Numer jeden przyszedł mi zupełnie naturalnie. Czasami te najwyższe pozycje planuje się, analizuje, zastanawia się, porównuje. Tutaj nie było miejsca na takie dylematy - "Gafy" (czy też "Gaffy", bo ten zapis, szczególnie w latach 60. był również spotykany) niejakiej Hanny Koniecznej bezapelacyjnie wygrały mój polski top wszech czasów. Nie żeby były za to zwycięstwo jakieś konkretne nagrody - no może, zwycięstwo jest nagrodą samo w sobie!
No więc co z tymi "Gafami"? Ten utwór istotnie był w moim ostatnim opublikowanym topie wszech czasów na pozycji 136., a w minionym roku (o czym jednak nie mogliście wiedzieć) przesunął się już na lokatę 55. W tym szykuje się do kolejnego skoku (ale topu jeszcze nie ma, więc nie mam pewności jak to wyjdzie).
A kimże jest Hanna Konieczna? Internet niczego o niej nie wiem, nie ma jej zdjęć, repertuaru piosenkowego. Wiadomo jedynie tyle, że w 1971 wydała jedną epkę, wirtualnie niedostępną, którą jakoś w zeszłym roku udało mi się znaleźć i nabyć na Allegro. "Gaf" jednak na niej nie ma i ogólnie cztery zamieszczone tam piosenki "Gafom" nijak nie dorównują. Konieczna ma na swoim kącie też uroczy duet ze Skaldami z ich debiutanckiej płyty w nagraniu "Weź mnie ze sobą" oraz piosenkę "Liryka po polsku" z tekstem Osieckiej i muzyką Sławińskiego z płyty Listy śpiewające.
W tym samym programie telewizyjnym, a co za tym idzie i na longplayu wydanym w 1967 roku, znalazły się także i "Gafy". I one również wyszły spod piór duetu Osiecka-Sławiński, a nagrano je w 1965 w Polskim Radiu z niesamowitą orkiestrą pod dyrekcją Andrzeja Kurylewicza. Piosenkę wydano także na płycie z piosenkami z festiwalu opolskiego z 1967 roku, skąd wnioskuję, że w jakichś okolicznościach Konieczna ją tam wykonywała. Współcześnie w 1997 roku utwór znalazł się wreszcie na pięciopłytowej kompilacji Pięć oceanów z piosenkami Osieckiej, gdzie właśnie, półtorej dekady temu po raz pierwszy usłyszałem ją ja.
"Gafy" to niezbity dowód na to, że Osiecka naprawdę uratowała polską piosenkę rozrywkową przed banałem. To miły, lekki, przyjemny utwór, z tekstem równie niezobowiązującym, zabawnym i błyskotliwym zarazem. No i aranż, aranż mnie prześladuje, po nocach śnią mi się takie nuty. Orkiestrowe, jazzujące, big bandujące, ale zupełnie nienachalne - gotowe się zwinąć w kłębek i usunąć w kąt, jeśli tylko zauważą grymasy na twarzach słuchaczy. Jednocześnie jednak ku ich uciesze - uwielbiają dumnie się prężyć i wybrzmiewać z wyczuciem i smakiem jak tylko najlepiej kiedykolwiek dało się w muzyce rozrywkowej. Jest tu jakiś czar nie tyle lat 60., co 40. czy 50. - mrugnięcie okiem do Gershwinów czy Ellingtonów, choć nadal wielce niezobowiązujące.
Słuchając "Gaf" aż ma się ochotę przywdziać najbardziej elegancki frak i zabrać ją wieczorem do kina czy na dansing. A propos dansingu - istnieje jeszcze druga szybsza wersja piosenki, którą ja nazwałem taneczną. Ukazała się na jakieś rosyjskiej kompilacji "Estrada polska" z polskimi piosenkami dawno temu w ZSRR pod tytułem "Kak mnie być" z towarzyszeniem zespołu Tajfuny. Jest zupełnie inaczej zaśpiewana, trochę uproszczona, ale równie przyjemna. Jeśli ktoś reflektuje, z chęcią się podzielę.
Grafika powyżej nawiązuje do fragmentu tekstu -- "na plażach i wśród traw", z którym to zawsze kojarzył i będzie kojarzył mi się ten numer. Z kolei inny fragment piosenki -- "czy przepłynie pan taki staw jak stąd dotąd" przywodzi mi na myśl skecz o topielcu Teatrzyku Zielona Gęś Gałczyńskiego.
Dziękuję wszystkim za uwagę i komentarze i zapraszam na zapowiadane podsumowanie 12 lat mojej listy, które rozpocznie się już niebawem.
Polski top wszech czasów — edycja pierwsza
![[Obrazek: pltwc01.png]](http://www.majhost.com/gallery/aaktt/aakttairplaysmusic/pltwc/pltwc01.png)
