Post: #1

Jazz to nie moja bajka, więc stać mnie tylko na tyle

Jazz Band Młynarski - Masecki - ABDUŁ BEY

Post: #2

Malcolm McLaren - Jazz is Paris

Post: #3

ależ pustki w tym wątku! nawet polski metal (czymkolwiek jest) ma tu lepsze notowania niż ten straszliwy, niezrozumiały jazz, do którego koniecznie trzeba dorosnąć, ale to jeszcze nie teraz, może na starość

u mnie wygrywa jazz, do którego mogę tańczyć wcięty, przekraczając rabaty i krawężniki w upalne noce


ach, i cały jazz z fistaszków, ale na to powinien być osobny dzień -- ulubiony temat z fistaszków! przebiłby negatywną frekwencją ten wątek

Post: #4

Hmm, mógłbym po raz kolejny wrzucić Stańkę, ale nie wiem czy to nie byłaby lekka przesada już.
Wrzucę więc śladami AKTa coś z zupełnie innej beczki

The Glenn Miller Orchestra - In the Mood

Post: #5

Lubię jazz, który łamie schematy i zachwyca swoją maestrią instrumentalną.
Niech będzie Hancock i pozostający w cieniu bestsellera z tego samego rocznika Sekstant.

Post: #6

Neo mi ukradl In the Mood.

Post: #7

Ostatnio mało siedzę w jazzie i trudno wybrać mi ulubiony utwór. Nie miałbym oczywiście problemu, gdyby Garbarek był dostępny.

Post: #8

Faktycznie, wybór jest bardzo trudny, nie robiłem sobie nigdy jakiegoś rankingu jazzowego, już chyba zresztą za późno, bo już nieco wyrosłem z jazzu (za stary na niego jestem? ), masy rzeczy bardzo lubianych nie tyle zapomniałem, bo nadal pamiętam, ale musiałbym usłyszeć, aby dopisać do listy.
Powiedzmy, że w czołówce byłoby Tico-Tico w wykonaniu Charlie Parkera