Post: #22

prz_rulez napisał(a):Zastanawiam się, czy słuszne jest ocenianie sztuki sprzed lat z dzisiejszej perspektywy. Czy może właściwsze byłoby ocenianie na tle dzieł im współczesnych?

I tak i nie, szczerze mówiąc nie rozumiem do końca o czym mówisz. W każdym razie więcej ludzi woli oglądać oryginalne Gwiezdne Wojny, niż te zremasterowane z nowymi efektami CGI. Tamten kicz jest po prostu znacznie bardziej lubiany, niż ten, bo włożono w niego inne środki. Ja też wolę oglądać makietę Sokoła Millennium przemierzającego kosmos "po staremu", niż wygenerowanego go komputerowo, bo w wielu przypadkach - ten współczesny wyglądać będzie bardziej sztucznie, niż ten sprzed 40 lat.

Inny przykład, to nowy i stary Król Lew - niby ten sam film, a nie ma czego porównywać. Bo stary wygląda fantastycznie, bo kreska była najwyższych lotów i jeżeli widz potrafi to dostrzec i docenić to spoko. Nowy to z kolei gigant technologiczny, geniusz już nie animacji klasycznej, a komputerowej. I czy jest to geniusz mniejszy, większy, czy taki sam - nie wiem, bo to zupełnie inna kategoria twórczości. Obie jednak zapierają dech w piersiach.

---

Dzisiaj wracamy na nasze podwórko. Kiedy uznałem, że za wszelką cenę muszę dopaść i obejrzeć teledysk do piosenki No No No No? Po wysłuchaniu wypowiedzi Kuby Wojewódzkiego w filmie dokumentalnym o zespole Indios Bravos zatytułowanym "Drogi".
To kultowy teledysk, nikt go nie może obejrzeć



Pierwsze, co rzuca się w oczy podczas oglądania tej wrzutki z Polsatu 2, to podpis piosenki - "BANACH" zamiast "Banach & Gutek" lub po prostu Indios Bravos. To również zostało wytłumaczone we wyżej wspomnianym dokumencie - Piotra Banacha ludzie kojarzyli z Heya, Gutek znany był tylko w środowisku hip hopowym po współpracy z Paktofoniką. Pojawiały się sprzeczne informacje co do tego, jak wygląda nowy projekt Banacha - czy będzie to płyta solowa, czy zespół. Ostatecznie Polsat postanowił podpisać debiutancką piosenkę wyłącznie jego nazwiskiem, co pewnie sprawiło, że wiele osób spojrzało na Gutka i pomyślało "A więc to tak wygląda ten gitarzysta Heyu, ciekawie śpiewa".

Faktyczny Banach pojawia się w teledysku nieco później. Jego twarz (przy okazji bardzo dziwny wyraz twarzy) pokazana jest w niewyraźnych przebitkach. Cały videoklip to prawdziwy rollercoaster szybkich ujęć, przeskoków jakości, pokazywania różnych rzeczy w różny sposób. Cały czas też zmieniają się kolory. Prawdopodobnie nie jest to najlepszy materiał dla ludzi z epilepsją. Jest dużo błysków, skoków ekranu, kilkuklatkowych ujęć, rany boskie - czego tutaj nie ma?

Gutek jeździ po mieście i śpiewa przez megafon, wykonując przy tym tak psychodeliczne ruchy, że w pewnym momencie Banach objawia mu się jako Pałac Kultury. W między czasie po Warszawie przechadza się ktoś w hełmie. Kamera trzęsie się przy zbliżeniach, tych jest sporo, bo operator najwyraźniej wciska klawisze "zoom in" oraz "zoom out" w rytm muzyki.

Dobra, wiecie co? Próba wyjaśnienia co się dzieje w tym klipie mnie przerasta. Tak samo jak znalezienie odpowiedzi na nurtujące mnie pytania - ile skrętów spalił Banach, żeby mieć taki wyraz twarzy? Ile skrętów spalił Gutek, żeby tak skakać jak po***y? Ile skrętów spalił kamerzysta, żeby nagrać coś takiego? Ile skrętów wykonał pojazd na którym jeździ Gutek? Co oni jarali kiedy to montowali i wkładali te wszystkie efekty wizualne?

Kuba Wojewódzki miał rację - to kultowy teledysk, ale lepiej będzie jeśli nikt go nie obejrzy.