Tak się składa, że właśnie dziś rozpoczyna się największa impreza sportowa w Europie i na dodatek to nasz piękny kraj jest organizatorem tej imprezy (no dobrze współorganizatorem). Euro 2012!!! Kto by pomyślał? Pięć lat temu stałem na krakowskim rynku w stosunkowo małej grupce mieszkańców czy też tymczasowo przebywających w Krakowie studentów. Po co tam przyszliśmy? A no wlanie za chwilę mieliśmy się dowiedzieć, że Polska wspólnie z Ukrainą zorganizuje piłkarskie mistrzostwa europy Euro 2012. Bo ja naprawdę wierzyłem w to, że dostaniemy tą imprezę i wyciągałem na rynek tylu znajomych ilu mogłem. Potem oczywiście była impreza do rana. Pamiętam, że zaczęła się w CK Browarze obok Teatru Bagatela. Następnie nie pozostało nic innego jak tylko poczekać pięć lat. Nawet teraz jak to piszę to nie mogę uwierzyć, że to tak szybko zleciało! Dziś siedzę sobie w pracy i wolnym czasie opracowuję ten tekst. Na Euro się nie wybieram, bo biletu nie wylosowałem, a dodatkowo w między czasie straciłem prawie cały entuzjazm związany z tę imprezą. Tak jak już pewnie się domyślacie taki, a nie inny obrót spraw przy wyborze miast gospodarzy Euro doprowadził mnie do szału. Mianowicie najfajniejsze polskie miasto, czyli Kraków ma się rozumieć imprezy nie dostało.

Zalet Krakowa i aspektów historycznych chyba nie trzeba wymieniać, ale warto zwrócić uwagę na zupełnie inny fakt. W momencie, gdy zgłaszaliśmy swój akces do imprezy było absolutnie jasne, że musieliśmy udokumentować nasze osiągnięcia infrastrukturalne w zakresie budowy stadionów. I tak wtedy z gotowymi projektami i w trakcie realizacji do konkursu przytępiły tylko Poznań i Kraków właśnie i to głównie dzięki determinacji tych dwóch miast możemy cieszyć się z dzisiejszej imprezy. Potem jednak szybko okazało się, że skoro już to Euro mamy to przecież najwięcej polityków w Polsce wywodzi się z wybrzeża, a dokładnie z kolebki Solidarności, czyli Gdańska. Drugo enklawą jest oczywiście Wrocław, a jako że stadion w Poznaniu był trochę większy to Kraków został z niczym. I zupełnie pominięto aspekty turystyczne, czyli Wawel, Rynek, Kościół Mariacki, itd… Nie zauważono największej liczby hoteli oraz niezliczonej ilości knajp, restauracji, barów i to w obrębie jednego krakowskiego rynku nie licząc innych. No i jeszcze jeden plus, czyli największy campus akademicki w kraju, czyli Miasteczko Studenckie AGH (mojej ukochanej uczelni). Legendarny kompleks studenckich akademików położony ok. 500 metrów od stadionu Henryka Retmana. Nie byłbym sobą gdybym nie wspomniał o doskonałej infrastrukturze komunikacyjnej w mieście zwłaszcza połączenia dworca z lotniskiem.

Jak się okazało po latach wszystkie te aspekty zdecydowały o tym, że w Krakowie Zamieszkali Holendrzy, a Włosi wybrali podkrakowską Wieliczkę i stadion Cracovi. Natomiast desperacja Anglików, aby też ulokować się w Krakowie była naprawdę godna podziwu. Wybrali oni, bowiem na obiekt do treningów boisko Hutnika, a kto widział jak to wyglądało jeszcze rok temu to rozumie, że tam to się tylko można było na pięcie odwrócić i uciec. I zupełnie nie dziwie się angielskiej prasie, która nie dawała wiary zapewnieniom lotnych działaczy, że do Euro wszystko będzie błyszczeć. Oni jednak się uparli i tak jak setki tysięcy swoich rodaków przez okrągły rok wybrali Kraków. Miast, w którym naprawdę można miło spędzić czas!

Drugim problemem związanym z moimi mieszanymi uczuciami wobec tej imprezy jest trener naszej kadry Franciszek „Farcierz” Smuda. Ja może nie będę tak ostry jak Pan Jan Tomaszewski, ale swoje wiem i pewnych rzeczy ni rozumiem. Dlaczego powołanie na turniej dostał Sebastian Boenisch? Przecież ten człowiek nijak się ma do profesjonalnej selekcji. On przez kontuzje nie grał i nie trenował półtora roku. Wrócił i zagrał raptem trzy mecze w Bundeslidze (łącznie 105 minut). Zaliczył czerwoną kartkę, kompromitujący występ i w nagrodę za nie wiem, co dostał powołanie. Tak samo Adam Matuszczyk stracił miejsce w podstawowym składzie 1. FC Köln i poszedł na wypożyczenie do drugoligowej Fortuna Düsseldorf, gdzie nie zgadniecie, ale po ośmiu meczach w niepełnym wymiarze czasowym stracił miejsce w składzie i zaczął oglądać profesjonalną piłkę z trybun stadionu. Nie mówiąc już o Sobiechu, który Hannoverze 96 grał niewiele, ale nawet nie to bulwersuje. Najgorsze jest to, że on w zasadzie nigdy nawet jak strzelał dużo w Poloni przez Franza nie był powoływany. No i ta całą kadrę tak można by prześledzić, ale to może innym razem. Podsumuje może tylko, że ja nie mam nic przeciwko naturalizowanym piłkarzom, ale po prostu muszą oni dostawać powołania za porządną grę. Tak jak Obraniak czy Perquis i wtedy to ma sens.

Pomijając jednak wszystkie problemy związane z organizacją turnieju cieszę się, że to jednak się już dziej i oczywiście będę kibicował Polsce oraz Holandii. Najgorszą mamy obronę, bo Wasilewski jako stoper to jednak chyba dość duże ryzyko. On nawet na boku obrony miał lekkie problemy z wracaniem, ale może jakoś to będzie. Radziłbym naszym piłkarz zastosować się do odwiecznej tradycji naszego narodu, tak jak przedstawia to Kazik w „Polska Jest Ważna”. Mój typ na Polska – Grecja 3:2 (bo wygrać musimy, ale obronę mamy dziurawą).

O nowościach:

DEAF HAVANA FT. PORTIA CONN - LITTLE WHITE LIES

I chyba właśnie z okazji tego piłkarskiego święta chłopaki z Deaf Havana postanowili nakręcić teledysk, który opisuje typowy dzień kibica. Czyli mecz z kolegami, a potem zabawa do rana w nocnym klubie, gdzie spotykają cudowną Portię Conn. Cały wideoklip nagrany w estetyce lat osiemdziesiątych (rok 1982) z retro koszulkami West Ham i mojego ukochanego Arsenalu w pierwszych scenach przy piwku i meczu. No, a muzycznie oczywiście rewelacyjnie, bo cała płyta „Fools and Worthless Liars” bardzo mi się podoba, co zresztą chyba ostatni było nieźle zaznaczone na pierwszym miejscu w notowaniu 72. Całość w ostatnim refrenie uzupełnia rewelacyjnie wokalnie Portia Conn. Po prostu rewelacyjne dźwięki prostej rockowej muzyki, przy, których po prostu od razu dobrze się bawię.

LOST PROPHETS - BRING 'EM DOWN

Od czasu debiutu Lost Prophets minął już trochę czasu, a tak się składa, że jestem z zespołem związany już od pierwszego singla, który to przebojem wdarł się na moją listę i przebywał na nie z okrągły rok. Mowa oczywiście o "Shinobi vs. Dragon Ninja"! Co to były za czasy i jaki ja byłem młody, chciałoby się powiedzieć, ale jak już pisałem wcześniej ciężko uwierzyć w to jak ten czas leci? I w związku z upływem kolejnych dwóch lat dostajemy właśnie kolejną porcję muzyki od zespołu Lost Prophets. Na pierwszy ogień idzie „Bring 'Em Down”, który może nie jest tak przebojowy jak dawne kawałki zespołu, ale za jest bardzo mocy, a takie granie zawsze mi się podoba. Pewnie pięć lat temu podobałby mi się jeszcze bardziej, ale wiadomo gusta się zmieniają, a i czasem przestajemy słuchać jakiegoś zespołu i potem na powrót nie można się już tak łatwo przystosować. Niemniej jednak z biegiem czasu piosenka „Bring 'Em Down”, podoba mi się coraz bardziej. Bez trudu można odnaleźć w utworze charakterystyczną do brzmienia zespołu gitarę, oraz przejścia do refrenów, które są wyśpiewywane, a przecież tekst zwrotki najczęściej to taki pseudo śpiew, bardziej recytacja. Ale chyba za to najbardziej fanie lubią Lost Prophets.

(Ten post był ostatnio modyfikowany: 09.06.2012 10:16 AM przez marsvolta.)