płyta: "To Lose A Name" (2008)
utwór nie wydany na singlu (albo przynajmniej nic mi o tym nie wiadomo)
debiut: notowanie 232 (11.05.2008)
staż: 26 tygodni
max: 3
841 punktów
kariera: 26 - 18 - 14 - 15 - 10 - 14 - 6 - 3 - 8 - 10 - 8 - 6 - 7 - 8 - 11 - 16 - 19 - 22 - 24 - 23 - 25 - 29 - 35 - 40 - 42 - 46
okoliczności
"Do You Really Like..." zadebiutował zaraz po zapoznaniu się przeze mnie z płytą "To Lose A Name", z której wcześniej na liście był już "It's Not Enough". Zespół poznałem dzięki Active Rock Show, gdzie triumfy święcił "It's Not Enough". "Do You Really Like..." zachwycił już po pierwszym przesłuchaniu płyty. Niewiele było trzeba do spektakularnego debiutu. Jednak później już nie było tak różowo. Trzeba było się nieźle napracować, żeby dojść do trzeciego miejsca, co w końcu udało się osiągnąć 29 czerwca. Wtedy jeszcze pierwsze miejsce wydawało się osiągalne, ale po Open'erze już nie było to możliwe. Jako sukces z pewnością można uznać fakt, że udało się utrzymać jeszcze przez pół wakacji w pierwszej dziesiątce. Płyta wróciła do łask dopiero w połowie października. Wtedy pojawił się na liście kolejny utwór Unjust, a "Do You Really Like..." nie przestało spadać. Spadało jednak wystarczająco wolno, żeby spędzić na liście całe pół roku i przejść do historii jako największy przebój Unjust na mojej liście (co wcale nie było takie łatwe, bo wszystkie utwory tego zespołu dochodziły do pierwszej dziesiątki).
okoliczności
Pierwszy numer jeden z płyty "Karma And Effect", która spłodziła ich w sumie trzy, a powinna jeszcze więcej. Nie postrzegam tego utworu jako najlepszego na płycie. Sukces wynikał głównie z tego, że był to drugi singiel i drugi poznany utwór z płyty. Sukces był jednak znaczący, bo "Truth" jest największym przebojem z płyty "Karma And Effect" na mojej liście. To co robi wrażenie w historii tego utworu na liście, to kariera bez anomalii. Do czasu wejścia na szczyt (co miało miejsce dokładnie 6 lat temu), udało się uniknąć spadku, a później nie było już żadnego awansu. W dzisiejszych czasach rzadko zdarzają się takie sytuacje.
okoliczności
Epoka nieco wcześniejsza. Jest to pierwszy utwór spośród prezentowanych w tym podsumowaniu, który zadebiutował na liście w pierwszym roku jej istnienia. Co prawda w samej końcówce, ale zawsze. Przebój był spory. Green Day był wtedy wszędzie: w radiu, w telewizji... Nie sposób, żeby nie chwycił. Kolejne utwory z płyty już takich sukcesów na mojej liście nie odnosiły (dochodziły jednak do pierwszej dziesiątki), ale to one wywołują we mnie bardziej pozytywne skojarzenia. Sukcesy "Boulevard Of Broken Dreams" traktuję trochę jako sukcesy z przymusu, wykorzystanie kryzysu i fazy przejściowej na mojej liście. Dopiero później przyszły sukcesy Alter Bridge i nowej fali rocka na liście (choć już za czasów "Boulevard..." na liście triumfy święcił utwór "Open Your Eyes"). To był schyłek epoki mojego intensywnego obcowania z mainstreamem (dziwnym trafem zlało się to w czasie z moim pójściem do liceum). Sądząc po tym co się później działo, można wnioskować, że kilka miesięcy później "Boulevard..." już by takiego sukcesu nie odniósł. Ale pozytywne skojarzenia z tamtą zimą pozostaną na zawsze (choć już specjalnie nie pamiętam co się wtedy działo, poza tym że była zima ).
okoliczności
Dwa tygodnie na drugim miejscu to był szczyt możliwości tego utworu. Zostało to osiągnięte w niezwykle sprzyjającym czasie, tuż po koncercie na Open'erze. Z pewnością na długo pozostanie mi w pamięci wykonanie tego utworu na żywo i tamte chwile z Open'era, kiedy to trzeba było biegać od sceny do sceny, żeby zaliczyć wszystkie koncerty w jak największym zakresie czasowym. Koncertu The Dead Weather nie zaliczyłem w całości. Gdy zaczynali grać, biegłem w stronę sceny. Bisów już nie widziałem, bo byłem już wtedy w namiocie na koncercie Archive. Tamto wydarzenie podziałało na tyle pozytywnie, że prawie do samego końca września udało się temu utworowi utrzymać w pierwszej dziesiątce. I to pomimo niesprzyjających warunków w postaci wyjazdów wakacyjnych, kiedy to w ogóle nie było ani kontaktu z utworami z listy, ani samej listy.
Żaden inny utwór z płyty "Sea Of Cowards" nie odniósł porównywalnego sukcesu. W tym wcieleniu Jack White pojawia się w podsumowaniu po raz ostatni, ale pojawi się jeszcze w dwóch innych wcieleniach
81. WHEN ANGELS FLY AWAY - Cold
płyta: "A Different Kind Of Pain" (2005)
utwór nie wydany na singlu
debiut: notowanie 118 (5.03.2006)
staż: 21 tygodni
max: 1 (2 razy)
851 punktów
kariera: 31 - 21 - 14 - 10 - 5 - 2 - 5 - 3 - 2 - 1 - 4 - 3 - 2 - 1 - 4 - 6 - 10 - 13 - 20 - 27 - 36
okoliczności
Kariera "When Angels Fly Away" na mojej liście była krótka (żaden utwór w tym podsumowaniu nie był na liście krócej), ale bardzo treściwa. Dwa razy na miejscu pierwszym. Raz na początku maja, raz na początku czerwca. Szybki spadek był po części spowodowany zmianą epoki na mojej liście, która rozpoczęła wówczas powrót do swoich trójkowych korzeni (były to czasy początków mojej aktywności na forum lp3). Czasy "When Angels Fly Away" nie pokrywają się z czasami, kiedy triumfy święciła płyta "A Different Kind Of Pain". To już epoka nieco późniejsza. Początki sukcesów Hurt, Evans Blue i Avenged Sevenfold.
Abstrahując od tego jak "When Angels Fly Away" radził sobie na liście (pewnie gdyby pojawił się nieco wcześniej, poradziłby sobie o wiele lepiej), jest to do dziś mój ulubiony utwór z tamtej znakomitej i bardzo ważnej dla mnie płyty.
Podsumowanie 400 notowań
).
