Post: #28

Kolejny odcinek Kicz TV mógłby być równie dobrze odcinkiem WTF TV. Podejrzewam bowiem, że pierwszy kontakt przeciętnego telewidza z tym videoklipem wiązał się ze zmieszaniem, lekkim szokiem i dojściem do wniosku, że muzyka zmierza w bardzo złym kierunku.



No bo naprawdę... co tu się odjaniepawliło? Był rok 1997, kiedy ktoś ze znakami dolara zamiast oczu uznał, że dobrym pomysłem będzie, jeśli 9-letni Aaron Carter, młodszy brat jednego z Backstreet Boysów, wyda płytę, a jej singlem promującym będzie cover grupy The Jets, zatytułowany Crush On You. Jeżeli ktoś w drugiej połowie lat 90. powoli zaczynał tracić wiarę w komercję, tak utwór ten mógł być gwoździem do trumny.

Zacznijmy od samej piosenki, która brzmi... przerażająco Głos Aarona przypomina wręcz brzęczenie muchy, a niespodziewane wyskoki jego wokalu sprawiają, że ja naprawdę boję się tego słuchać. Kto o zdrowych zmysłach jest w stanie przebrnąć przez cały utwór? Nie mam pojęcia.

Teledysk to z kolei dokładne odwzorowanie marzeń małego chłopca chcącego zostać sławnym piosenkarzem. Maniera przed kamerą godna podziwu. Fabuła też niczego sobie. Zastanawia mnie jedynie czy (kompletnie niezrozumiałe) śpiewanie tekstu tej piosenki na huśtawce to świadomy zabieg, czy po prostu samozaoranie potwierdzające jak bardzo ten klip jest zły.

Aaron Carter i jego debiut na światowym rynku muzycznym to jeden z głównych kandydatów do tytułu kiczu wszech czasów. Jeszcze większą porażką są sami odbiorcy, bo sukces Aarona potwierdził, że rynek takiego produktu potrzebował. W Polsce z resztą popyt też musiał zaspokoić inny krótkoterminowy projekt, jakim był Just 5. To skłania mnie do przemyśleń, że w 1997 roku coś poszło nie tak i muzyka komercyjna obrała zły kierunek.