Post: #31

bardzo ci gotycki wyszedł ten 82, jeśli by spojrzeć na czołówkę

lata 80. nigdy nie leżały bezpośrednio w kręgu moich zainteresowań -- owszem, słuchałem namiętnie 80sowego city popu, soft rocka, kocham joy division, przestudiowałem xtc, etc., ale nadal mam spore braki

tak więc nigdy nie słyszałem ani lidera, ani tej grupy w ogóle -- zastanawiam się, jak to się stało, bo na rymie latają wysoko
niemniej z tej pozycji pozycja pierwsza brzmi odrobinę niezrozumiale -- podobne rzeczy nagrywało w tamtym czasie choćby the sound, których lubię, ale nigdy mnie singlowo/piosenkowo nie zachwycali

od michaela wygrał jedyny utwór z "thrillera", którego nie lubię

the cure skończyło się na "boys don't cry" xD nie miałem nigdy fazy na ich gotyckie wcielenie; "one hundred years" brzmi super, ale muszę odłożyć bliższe obcowanie z nimi na później -- za dużo słońca wpada mi do pokoju teraz

duran duran to klasa -- całe "rio"
tears for fears to nie moja rzecz, na pewno bym ich w setce na 82 odnotował, ale pewnie znacznie niżej

christian death to kolejna nowa dla mnie rzecz -- kompletnie nie pasuje mi ten wokal do muzyki, która jest trochę mroczna, trochę brudna, ale w sumie mocno 80sowa; wrócę kiedyś

talk talk to talk talk; ale lepsi z bitem niż bez bitu; choć to nagranie za bardzo daje psb xd

ten oppenheimer jest na spoti jako oppenheimer analysis; bit to silny vibe just can't get enough; cute, zapętlałbym, gdyby było po japońsku xD

zamiast abc mógłby wejść dla odmiany jakiś soul

jakieś "forget me nots"


do cocteau twins wciąż dojrzewam; kiedyś zupełnie mi nie leżeli, ale od jakiegoś czasu wracam do nich z przyjemnością; ta płyta nadal przede mną, ale hajlajt zacny

a flock of seagulls znam z songpopa xD