Post: #61

Miszon napisał(a):Basia jakoś mi nie przyszła do głowy żeby słuchać

Tak to bywa. Poprzednio DCD Ci się nie pomyślało.

Miszon napisał(a):38 - nie znam

Ale wykonawcę kojarzysz?

Miszon napisał(a):ostatni numer na płycie jest przecież świetny!

Lepszy od poprzednich dwóch, ale też jak dla mnie zaniża poziom płyty.

Miszon napisał(a):wymieniłeś 3 także moje ulubione numery z tej płyty

To miła niespodzianka, bo jeszcze nie spotkałem nikogo, kto by tak dobrze oceniał Porcelanę.

Post: #62

35. Joan Osborne - Relish
Artystka niestety znana w zasadzie z jednego przeboju (może się jeszcze kojarzyć jeden, jednak znacznie mniejszy). Szkoda, bo nagrała kilka płyt, z których debiut jest naprawdę bardzo dobry (inne znam w mniejszych fragmentach). Są tam dwa ciekawe covery, ale reszta utworów została nagrana specjalnie na płytę, większość przez wokalistkę i Baziliana z Hooters, przy czym największy hit napisał samodzielnie przez tego drugiego. Płyta rozpoczyna się słabiej, ale od drugiego utworu jest już bardzo dobrze. One Of Us należy do najlepszych piosenek, ale kilka innych mu nie ustępuje.
34. Guns N'Roses - Use Your Illusion I
Na początku nie kojarzyłem, który singiel pochodzi z której z płyt, ale w końcu ogarnąłem je całościowo i mogę zdradzić, że wolę dwójkę. Ale i ta, jak widać z miejsca w topie, cieszy się moim uznaniem. Najlepszy moment to dla mnie numery 3 i 4, a potem chociaż w większości przypadków jest bardzo dobrze to jednak takiego szału nie ma. Do tego jest kilka utworów, które mnie nie przekonują.
33. Varius Manx - Elf
Przez chwilę zastanawiałem się nad wzięciem pod uwagę także Emu, lecz tam przy co najmniej takiej samej liczbie słabych utworów jest znacznie mniej kilerów. Bo Elf to płyta bardzo nierówna. Mocno zaniżają ocenę płyty utwory angielskie (w najmniejszym środkowy z nich). Jednak aż cztery utwory brzmią rewelacyjnie. Z nich wcześniej pamiętałem Pocałuj noc, ale dopiero przy przeprowadzonym niedawno na forum LP3 topie zachwyciło mnie Co dalej i przede wszystkim poznany dopiero teraz Bez, który u mnie wygrał top zespołu, ale przy przesłuchaniach znowu najlepiej zabrzmiał mi mój wcześniejszy nr 1 Zabij mnie.
32. Kobranocka - Kwiaty na żywopłocie
Do debiutu ta płyta startu nie ma, ale i tak brzmi bardzo dobrze. Utrzymuje dobry poziom od początku do końca i nie ma na niej słabego utworu. Bardzo dobrze pracują dęciaki (ale dla mnie nie zastąpiły kapitalnej gry Zabora na debiucie), w ogóle pod względem wykonawczym jest wszystko w porządku, tylko kilerów jakby mniej. Płytę w całości słyszałem wiele lat temu i pamiętałem z niej tylko Irlandię, Zataczówkę i świetną wersję stonesowskiego Współczucia. Teraz największym odkryciem okazało się Stepowanie.

Post: #63

Mocne zaskoczenie ta Osborne!

Pamiętam, jak się wkurzałem że Bez nie jest singlem, bo z miejsca uznałem numer za lepszą wersję Księżycowej. A tych singli z płyty była cała masa. Bardzo go lubiłem grać na pianinie.

Post: #64

Miszon napisał(a):Mocne zaskoczenie ta Osborne!

A słyszałeś płytę? Naprawdę (moim zdaniem) jest warta uwagi. Może gdybyś słyszał to nie byłbyś tak zaskoczony.

Miszon napisał(a):z miejsca uznałem numer za lepszą wersję Księżycowej

Nigdy jakoś nie patrzyłem pod tym kątem. Ale ja w ogóle rzadko tak porównuję i rzadko mi się coś takiego w uszy rzuca. A jeżeli mi się rzuca to po przesłuchaniu okazuje się, że to niekoniecznie tak jest (np High Hopes kojarzyło mi się z San Damiano, a Why Worry z zabrońcie kwitnąć kwiatom).

Post: #65

Tak, Osborne słyszałem, wtedy w latach '90. Zaskoczyło mnie, że ktoś o niej jeszcze pamięta.

Post: #66

To nie kwestia pamięci, lecz notatek. Ale zacząłem je robić niecałe 20 lat temu*, więc wtedy musiałem pamiętać lub coś w tym rodzaju.
*dlatego tak mało mam rzeczy z l. 60-tych w dużych porcjach. Ale pewnie jak dojdziemy do nich to posprawdzam jeszcze zawartość mniejszych paczek lub wykonawców, których inne płyty mam w dużych.

Post: #67

mam poczucie, że czasem więcej płyt dodaję do odsłuchów niż odsłuchuję, ale poczytałem o tej joan osborne i poczułem się zaciekawiony -- znam ją tylko z radiowego singla, który kojarzy mi się dobrze, ale nie mam potrzeby, by do niego wracać

macie bardzo dużo polskich płyt w tych zestawieniach; ja aż w panice zacząłem przeglądać, co ciekawego z lat 90. mógłbym wyłuszczyć, ale mam może 3-4 mocnych kandydatów, a wiele innych niby ok, być może ok, ale jakoś tego nie widzę; coś tam wrzuciłem sobie do ponownych odsłuchów, ale jednak lata 90. w polskiej muzyce to nie jest moja mocna strona -- nie są to rzeczy, z którymi wiąże mnie nostalgia, a produkcyjnie czy songwritersko zbyt często zestarzały się tak sobie

Post: #68

Ty akurat chyba nigdy nie byłeś nastawiony mocno na polszczyznę, tak że po Tobie niczego się z tej strony bym nie spodziewał.

Post: #69

w muzyce wydawanej obecnie faktycznie, nie znajduję wiele ciekawego dla siebie, ale rzeczy do końca lat 80. lubię i słucham w ilościach znacznych

Post: #70

Raczej sądziłem, że do połowy 70-tych, może nieco później.

Post: #71

przesunęło mi się

Post: #72

Myślę, że debiutanckie Wilki na pewno powinieneś sprawdzić (jeśli nie znasz).

Post: #73

Dopiero po chwili ochłonąłem ze zdumienia i zorientowałem się, że to nie do mnie.

Post: #74

31. The White Stripes - The White Stripes
Nie pamiętałem, że to taka dobra płyta. Kto wie, może nawet w tej chwili uznałbym za najlepszą w ich dorobku. Właściwie tylko dwa bluesowe covery im nie wyszły, poza tym prawie wszystko bardzo dobre (w tym dwa inne covery, z czego ten Dylana to czołówka płyty). Jeżeli miałbym wybrać ten, który podoba mi się najbardziej to wybrałbym Wasting, ale Suzy, Piranhas, Astro czy wspomniany Cup niewiele im ustępują.
30. Portishead - Portishead
Może nie cały trip hop mi odpowiada, ale kilku jego przedstawicieli bardzo cenię i lubię. Do nich niewątpliwie zalicza się Portishead. Ich druga płyta zdecydowanie mnie przekonuje, takie klimaty lubię, chociaż nie wszystkie utwory mnie przekonują. Ale kilka bardzo mocno na czele chyba najbardziej znanym z tej płyty All Mine.
29. Anja Garbarek - Balloon Mood
Ta artystka też nieodłącznie kojarzy mi się z trip hopem oraz muzyką experymentalną czyli to zdecydowanie moja bajka. To pierwsza jej międzynarodowa płyta i brzmi właśnie tak, jak lubię. Zresztą kolejne również. Album jest bardzo równy i miałbym problemy ze wskazaniem ulubionego utworu.
28. Dead Can Dance - Aion
Już przed przesłuchaniami byłem przeświadczony, że Aion będzie wyżej w topie niż ITL (pozostałe płyty z tej dekady kojarzą mi się gorzej) i faktycznie tak się stało. Klimaty takie jakie lubię, żadnych wpadek, ot po prostu DCD w najlepszej możliwej dyspozycji.

Post: #75

nie przepadam za debiutem stripesów, ale też nie słuchałem go zbyt wiele

portishead to taka odsłona lat 90. jakiej nie lubię; nie odmawiam kunsztu tej muzyce, ale środki wyrazu i forma nic mi nie robią

to dcd też swego czasu podobało mi się najbardziej w ich dyskografii, na pewno wrócę do tej płyty, na razie nie wiem

Post: #76

jestem zdumiony, bo przy bardzo delikatnej modyfikacji mógłbym się pod tym topem podpisać

(04.08.2023 03:26 PM)kajman napisał(a):  81. Massive Attack - Mezzanine

w tym roku bardzo doceniłem, płyta warta top 10

(05.08.2023 09:14 AM)kajman napisał(a):  80. Kult - Ostateczny krach systemu korporacji
Trzy świetne utwory to za mało, żeby płyta miała jakieś szanse

pełna zgoda, jedyna płyta kultu którą można nazwać świetną od początku do końca jest "spokojnie"

(05.08.2023 06:15 PM)kajman napisał(a):  76. Hole - Live Through This

feministycznego grunge'u się tu nie spodziewałem, ale to też cieszy

(06.08.2023 10:07 PM)kajman napisał(a):  68. Nick Cave & The Bad Seeds - Murder Ballads

szczerze mówiąc najbardziej lubię 10sowe wcielenie nicka, ale tego też zawsze chętnie posłucham (choć mam w tej dekadzie innego faworyta od niego)

(06.08.2023 10:07 PM)kajman napisał(a):  66. Sigur Rós - Ágætis byrjun

bardziej doceniam niż lubię, ale za to doceniam bardzo

Post: #77

Mam nadzieję, że na 66 miejscu kończy się to, co warto komentować.
27. Portishead - Dummy
Niedawno pisałem, że cenię i lubię Portishead. Ten wynik zdecydowanie to potwierdza, co więcej w początkowym przesłuchaniu płyta była znacznie wyżej. Przewaga nad drugą płytą jest ostatecznie znacznie mniejsza niż początkowo mi się wydawało. Niestety coś mi przy słuchaniu części utworów przeszkadzało. Na szczęście większa część jest świetna, a zwieńczeniem jest kapitalne Glory Box.
26. Tori Amos - Boys For Pele
Tori już była, ale nie mogło przecież zabraknąć najbardziej chyba znanej jej płyty (przy okazji wreszcie znalazłem czas, żeby przesłuchać ją w całości). Cała płyta na bardzo wysokim i równym poziomie i do tego zdecydowanie w moich klimatach. Podobały mi się i te najbardziej kameralne utwory i te rozbudowane instrumentalnie. Świetnie zabrzmiały te najbardziej mi znane jak Widow i Jupiter, ale i te zupełnie wcześniej nieznane niczym im nie ustępowały.
25. Porcupine Tree - The Sky Moves Sideways
Jak dla mnie najlepsza płyta Jeżozwierzy i mocno się różniąca od większości ich twórczości. To prog w najczystszej postaci. Ale nie wykorzystano kapitału kapitalnych, rozbudowanych kompozycji zbyt mocno opierając się na elektronice, które potrafiła mocno przeszkadzać. Lepiej wypadły krótsze kawałki, w których nie była tak mocno exponowana. Kiedyś zresztą płyta brzmiała mi lepiej (53z, 84o), było tak nawet przy wstępnym przesłuchaniu.
24. Metallica - Garage Inc
Nie wiem czy nie najlepsza płyta Mety. Wprawdzie nie wszystko im się tam udało, ale w większości są to świetne covery, przewyższające muzycznie oryginały (przynajmniej te, które znam i pamiętam). Kapitalnie brzmi Whiskey (która w wersji TL brzmi mi rozlaźle), jeszcze lepiej Loverman (potem oryginał jakoś blado wypada) i Tuesday's Gone, której udało zabrzmieć lepiej niż świetnemu oryginałowi.

Post: #78

(12.08.2023 01:20 PM)kajman napisał(a):  Mam nadzieję, że na 66 miejscu kończy się to, co warto komentować.

nie mam pojęcia dlaczego masz taką nadzieję, ale muszę Cię rozczarować - nie

(07.08.2023 01:29 PM)kajman napisał(a):  64. Björk - Homogenic

wolę "post", ale może to wynika z sentymentu, bo "post" znacznie częściej słuchałem; zresztą obie płyty zasługują raczej na top 50

(07.08.2023 01:29 PM)kajman napisał(a):  62. Neutral Milk Hotel - In The Aeroplane Over The Sea

od tej płyty wiele w moim życiu się zaczęło i swego czasu byłaby blisko mojego absolutnego szczytu TWC, ale w ostatnich latach raczej traktuję ją bardziej jak pomnik niż jak towarzysza biesiady

(08.08.2023 10:37 PM)kajman napisał(a):  53. Jeff Buckley - Grace

jeśli wliczać "forget her" (które z tego co kojarzę wydano w 2004) to byłby to mocny kandydat do top 10, a jeśli nie wliczać, to raczej pewniak do top 50

(08.08.2023 10:37 PM)kajman napisał(a):  52. Spiritualized - Ladies And Gentlemen We Are Floating In Space

szczerze wolę zeszłoroczną płytę, ale ta też jest świetna

Post: #79

Waham się, czy uznać Garage. Płyta w połowie to składanka dawnych nagrań, wydawanych wcześniej na EP-kach.
Tzn. może tak - uznam, ale odfiltruj w swoim głosie te nagrania, weź pod uwagę tylko te nowe.

A skoro jestem przy płytach, których sam (z tego czy innego powodu) nie uznałem u siebie: płyta o której wcześniej mi przypomniałeś, to Roseland NYC Live najlepsza Portishead z tego okresum (i w ogóle najlepsza).

Post: #80

Dyfeomorfizm napisał(a):nie mam pojęcia dlaczego masz taką nadzieję

Miało być nie kończy. Ale nie mi się zgubiło.
A w ogóle cieszą mnie tak pozytywne opinie o tych płytach.

Miszon napisał(a):Płyta w połowie to składanka dawnych nagrań, wydawanych wcześniej na EP-kach.
Tzn. może tak - uznam, ale odfiltruj w swoim głosie te nagrania, weź pod uwagę tylko te nowe.

Ja potraktowałem tytuł topu literalnie jako top płyt, a nie top albumów. Ja w ogóle nie słuchałem drugiej płyty i oceniałem tylko tą z nowymi nagraniami. Nota bene album jako całość byłby znacznie niżej. Nota bene będzie jeszcze raz podobna sytuacja, tylko że tym razem długa z płyt albumu to koncertówka i też jej nie słuchałem.
A tak przy okazji zapytam czy chodzi w tym topie o płyty wydane po raz pierwszy w tej dekadzie niezależnie od daty nagrania?