Tryb drzewa | Tryb normalny

AKT! · 20.12.2013 02:26 AM

きゃりーぱみゅぱみゅ, 「み」
なんだこれくしょん
Nakata niechybnie celował w piosenkę roku i gdyby nie absurdalna zachowawczość -- brak równie odjechanego klipu i niewydanie utworu na singlu, Kyary bezwzględnie wykręciłaby kolejny po "PonPonPon" absolutny sieciowy hit. Minimalizm w pewnym sensie sponsorował mijający rok, co Nakata skrzętnie wykorzystał łącząc niebezpieczną powtarzalność zaraźliwie prostego refrenu z maksymalistyczną, cukierkową aranżacją. "Mi" to tegoroczny hit dyskotekowych kuluarów i szara eminencja nowej przebojowości.

Spoiler (Click to View)

Mikal Cronin, "Shout It Out"
MCII
To być może najbardziej konwencjonalny numer spośród mojej tegorocznej dwudziestki, ale byłoby niewybaczalnym przeoczeniem, gdyby twórca najlepszej z oczywistych płyt mijającego roku nie został zauważony na polu stricte songwriterskim. Zwłaszcza, że Wavves dostał zadyszki, a Ty Segall zrezygnował z tworzenia przebojowych kawałków na rzecz psychodelicznych prac odkrywkowych. "Shout It Out" to ujmujący garażowy feel, chwytliwy refren ubrany w słowa post-nastoletniego, nieco naiwnego buntu i klimatyczne chórki w stylu lat 60., a Cronin sam nie wie co zrobił i nadal miota się bez ładu na scenie.

Spoiler (Click to View)

The-Dream, "Loving You"/"Crazy"
IV Play
The-Dream nie zapomniał jak tworzyć spektakularne opusy w rytmie R&B i chociaż jego tegoroczny krążek można było spokojnie określić jako odtwórczy i rozczarowujący, podwójne "Lovin' You"/"Crazy" jest bezsprzecznie jedną z najciekawszych pozycji w jego dyskografii. Twórca "Umbrelli" i "Single Ladies" brnie dalej w syntezatorowe kolaże, tym razem podejmując się wariacji na brzmieniu wczesnego Justina Timberlake'a -- choć rzecz jasna niebezpośrednio. Pomimo złożonej, ewoluującej struktury, udaje mu się efektywnie wyeksponować pierwiastek przebojowości największych popowych numerów naszych czasów, otwierając kolejny rozdział w historii art R&B.

Spoiler (Click to View)

Annie, "Invisible"
The A&R EP
Annie, która dotychczas specjalizowała się w ultraprzebojowym, lekkim jak piórko, syntezatorowym popie spod znaku Kylie Minogue, z pomocą Richarda X zaprojektowała się muzycznie zupełnie na nowo -- przynajmniej dwukrotnie. Najpierw w "Tube Stops and Lonely Hearts", hołdzie złotym czasom rave'u, a następnie w możliwie nawet bardziej wstrząsającym "Invisible", które szło na całość tam, gdzie w jego poprzedniku odzywały się popowe echa. "Invisible" bezkompromisowo odkurza klasyczny house z lat 90., budując na jego fundamencie nową, słodko-gorzką dyskotekę, doskonale znaną z najlepszych nagrań Pet Shop Boys.

Spoiler (Click to View)

Franz Ferdinand, "Evil Eye"
Right Thoughts, Right Words, Right Action
Franz Ferdinand nikogo chyba nie zaskoczyli, po wcześniejszych poszukiwaniach swojej muzycznej drogi i sporej przerwie powrócili do korzeni i nagrali słabszą kopię swojego debiutu. Ale nawet pomimo tego na krążku znalazł się przynajmniej jeden utwór godny zmierzyć się z niezatapialnym "Take Me Out" -- prostszy formalnie, ale bardziej zawikłany charakterologicznie. Z niebanalnym tekstem, hipnotyzującym rytmicznie refrenem, którego nie sposób nie zanucić i psychodelicznym backgroundem zaakcentowanym przez fascynujący klip.

Spoiler (Click to View)

Podobne wątki
Wątek:		Autor	Odpowiedzi:	Wyświetleń:	Ostatni post
	2000-2013: PODSUMOWANIE 24 LAT LISTY (aktualizacja 2024)	AKT!	293	134 399	16.01.2024 10:47 PM Ostatni post: AKT!