Post: #42

Ale ja nie wiem o co tutaj się burzyć. To jeden z tych albumów, który albo się uwielbia, albo się nie cierpi. Ja mimo, że za Miastomanią szalałem, tej płyty nie potrafię strawić - nie jara mnie ani muzycznie, ani tekstowo. Zdecydowanie zabrnęła za daleko i teraz topi się w swoich lirycznych fantazjach. Z jednej strony podziwiam ją za teksty, bo faktycznie są pomysłowe i elokwencji w wielu przypadkach odmówić jej nie można, ale z drugiej zupełnie mnie to nie rusza. To taka płyta do posłuchania ze dwa razy, bo nie niesie ze sobą nic. Nie spodziewałem się takiej Marii szczerze mówiąc. Miałem nadzieję na coś wspaniałego po tym jak usłyszałem "Ciało", ale okazało się, że to obok "Muchomorów" najlepszy kawałek na płycie. Resztę można niestety zaorać.