Post: #1

Mary Komasa - Lost Me

Post: #2

Jeden już był, to więc drugi. Mimo że wiem o czym jest to muzycznie podnosi mnie na duchu.
Boomtown Rats - I Don't Like Mondays

Post: #3

Kajman, zaskoczyłeś mnie swoim udziałem w tym wątku.
Ode mnie coś na grubo, oddającego czasem mój stan:

happysad - Tak się boję

Post: #4

Hey - DOLLY

Post: #5

zanosi się na deszcz

Post: #6

Pewnie jakiś totalny zmulacz, jest tego sporo, pomyślę co najbardziej dołuje.

Post: #7

Miszon napisał(a):Pewnie jakiś totalny zmulacz, jest tego sporo, pomyślę co najbardziej dołuje.

Ale tutaj chodzi o utwór, który wyciąga z dołka.

Post: #8

kajman napisał(a):chwyta/chwytał Cię podczas stanów obniżenia nastroju

Czy gdzieś tu jest napisane że wyciąga z dołka?
Zresztą, dla mnie dobrym sposobem na wyciągnięcie z dołka jest odbicie od dna.

Post: #9

Jestem w dołku (rzadko mi się to zdarza, ale jednak) i chwyta mnie jakiś utwór, więc się z niego wydostaję. Tak jest z Pieśnią kroniką (ale to ze względu na text).

Post: #10

tekst nie ma znaczenia w muzyce, a muzyka jest zupełnie abstrakcyjna, nie rozumiem, jak może jakkolwiek łączyć się z czyimś samopoczuciem

Post: #11

I pozamiatał .

Post: #12

Miszon napisał(a):tekst nie ma znaczenia w muzyce

Pewnie gdybym puścił ten text w wersji mówionej to też by mnie podniósł na duchu. Ale z muzyką łatwiej się słucha.

AKT! napisał(a):muzyka jest zupełnie abstrakcyjna, nie rozumiem, jak może jakkolwiek łączyć się z czyimś samopoczuciem

Jak rozwiążę trudne zadanie matematyczne to też mam dobry humor (pamiętam, jaką miałem radochę, gdy udowodniłem, że zero o jeden to dwie różne liczby; pewnie tego już bym teraz nie potrafił), a to też abstrakcja.

Post: #13

Idąc tym tropem powinieneś wprawiać się w dobry nastrój przy odsłuchu powiedzmy każdego kawałka, który lubisz czy cenisz, a nie tylko jakichś konkretnych
Myślę, że brnięcie w te muzyczne abstrakcje nie ma za bardzo sensu, w sensie odbijania się muzyki (utworów) na nas, nie mówię już o muzyce sensu stricto, chociaż i tu oczywiście jakieś ewidentne konotacje może ona mieć, a już na pewno oczywiście w warstwie tekstowej.

Post: #14

Ja słowo 'chwytać' rozumiem bynajmniej nie jako ratowanie ze stanu gorszego, a towarzyszenie mi w nim, jednakże bardziej w stronę dna.

Post: #15

Chwyta za serce, ja tak rozumiem.

Post: #16

thestranglers napisał(a):Ja słowo 'chwytać' rozumiem bynajmniej nie jako ratowanie ze stanu gorszego, a towarzyszenie mi w nim, jednakże bardziej w stronę dna.

To raczej pasowałoby tu Pogłębia taki nastrój. Dla mnie słowo chwyta w przypadku muzyki ma wydźwięk jednoznacznie pozytywny (zresztą dotyczy to też innych rodzajów sztuki).

thestranglers napisał(a):Idąc tym tropem powinieneś wprawiać się w dobry nastrój przy odsłuchu powiedzmy każdego kawałka, który lubisz czy cenisz

I tak też jest. Dobra (w moim odczuciu) muzyka wprawia mnie w dobry nastrój, a przynajmniej go podtrzymuje. Ta, którą odbieram jako złą w dużej ilości psuje mi nastrój (w wyjątkowych wypadkach pojedyńcze utwory jak np Następna stacja czy utwory Hani Rani).
A że I don't ma do tego taką specyficzną energię to działa na mnie najmocniej. Ale czasem inne utwory nagle mi przykopują i wprawiają w świetny nastrój.

Post: #17

Miszon napisał(a):Chwyta za serce, ja tak rozumiem.

To dla mnie jednoznaczne z poprawą nastroju.

Post: #18

Czyli prz dał nam ambitny temat, skoro każdy ma swoje (inne) wytłumaczenie.

Post: #19

(05.03.2020 06:32 PM)kajman napisał(a):  

Miszon napisał(a):Chwyta za serce, ja tak rozumiem.

To dla mnie jednoznaczne z poprawą nastroju.

Może chwytać jak mamy doła, a jak mamy wesoły nastrój to nas drażnić, albo już tak nie chwytać.

Post: #20

kajman napisał(a):A że I don't ma do tego taką specyficzną energię to działa na mnie najmocniej.

I tu chyba mamy jasną odpowiedź na to czy muzyka to czysta abstrakcja

kajman napisał(a):

thestranglers napisał(a):Ja słowo 'chwytać' rozumiem bynajmniej nie jako ratowanie ze stanu gorszego, a towarzyszenie mi w nim, jednakże bardziej w stronę dna.

To raczej pasowałoby tu Pogłębia taki nastrój. Dla mnie słowo chwyta w przypadku muzyki ma wydźwięk jednoznacznie pozytywny (zresztą dotyczy to też innych rodzajów sztuki).

Dla mnie to jest po prostu tak: jakiego kawałka lubię słuchać gdy mam obniżony nastrój. Przecież nie słucham "smutów" żeby się jeszcze bardziej dołować. U mnie tego typu kawałki potrafią pełnić w takich chwilach inną rolę - przez to że jakoś nazywają moje uczucia czy odczucia, pozwalają mi łatwiej przez te stany przejść, powiedzmy.