Post: #21

To całkiem dobra płyta, choć wydaje się niedokończona. Lepsza niż się spodziewałem, a równocześnie jakby chciało się czegoś więcej.
Może to przez liczbę pełnoprawnych kompozycji, których nie ma dużo.
Świetnie brzmią "Arabesque", "Champion of the World" i "Trouble in Town". Stylistyczne zabawy w "Cry Cry Cry" jeszcze mnie przekonują, natomiast "BrokEn" (choć akurat nie mam nic przeciwko samej kompozycji) trochę nie pasuje do klimatu płyty.
Chciałoby się napisać, że ten album daję nadzieję na kolejny znakomity krążek w przyszłości, lecz plotki są takie, że będzie on dużo bardziej komercyjny.

Post: #22

Tobie podobają się dokładnie te, które uważam za słabsze (jedyny wyjątek to TIT).

Post: #23

Przesłuchałem album. 2-3 razy. Z każdym przesłuchaniem jest coraz lepiej, a będzie wspaniale,
bo to wspaniała muzyka.
Coś o niedokończeniu piszecie?
Na mieście się mówi, że nie ma hitów...
To co, Coldplay się skończył? A może zaczął nowy rozdział?

Moim zdaniem, to już jest ten etap kariery, gdzie zespół może sobie pozwolić na wszystko.
Nawet na to, żeby w jakimś patio czy innym zagajniku, usiadł Chris Martin z gitarą,
coś tam sobie pobrzdąkał, nagrał to, a potem umieścił to na płycie.
Czy to nie jest "everyday life"?
Facet, który wstaje, pije poranną kawę, a potem bierze gitarę i zaczyna pracować?

Nie znam jeszcze dokładnie tekstów. Warto jednak zastanowić się czy to nie jest jakiś koncept-album.
Po co między Sunrise a Sunset biją dzwony, a czytnik utworów na CD co 4 sekundy przesuwa się
o dobre kilka utworów? Bo Sunset rozpoczyna się utworem nr 17?
I tego nie znajdziecie na żadnym spotifaju...
Ja pomyślałem w pierwszej chwili, że kupiłem jakiś wadliwy egzemplarz.

Płyta się pewnie nie sprzeda. Za dużo mieszania styli, za dużo gości, gospel, chór jak na święta,
język francuski, jakaś Jordania, tytuł jednego kawałka który nic nie mówi,
bo się go nie da zapisać po angielsku (mam nadzieję, że fani dojdą o co kaman).
Gdzie ten album się uplasuje w dyskografii to pokaże perspektywa czasu,
ale u mnie będzie raczej wysoko.

Przy "Daddy" się popłakałem... Jak można było nagrać tak piękny i tak smutny utwór
zarazem o tak ważnej tematyce?

Płyta się pewnie nie sprzeda, ale chciałbym wierzyć, że zespół będzie miał to gdzieś.
A może właśnie dlatego się sprzeda.

Ci, którzy porzucili Coldplay przy "Viva la vida", bo to komercha, moim skromnym zdaniem,
powinni chociaż raz przesłuchać TEN album. Niemniej jednak "taneczna" część tego
forum będzie miała problem. Stadionowe Orphans - tak, ale jazzawe Arabesque już nie,
a im dalej w las, tym więcej drzew. Cieszy mnie ten swoisty cross-cold-play-over.

Post: #24

adameria napisał(a):Po co między Sunrise a Sunset biją dzwony, a czytnik utworów na CD co 4 sekundy przesuwa się
o dobre kilka utworów? Bo Sunset rozpoczyna się utworem nr 17?

Nie wiem czy znalazłeś odpowiedź, co tam się dzieje, ale ja już wiem i... jest to odpowiedź na wszystko
Mnie się ta płyta podoba. Z każdym przesłuchaniem coraz bardziej ;D

Post: #25

adameria napisał(a):jazzawe Arabesque

Kompletnie nie kojarzy mi się z jazzem tylko z jakimś garażem. I jak dla mnie to najbardziej "taneczny" utwór na płycie.

Post: #26

Jest powiedziałbym lekko jazzujący i bujający. I rzeczywiście pewnie fajnie byłoby do niego się pobawić, ale tak raczej na spokojnie.

michal91d napisał(a):Nie wiem czy znalazłeś odpowiedź, co tam się dzieje, ale ja już wiem i... jest to odpowiedź na wszystko

Zdradzisz albo podasz źródło?

Post: #27

neo01 napisał(a):Zdradzisz albo podasz źródło?

Jasne:
https://www.reddit.com/r/Coldplay/commen...tween_the/

Post: #28

Jakoś nie mogę tam znaleźć tych wyjaśnień

Post: #29

Płyta ta zawiera bardzo zróżnicowane klimaty, od popu, aż po jazz.
"Arabesque" jest właśnie inspirowane tym ostatnim gatunkiem, no i ten fragment po francusku został bardzo dobrze wkomponowany w ten numer.
Jeśli już coś jest tanecznego na płycie, to ja wskazałbym na "Orphans". Od razu wpada w ucho i właśnie dlatego został pierwszym singlem. No ale w przeciwieństwie do większości komerchy ta piosenka ma dobry tekst.
"Daddy" z kolei rzeczywiście jest wzruszające i tekst to tylko w tym przypadku odzwierciedla.
"Everyday Life" ma genialną końcówkę, gdzie Chris śpiewa "Hallelujah".
Mam wrażenie, że fan każdego okresu Coldplay znajdzie tam coś dla siebie.
Adameria więc w większości miał rację.

Post: #30

Płyty nie słyszałem, ale litości! Jedna melodyjka grana na saksofonie to nie jazz.

Post: #31

I tu bym się z Tobą zgodził.

Post: #32

neo01 napisał(a):Jakoś nie mogę tam znaleźć tych wyjaśnień Icon_neutral

Chodzi o to, że:

Post: #33

OK... trzeba było tak od razu

Post: #34

To jest taki album, że album i widać to (i słychać) na każdym kroku. Sporo tutaj dobrego i cieszy mnie, że obrali taki kierunek. Ostatnie wydawnictwa na pewno przynosiły im zysk, ale chyba nie pozostali głusi na niezadowolenie wielu fanów. Piosenki są różnorodne same w sobie, w sensie potrafią zmienić klimat w trakcie, a mimo to brzmi to spójnie. Momentami czułem znudzenie, ale zaraz potem pojawiało się coś, co znów przykuwało moją uwagę. Płyta zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie.

Post: #35

Adam nie pisał, że to jazz tylko że to jest jazzawe.
i to jest bardzo trafne określenie.

sorry kajman ale disco to ja tam nie słyszę.
a z drugiej strony w innym wątku pisałem, że ja z gatunków rozróżniam tylko lubię/nie lubię więc faktycznie może to jednak disco
Arabeskę lubię. bardzo.
i dwa inne kawałki. też. i płyta się coraz bardziej wkręca.

Post: #36

Nie powiem by to było rozczarowanie, bo mało się spodziewałem, ale jednak Coldplay już chyba skreslilem.

Post: #37

Bluźnierstwo.

Post: #38

Haha, tutaj trochę niezręcznie użyłeś. Ale takie określenia mające jasne odniesienie do sfery sacrum pasują do katolickiego popu, który gra ta grupa, więc przyjmuję

Post: #39

Jako długoletni fan muszę przyznać, że ten album daje nadzieję na powrót na dobre tory. Ale to jeszcze nie to. Wyszła taka zupa, wodzionka, z kilkoma przyprawami, które kiedy trafią na język potrafią zasmakować, ale to wciąż za mało. Jest poszukiwanie drogi i eksperymenty, ale nawet w tym należy być w miarę regularnym I jednolitym. Przynajmniej w obrębie płyty. Niemniej coś się zaczyna dziać.

Post: #40

A dzień dobry, tak w ogóle, nowy kolego