z sountracku dostał w 1992 nagrodę Grammy za Best Pop (!) Instrumental Performance. W BTW spośród zwycięzców tej kategorii jest jeszcze "Children of Sanchez" (a z nominowanych: "Axel F.").