Post: #53

(31.05.2012 10:39 PM)aaktt napisał(a):  To raczej tragiczna płyta, ale poniekąd wszystkie nagrania Anny German takie są, bo raz, że z umiłowaniem śpiewała raczej piosenki z nutką dramatyzmu, a dwa, że miała w głosie jakiś antyczny tragiczny pierwiastek.

Być może miało to związek z jej biografią, która jest mi lepiej znana niż muzyka (aczkolwiek to jedna z ulubionych wokalistek mojej babci). Trochę się w nią wgłębiłem jako dumny stażysta w Muzeum Żuławskim w Nowym Dworze Gdańskim, chociaż obawiam się, że to co mi przekazano albo sam wywnioskowałem była to w dużej mierze "urban legend". Zanim bowiem wszedłem na Wikipedię, wydawało mi się, że obydwoje jej rodzice wywodzili się z etniczno-religijnej grupy menonitów, która w czasach I Rzeczypospolitej zamieszkiwała m.in. na Żuławach (tam, gdzie ja), pod Grudziądzem i pod Wyszogrodem (przez jakiś czas też na warszawskiej Saskiej Kępie). Po 1772 r. kiedy przestano respektować ich pacyfizm (wcześniej uznano, że to sprawiedliwa cena za wykorzystywanie ich umiejętności melioracyjnych) większość wyjechała do Rosji, a potem do USA, reszta przeszła na luteranizm. To tłumaczyło dla mnie nazwisko - Rosjanie nie są w stanie wymówić popularnego wśród menonitów Herman, stąd Gierman... No ale wychodzi na to, że jednak menonitką była tylko jej matka. W każdym razie ojciec (wg Wikipedii łódzki księgowy) został rozstrzelany jako wróg ludu, a rodzina zesłana do Uzbekistanu. W czasie stażu słyszałem anegdotę, jakoby po repatriacji bojąc się nieprzychylnych reakcji na rosyjskojęzycznych przybyszy matka z córką rozmawiały między sobą w macierzystym języku menonitów - po staro-dolno-niemiecku (w muzeum na półce stoi jego słownik i miały święty spokój, bo brano je za egzotyczne Holenderki

Tak, zgadliście - Muzeum Żuławskie odwiedzają sami wariaci (oraz wycieczki przedszkolaków i niepełnosprawnych).

Ciekawostką jest też to, że dwoje bohaterów tego wątku - Anna German i Jeremi Przybora - są pochowani na tym samym cmentarzu: Ewangelicko-Reformowanym w Warszawie, chociaż żadne z nich nie było kalwinistą: ona adwentystką, a on katolikiem (a pierwszy ślub zawarł w obrządku...prawosławnym), tylko jego dziadek był ewangelikiem (jak Piłsudski - żeby dostać rozwód). To w ogóle miejsce spoczynku wielu ciekawych ludzi - Stefana Żeromskiego, konstruktora Odry Jacka Karpińskiego, dwojga członków KOR itd. Po sąsiedzku na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim pochowany jest Jacek Skubikowski.

(30.05.2012 11:23 PM)aaktt napisał(a):  Z drewnianą balustradą, zbieraniem porzeczek, obieraniem kalarepy i zrywaniem papierówek. Z gniazdem, które ptaki uwiły sobie na pobliskim drzewie i kolonią małych żabek na sąsiedniej alejce. Ale przede wszystkim mam w pamięci ciepłe zachodzące słońca i zapach zatęchłych nieco PRL-owskich foteli wystawianych na cały dzień na trawnik.

Znam te klimaty! Zresztą mieszkam dziś w podobnej scenerii Tak, z babcią A słuchając piosenki uśmiałem się przy tej linijce o spaniu nago

Na razie słuchałem miejsc 47-60. Podobało mi się najbardziej oczywiście to, co mi się miało podobać: Aya RL (ech, ciary...), Klaus, Kryzys. Kiedy znajdzie się trochę czasu, pociągnę dalej. Na razie wrzucam coś co mnie rozbroiło: i pomyśleć, że ludzie mają Pitbulla za alfonsa