Post: #7

Poprzednio był rok 1981, to teraz 1982. To ma związek z plebiscytami na takim jednym forum ani o rocku, ani o metalu, inaczej pewnie jeszcze trochę by mi to zajęło. Już dawno docelowo chciałem zrobić top 50 dla każdego z lat 1963-1965 i top 100 dla lat 1966-199? - a od tego rocznika w latach 90. lista tygodniowa, na zasadzie podobnej do Bearboard Cold 30.
Mam nadzieję, że ostateczny efekt tego będzie w miarę dobrym hm... przewodnikiem po poszczególnych latach, na co szczególnie zwrócić uwagę itp., oczywiście w swoich gatunkach. Oczywiście nie bez subiektywizmu, ale i tak chyba jest go tu mniej niż w innych zestawieniach.

---

61. Osjan - Rozdział II Ks. Wiatrów (1982) [progressive folk]
62. Chris & Cosey - Cowboys in Cuba (1982) [industrial]
63. INXS - Don't Change (1982) [power pop, new wave]
64. Mission of Burma - That's How I Escaped My Certain Fate (1982) [post-punk, punk rock]
65. Yazoo - Don't Go (1982) [synth pop]
66. Sparks - Mickey Mouse (1982) [art pop]
67. Devo - Big Mess (1982) [new wave]
68. Sparks - Moustache (1982) [art pop]
69. Budka Suflera - Za ostatni grosz (1982) [pop rock]
70. Venom - Raise the Dead (1982) [speed metal]

Po raz kolejny karkołomne się okazuje porównywanie piosenek z impowizacjami-gigantami na pół płyty. Oczywiście mowa o Osjanie - osobiście nie rozumiem, czemu to tak nieznana nazwa, bo to jak na Polskę bardzo oryginalna muzyka.
INXS w 1982 roku, to jeszcze nie są ci popowi giganci, ale... "Don't Change" to wielki, przełomowy singiel w ich karierze, wzorcowe energiczne rockowe granie, oczywiście w ówczesnych konwencjach.
"Don't Go" z top WC spadło trochę niżej... Wyróżnia się charakterystycznym motywem i refrenem. Przed "Sweet Dreams" to Yazoo było numerem jeden pod względem synthpopu z babą na wokalu. Alison Moyet włada naprawdę potężnym wokalem, przez wiele lat myślałem, że to śpiewa mężczyzna.
Chris & Cosey, opierając się na industrialowej rytmice, czerpią gęsto z muzyki świata, celując w ciężki, nieco transowy klimat - zgodnie z tytułem płyty, "Trance". Choć tytuł utworu sugeruje tropiki, to ja czuję bezlitość piaszczystej pustyni.
No a Sparks to Sparks.