ARCTIC MONKEYS - BLACK TREACLE

„Black Treacle” to chyba ostatnia odsłona niezwykle udanego albumu Arctic Monkeys “Suck It and See”. Jest to moim zdaniem jedna z najlepszych płyt tego ostatniego roku. Może nie wszyscy to wychwycili, ale brytyjskie „NME” i „Q” nie miały większych wątpliwości. Może nie jest to album tak przebojowy jak dwa pierwsze krążki zespołu, ale na pewno nie brakuje na nim przebojów jeżeli zaakceptuje się estetykę, którą zespół zapoczątkował dwa lata wcześniej na „Humbug”. Mówiąc prościej jeżeli da się tej płycie trochę czasu i wejdzie się w jej klimat to można jej słuchać bez końca. Natomiast „Black Treacle” jest doskonałym pojedynczym odzwierciedleniem tej tezy, którą przedstawiłem. Nie jest to utwór ekstra przebojowy jak „The Hellcat Spangled Shalalala” czy „Brick by Brick”, nie jest też wciągający jak „Don't Sit Down 'Cause I've Moved Your Chair” natomiast idealnie reprezentuje resztę zawartości album.

HOWLER - BACK OF YOUR NECK

Moda na gitarowe granie umarła? Moje jednak nie? Byś może ten rok będzie rokiem Howler. Zespół, właśnie co wydał swój debiutancki album, ale już od pewnego czasu jest o nim głośno. Choć nie są z Nowego Yorku to już porównuje się ich do The Strokes, niektórzy posuwają się nawet dalej i twierdzą, że to ten młody zespół zastąpi teraz starszych kolegów na amerykańskiej alternatywnej scenie gitarowej. Nie wiem czy Howler odrodzą modę na garażowe gitarowe granie, ale na pewno na „Back Of Your Neck” warto zwrócić uwagę, bo to zupełnie przyzwoita piosenka, a co do jej potencjału jeżeli chodzi o przebojowość to nie mam wątpliwości, że jest on duży.

TRIBES - WE WERE CHILDREN

Też byłem dzieckiem w połowie lat dziewięćdziesiątych! Dlatego od razu spodobał mi się tekst refrenu „We Were Children” w wykonaniu Tribes. Kolejny młody zespół, na który chyba warto zwrócić uwagę. Może nie są oryginalni, bo nie trudno nie zauważyć, że piosenka w swoim intro bardzo przypomina „Where Is My Mind?” kultowych już dzisiaj Pixies, ale może paradoksalnie takie odważne podejście do utworu jest oryginale. Przecież nie jest to kopia jeden do jednego, a dobra inspiracja jest rzeczą jak najbardziej pozytywną. Świetny tekst, bardzo przebojowy utwór, wręcz stadionowy refren i proste wykonanie. Tak najkrócej można by opisać utwór „We Were Children” czy to wystarczy by zapisać się na trwałe w pamięci ludu? Pożyjemy zobaczymy.

ILLUSION – TRON

„Solą W Oku” było bardziej przebojowe i dotarło bardzo wysoko na mojej liści, ale kto wie czy paradoksalnie „Tron” nie zrobi na mojej liście jeszcze większej kariery. Bo jeżeli dokładniej się przysłuchać kompozycji to da się wychwycić, że też jest niezwykle ciekawa. Przewodni riff jest natomiast znacznie bliższy temu do czego przyzwyczaiła nas grupa Illusion podczas swojej działalności w latach dziewięćdziesiątych. Nie jest to może „Vendetta”, ale i tak chłopaki dają niezłego kopa. Wiem, że ten powrót zespołu miał być tylko na trzy koncerty, ale kto wie czy nie powinni jednak nagrać nowego albumu, bo tego co robi Lipa z Illusion od tak, za nic nie jest w stanie powtórzyć z Lipali. Nie mówię, że Lipali to zły zespół, bo tak nie jest, ale to jednak nie to samo co stary dobry Illusion!