Post: #65

12-tki

11 - Deep Sea Arcade — Close To Me - 2019
10 - Keroscene - Just Like Zero - 2016
9 - Atlas Genius - Symptoms - 2012
8 - Suede - Don't Be Afraid If Nobody Loves You - 2018
7 - Arcade Fire - Porno - 2013
6 - Memory Flowers - Cartwheels - 2015
5 - Warhola — Jewels - 2017
4 - Midnight Juggernauts - Shadows - 2009
3 - Twin Shadow - Slow - 2010
2 - The Drums - Hard To Love - 2011
1 - Parade Of Lights – Golden - 2014

Ad 3
Kolejny muzyczny pejzaż skopiowany z lat 80 tych. Przeniesiony w sposób czarodziejski. George Lewis Jr. dysponuje kapitalną barwą głosu. Piosenka, a wiem że na płycie Forget to niejedna taka urodziwa rzecz, po prostu została napisana sercem. To słychać, zagrana z uczuciem, wdziękiem, dobrze wyprodukowana i zagrana. Perełka.

Ad 2
The Drums - słodko - gorzka baśń - Portamento. Z każdym łykiem tego napoju wyczuwam inny posmak. Inne emocje. Ta płyta słuchana przy struganiu kartofli może rozczarować. Ale to sztuka przez duże SZ. to nie pierwsza kapela, która tworząc pozornie radosna muzykę pragnie przekazać zgoła inne emocje. Nie ostatnia...

Ad 9
Kolejna Antycypowana formacja wg dziobasa, już zresztą mająca spory sukces z piosenką Trojans, która bardzo dobrze radziła sobie na listach przebojów. Od razu słychać Australijską szkołę. Taki np. Back Seat z debiutanckiej EPki to perła, rozdygotane brzmienie, jakby jakiś autystyk to produkował, tu popikuje girtarka, tu świetne wokalizy, bombastyczne rozwiązania rytmiczne. Symptoms to kwit esencja ich stylu. Tu wszystko aż tętni pomysłem I ma ogromny potencjał komercyjny. Niemniejszy niż pokrewni stylistycznie Foster the poeople. Nie ma tu ducha uroczej nieznościości jak u Klaxonsów, energetycznej siły jak u Bloc Party, ale jest pierwiastek, który zawsze jest mile widziany – nieprawdopodobny talent towrzenia zmyślnych efektów dźwiękowych i melodii.

Ad 7
Znowu porno. Ja tam nie uważam się za wielkiego fana AF, ale trzeba obiektywnie powiedzieć, że nagrali płytę wybitną, tak wyważona, proporcje dźwięków są zadziwiające. Porno jest przykładem, jak nagrać idealną piosenkę rockową 21 wieku. Czyste porno. Doskonałość.

Ad 1
Utwór ma niesamowitą moc i jest niemożliwie chwytliwy. Doprawdy nie znam osoby, która po drugim przesłuchaniu nie tupała rytmicznie nogą przy tej piosence. Niestety utwór przeszedł zupełnie niezauważony, zatem tupanie pozostało nielicznym. Generalnie moc tej piosenki stanowi jej przebogata przestrzeń i głęboki oddech. To taki kawałek wyrywający z letargu i dający sporego animuszu.

Ad 6
Memory Flowers to kolejna wielka nadzieja muzyki rockowej. Bardzo mocno przypominają zupełnie zapomnianych The Judybats. Każdy fan indie pamięta w latach 90 co oni z nielicznymi potrafili wyprawiać. Jak rozrywali duszę pięknymi, wręcz bajecznymi piosenkami. Mam głęboka nadzieję, że będą starali się iść w ich kierunku i wydaje się, że mają na to papiery. Cartwheels jest po prostu niebotyczna. Trochę szkoda, że nie załapała się do top 10 – ale nie zmiania to faktu, że na słowa uznania zasługują oraz na to, by śledzić nadal ich poczyniania.

Ad 10
Keroscene przypomina najlepsze tradycje z okresu z-rocka. Piosenka Just Like Zero po prostu miażdży. Miesza się tu masa różnych świetnych dźwięków zespolonych w genialną miksturę grunge, lo-fi, Indie. Miesza się słońce z deszczem, syntezator z gitarową melancholią. Myślę, że Keroscene nie obrazili się, gdybyśmy ich porównali do Fluorescein czy Smashing Pumpkins, co najlepiej słyuchać na ich nowym singlu I Can't Do A Thing. Nie oszukujmy się takie granie umarło, ale na szczęście są tacy, którzy potrafią tchnąć trochę życia. Keroscene z pewnością do takiego grona należy. I to dlatego, że tchną w to granie iskrę bożą, czyli pierwiastek, jaki posiadają nieliczni. Trzymam wielkie kciuki za tę ekipę, bo jeszcze wiele dobrego mogą zrobić dla muzyki.

Ad 5
Co jakiś czas z Danii wyskakują niczym króliki z kapelusza prawdziwe efemerydy na wysokim poziomie. Warhola jest przykładem takiej komety. Kawałek spokojny, zagrany w jednym niemalże tempie, może z drobną korektą. Zaśpiewany w stylu mrocznego elektro, falsetem. Natomiast piosenka pięknie nabrzmiewa z każdą sekundą zyskując na sile. Elektroniczne elementy są coraz bardziej zadziorne i coraz mocniej dostaje się do głosu wspaniała przestrzeń piosenki.

Ad 8
Forma Anglików po latach nadal wysoka. W mojej ocenie od czasów Europe Is Our Playground tak dobre piosenki nie udało się im nagrać. Z resztą całkiem nieźle by się ten kawałek na Sci-Fi Lullabies prezentował. Mroczny, pełen nostalgii, w klasycznie Bowie'owskim tempie.