Post: #41

furbul napisał(a):No może poza tym z czwartej serii.

Do tego jeszcze nie doszedłem - jestem na dokumencie z wojny poduszkowej

Post: #42

Odcinki okolicznościowe <3
(tak ogólnie, bo akurat nie oglądam "Community")

gdzie dalszy ciąg? :'(

Post: #43

4. Game of Thrones
Gra o tron

Zdecydowanie najgłośniejszy z obecnie emitowanych seriali. Z czasem przekonuje do siebie coraz więcej ludzi. Nie tylko takich, którzy nie przepadają przeważnie za takimi klimatami, ale nawet takich, którzy zawsze zarzekali się, że nie dadzą się wciągnąć w serial. Sztandarowy punkt złotej ery telewizji, o której tak często się ostatnio wspomina. Wysokobudżetowa produkcja, która swoim rozmachem potrafi dorównać (jeśli jej nie wyprzedza) formie kinowej. Książki, na których jest bazowana, dostarcza zwrotów akcji potrafiących przeredefiniować cały fabularny układ sił, co w formie serialowej jest niezwykłym atutem, który przyciąga kolejnych widzów. Pewne rysy występują przede wszystkim w pojedynczych przypadkach warstwy aktorskiej, lecz nie zmienia to faktu, że w przyszłości będzie to pierwszorzędny przedstawiciel telewizji swoich czasów.

Post: #44

Ja tego nie tykam (nawet mimo Seana w obsadzie, ale on chyba umarł) - moja mama za to ogląda te bajki

Post: #45

Jeden z moich ulubionych seriali obecnie.

Post: #46

3. Mad Men

Frustracja. Chyba właśnie ona najbardziej wbiła mi się w pamięć w piątej serii. Większość postaci zaczynała ten sezon we względnym szczęściu i spełnieniu, lecz twórcy "Mad Men" nie byliby sobą nie wywlekając na wierzch coraz głębszych rozterek wewnętrznych swoich bohaterów. Bo jak wprost mówi w jednym z odcinków Don Draper szczęście jest nieuchwytne. Jest to nieustanne podążanie za czymś lepszym, co doprowadza właśnie do frustracji. I tak sezon w miarę pozytywnie kończy zaledwie garstka postaci - przychodzi mi na myśl jedynie Peggy i może Roger.
Piąta seria wraz z czwartą są moim ulubionym fragmentem całego serialu, choć właśnie ten rok emisji zakończył piętrzące się wcześniej laury dla produkcji. Krytycy powoli zaczęli kręcić nosem, a i dobra passa w zgarnianiu nagród się zakończyła. Nie ma to jednak większego znaczenia, bo data końcowa została już ustalona, a twórca będzie mógł zakończyć serial na własnych zasadach. A to jest najważniejsze.

Post: #47

Mad Men mam następne w kolejce; aktualnie Breaking Bad (jeszcze później Lost lub The Walking Dead, muszę je w końcu ogarnąć)
A Game of Throne oglądam, wiadomo, każdy ogląda

Post: #48

The Walking Dead miało dobry tylko pierwszy sezon. Raczej bym nie polecał. Oglądam niby, ale głównie dlatego, że nie jestem w stanie zmusić się do przestania

Post: #49

2. Community

"Community", czyli jak zrobić odcinek z inwazją zombie bez wyjaśniania tego numerami typu "to był tylko sen".

W 2012 roku wyemitowano tylko dwanaście odcinków serialu. Była to druga połowa trzeciej serii. To chyba najbardziej introwertyczna część całej produkcji. Świetna dla starych fanów, choć pewnie stanowiąca kompletny bałagan dla osób z zewnątrz. Jakby twórcy zupełnie nie byli zainteresowani pozyskaniem nowych widzów. A przecież ciągle ich potrzebują. "Community" od co najmniej dwóch lat zamówienia na kolejne serie dostaje niemal cudem.

A co wymyślili w tych dwunastu odcinkach? Był dokument o wojnie secesyjnej kampusu (link), odcinek rozgrywający się w wyobraźni dwóch postaci (link), pełny odcinek „Prawa i porządku” (link), kolejny w pełni oryginalny ‘bottle episode’ z autoparodią (link), odcinek rozgrywający się w 8-bitowej grze wideo z lat 80-tych (link), ich własne „Ocean’s Eleven” (link), nie zapominając oczywiście o najmroczniejszej osi czasu próbującej przejąć oś główną (link). Ja uwielbiam, gdy serial komediowy wychodzi poza swoje ramy, więc ten sitcom robiący to niemal nieustannie i często posługujący się meta-humorem jest dla mnie stworzony.

Niestety „Community” musiało przejść szereg problemów zakulisowych. Przerwano emisję serialu w połowie trzeciej serii, którą wznowiono dopiero po ponad trzech miesiącach. Później pojawił się głośny konflikt między twórcą serialu, a grającym jedną z głównych ról Chevy Chasem, który odmówił nakręcenia swojej ostatniej sceny w tym sezonie. Później stacja zwolniła twórcę i zatrudniła zupełnie obcą ekipę do prowadzenia czwartej serii. Zepchnięto czwartą serię na jeden z najgorszych dni w ramówce – piątek, by tuż przed planowaną premierą w październiku 2012 się z tego wycofać i odłożyć premierę na bliżej nieokreśloną datę – jak się później okazało – dopiero na luty 2013. Pod koniec czwartej serii na dobre odszedł Chase. I, co najzabawniejsze, ponownie zatrudniony twórca serialu znowu prowadzi produkcję piątej serii, w której odejdzie kolejny aktor z głównej obsady.

W dniu, kiedy czwarta seria miała się pierwotnie rozpocząć wypuszczono krótki filmik pełen ukrytych żartów na temat całej zaistniałej sytuacji oraz wiadomości dla fanów: (link)

Six seasons and a movie.

Post: #50

1. Breaking Bad

Podczas układania tego zestawienia (dawno, dawno temu) "Breaking Bad" nie miało tak naprawdę realnej konkurencji. Jednak w sierpniu nadrobiłem brytyjskiego "Sherlocka" i muszę przyznać, że jego druga seria, emitowana na początku 2012 roku, zachwyciła mnie tak bardzo, że bez wątpienia umieściłbym ją w ścisłej czołówce. Kto wie, może nawet by wygrała... Oczywiście nie ujmując niczego temu serialowi.

W 2012 wyemitowano pierwszą połowę (osiem odcinków) piątej, finałowej serii.

Przypomnę, że "Breaking Bad" opowiada o nauczycielu chemii w liceum, któremu w pewnym momencie życia coś nie wyszło. Miał wszelkie predyspozycje do zostania kimś wielkim, lecz skończył jako szary człowiek w marnej pracy licząc każdy grosz, by związać koniec z końcem. Po zdiagnozowaniu zaawansowanego raka płuc wkracza na drogę przestępstwa - zaczyna produkować metamfetaminę, by zabezpieczyć rodzinę finansowo w chwili swojej śmierci. Dzięki swoim bardzo wysokim umiejętnościom jego produkt okazuje się być najczystszy na rynku. Z każdym kolejnym sezonem White coraz bardziej wplątuje się w kryminalny świat stając się coraz gorszym człowiekiem i zatracając resztki sumienia. Ten serial ma na celu przedstawić przede wszystkim stopniową, lecz kompletną przemianę człowieka-popychadła w bezwzględnego gangstera pozbawionego zahamowań. O ile na początku kreowano go w taki sposób, by mu kibicować, tak w pewnym momencie, protagonista serialu staje się antagonistą. W piątej serii White jest na szczycie. Jest na dobrej drodze, by stworzyć swoje imperium, którego przez swoje coraz większe ego tak bardzo pragnie. I ciężko patrzeć jak bardzo jego kolejne poczynania rujnują życie związanym z nim ludziom.

Za te odcinki "Breaking Bad" zdobył dwa miesiące temu swoją pierwsza nagrodę Emmy w najważniejszej kategorii - najlepszy serial dramatyczny. Krytycy stawiają go w rzędzie najważniejszych produkcji telewizyjnych w histori, a piąta seria na metacritic utrzymuje niemal nieosiągalną średnią 99/100.
Bo który serial decyduje się dzisiaj na tak, mogło by się wydawać, niedorzeczny pomysł na odcinek jak rabunek pociągu i nie tylko wyjść z tego z twarzą, ale również zbierać opinie, że to jeden z najlepszych epizodów całego serialu?

Post: #51

Niemożliwe jednak jest możliwe Breaking Bad nadrabiam, jestem na początku trzeciego sezonu i przynajmniej w końcu wyjaśniła się sprawa tego oka i misia (przez jakiś czas myślałem, że jest jakąś skomplikowaną metaforą do Pinkmana). I fakt, już teraz mam problemy z ustaleniem za kogo trzymać kciuki. Mam nadzieję, że tegoroczny top skończy się szybciej i że uwzględnisz Gravty Falls, bo ta kreskówka mnie coraz bardziej nurtuje, zresztą drugi sezon będzie nieprędko, ale opublikowali ostatnio serię kilku shortów, w których m.in. takie coś się pojawło: QUASI-SPOILER

Post: #52

Ojej, nie sądziłem że 5 sezon BB to aż takie cudeńko, finał finału trochę przerysowany (chociaż motyw Gretchen mi się podobał), ale nad resztą się zachwycam. Zastanawiam się też w sumie czemu Skyler wszyscy hejtują, a Marie przytyła gdy straciła Hanka hehehe

[aktualnie Lost, zapomniałem o madmenach, a nie lubię przerywać - pilot ciekawy, ale mam mimo wszystko obawy/wątpliwości]

Post: #53

adik 303 napisał(a):Ojej, nie sądziłem że 5 sezon BB to aż takie cudeńko

Zdadza się. Zwłaszcza "Ozymandias" - pełna godzina perfekcji. Nie wiem czy kiedykolwiek widziałem lepszy odcinek czegokolwiek.

adik 303 napisał(a):Zastanawiam się też w sumie czemu Skyler wszyscy hejtują

Ja jej nie hejtowałem. I też mnie takie reakcje dziwiły.

adik 303 napisał(a):a Marie przytyła gdy straciła Hanka

Nie zauważyłem

Post: #54

Będzie edycja 2013?

Post: #55

Oczywiście, że będzie
Właśnie kończę nadrabiać ostatni tytuł, który ma spore szanse znaleźć się w zestawie i na dniach ruszam

Post: #56

Zwłaszcza "Ozymandias" - pełna godzina perfekcji.
Taaak!!! Po początku nie sądziłem że aż tak się rozkręci;scena gdy Walt dzwonił do Sky i zaczął ją obwiniać była niesamowita

Ja jej nie hejtowałem. I też mnie takie reakcje dziwiły.
Ja się nawet spotkałem z hasłem Skyler White syndrome czyli rzekomej zasadzie jechania po serialowych żonach; ja w pewnym momencie ją nawet polubiłem

Nie zauważyłem
Może to kwestia fryzury lub dresu, ale w scenie gdy dzwoni do skyler że walt był widziany w mieście rzuciła mi się w oczy jej pulchna twarz

Post: #57

adik 303 napisał(a):i zaczął ją obwiniać

obwiniać/oczyszczać z zarzutów
Właśnie ta dwuznaczność była niesamowita.

adik 303 napisał(a):Ja się nawet spotkałem z hasłem Skyler White syndrome czyli rzekomej zasadzie jechania po serialowych żonach; ja w pewnym momencie ją nawet polubiłem

Aktorka się żaliła, że dostaje nawet jakieś listy z pogróżkami
Pierwszy raz widzę nazwę "Skyler White symdrome", ale bardzo mi się podoba No i taki trend faktycznie istnieje.