Post: #324

Nie zgodzę się z tym. W sensie, że "FI" jest bliźniaczo podobne do "10 000 Days"? Proponuję wrócić do tamtej płyty, bo chyba nie pamiętasz części utworów. Choćby taki tytułowy czy "Right in Two" są bardzo spokojne, bardzo powoli narasta w nich tempo, a w "10 000 Days" właściwie nie ma ono jakiegoś specjalnego rozwiązania. Nie ma też utworu na "FI" zbudowanego podobnie co "Jambi" czy "Rosetta Stoned", gdzie jest nawalanka, a w pewnym momencie tempo znacznie spada. Raczej bym powiedział, że na "FI" zebrali to, co dla nich najlepsze z wcześniejszych płyt i jeszcze to udoskonalili.
Kawałki Mety różnią się od siebie, owszem, ale miejscami są to niestety trochę flaki z olejem, nic, na co można by na dłużej zawiesić ucho. Dlatego tak bardzo dziwię się aż takim achom i ochom nad tą płytą...