MARK RONSON - NOTHING BREAKS LIKE A HEART FT. MILEY CYRUS

Miley Cyrus debiutuje na mojej liście! Ciężko w to uwierzyć, ale to prawda i to debiut w pełni zasłużony. Co prawda „Nothing Breaks Like a Heart” to piosenka Marka Ronsona, on ją napisał nagrał i wyprodukował, ale to właśnie Miley jest tutaj najważniejsza. Jej osoba jest niejako punktem centralnym całej koncepcji tego utworu, zarówno od strony tekstowej, jak również wizualnej, która tak bardzo przyciąga widza w niezwykłym teledysku do tej piosenki. Kompozycja mocno odwołuje się do tradycji muzyki country, słychać tu wyraźnie inspiracje twórczością Dolly Parton, ale nie jest to taka stricte country piosenka, co gwarantuje osoba Ronsona. Muzyk swoimi wizjami już nieraz łączył różne światy muzyczne i z taką sytuacją mamy do czynienia tutaj. Czy istnieje lepsza osoba od Miley Cyrus do połączenia tych dwóch światów? Chyba nie, bo to dziewczyna, która wywodzi się z tego środowiska. Stała się światową gwiazdą za sprawą disneyowskiego serialu Hannah Montana, a potem przez lata szokowała swoje młode fanki kolejnymi muzycznymi wcieleniami. Świat raz ją kochał, a potem nienawidził. Te wszystkie aspekty są dokładnie uchwycone w genialnym teledysku do piosenki, w którym Miley ucieka przed cynicznym światem. Jest to niesamowicie odważna i kontrowersyjna realizacja, która wytyka wiele grzechów współczesnej Ameryki. Najbardziej dojmujące są sceny, w których dzieci uczą się strzelać z broni, albo amerykańscy futboliści klęczą w rzędzie obok drogi, która przejeżdża Miley (to odniesienie do afery ze śpiewaniem hymnu przed meczami NFL i protestem przeciwko brutalności władz wobec społeczności afroamerykańskiej). Poza całym przesłaniem i wszystkimi symbolicznymi odniesieniami, których nie sposób tutaj w całości opisać trzeba przyznać, że piosenka chwyta za serce. Ten prosty choć tak trafiający w punkt refren można nucić bez końca.


GRIMES - WE APPRECIATE POWER

Z nową piosenką „We Appreciate Power” powraca Grimes. To zapowiedź jej piątego albumu, który już dzisiaj rozpala wyobraźnie i sama myśl o nim elektryzuje ludzi na całym świecie. Zwłaszcza po tak potężnej dawce nowej muzyki jaką zaproponowała nam właśnie Claire Boucher. Mocne przesterowane brzmienie gitar przywodzi na myśl nu metalowe brzmienia z początku wieku, choć dla mnie osobiście niektóre wstawki brzmią jak czarna Metallica. Z drugiej strony programowana perkusja i syntezatory to wypisz wymaluj „Pretty Hate Machine” Trenta Reznora z przed prawie trzydziestu lat. Jeśli chodzi o tekst to piosenka jest ona napisana z perspektywy propagandowej grupy pro-AI, która swoim tańcami śpiewem i atrakcyjnym wyglądem zachęca do tego aby poddać się symulacji. Mają zatem zwyciężyć maszyny. Jest to nawiązanie do praktyki Kim Dzong Un, który wykorzystuje tego typu zespoły do szerzenia swojej propagandy. Jest to zatem wizja przedziwna i niespotykana, ale akurat po Grimes czegoś takiego z całą pewnością mogliśmy się spodziewać.