Post: #53

O to już wiem o jakiej "czwórce" wcześniej pisałeś. A jednej z tych płyt mimo wszystko będę bronił, bo bardzo ją cenię.
A co do samej "Innuendo", to raczej inna być nie mogła, bo Freddie wiedział już że czasu zostało niewiele i że musi się postarać, jeśli chce na koniec zostawić jeszcze bardziej znaczący po sobie ślad...
I może stąd też taka eklektyczność tego albumu, bo mogę się tylko domyślać, że chłop miał jeszcze pomysłów tysiące, a sił zdecydowanie brakowało! I właśnie dla mnie to "Made in Heaven" była takim odpryskiem tych pomysłów, echem niespełnionych nagrań. To też jest w sumie piękna płyta, ale nie umywa się do poprzedniczki (co niektórzy twierdzili z wielkim przekonaniem).