Post: #19

(06.12.2017 10:57 AM)dziobaseczek napisał(a):  W sposobie artykułowania emocji kawałek jest bliski stylistyce Bad English czy wygładzonego Foreignera

...który pojawia się w odsłonie numer 2.

Utwór faktycznie brzmi jak ówczesne syntetyczno-AORowe piosenki do filmów. Ale jednak są to brzmienia, które chyba bardziej się docenia, jeśli się z nimi dorastało. Coś jakbym w swoim cyklu zanudzał eurodancem z połowy lat zerowych. Choć brzmi bardzo w porządku.

Foreigner pozytywnie mnie zaskoczył, bo ma trochę więcej pazura, polotu niż to co od niego słyszałem dotychczas.
W sumie doskonale opisałeś oba nagrania.