Post: #1

chyba nadszedł Czas...

na mój ZAGRANICZNY TOP WSZECHCZASÓW



Mój Top Wszechczasów jest miejscem leżącym w środku mojego Wszechświata. Gdyby przejść szybkim krokiem przez mój Top, z północy na południe, zabrałoby to godzinę. I tak samo ze wschodu na zachód. A jeśli ktoś chciałby obejść ten Top naokoło, wolnym krokiem, przyglądając się dokładnie i z namysłem tym wszystkim utworom, które na nim spotyka, zajmie mu to cały dzień. Od rana do wieczora. Albo całą noc. Od zachodu do wschodu słońca.

Mój Top Wszechczasów nie posiada początku ani końca, ale łatwo można znaleźć w nim bogate źródła muzycznego natchnienia i liczne ujścia dźwiękowych emocji. Sama jego Topowość jest właściwie umowna, albowiem oprócz równoczesnego posiadania i nie posiadania długości, równocześnie posiada i nie posiada szerokości, głębokości i pozostałych wymiarów, Mój Top jest n - wymiarowy. Tak jak macierze, przestrzenie liniowe, czy sympleksy domknięte. Mój Top jest we mnie, i w Was, gdy tylko będziecie go śledzić i zaglądać do tego wątku.

W moim Topie każda uchwycona piosenka, w każdym pojedynczym jej dźwięku, w każdej nucie, oznacza równoczesne narodziny i śmierć milionów moich nieskończenie maleńkich muzycznych świadomości i myśli. Owe świadomości i myśli starają się ogarnąć mnie całego, którego nawet nie dostrzegają, a od którego są przecież zależne i w którym zawierają całą potencjalną, niezrealizowaną substancję swoich bytów. A przecież to, co je tworzy, nie jest wszystkim, bo istnieje jeszcze jakieś zewnętrze. Istniejecie Wy - druga strona wirtualnej przestrzeni oraz istnieje Wasz komentarz, który jest Waszą siła, potęga i głosem... choć jednocześnie jest też chaosem, czego zabronić Wam nie mogę. Bo ja to nie Wy. Bądźcie zatem, tacy jacy jesteście. Jeśli mój Top będzie dla Was krainą niedorzeczności, też to zrozumiem.

Choć chciałbym być w tym Topie wierny peryferiom, obszarom w muzyce niedopowiedzianym, zamazanym. Chciałbym wracać do brzmień z dzieciństwa, i by wydawało się to konieczne. Chciałbym być lojalny wobec kakofonii i dysonansu mojego doświadczenia wobec Muzyki, wobec niemożliwości jej ujednolicenia, wobec jej chaosu, rozpadania się i ponownego tworzenia po latach nowych muzycznych konfiguracji. Będzie TU z pewnością dużo muzyki rockowej, bo ona mnie przez lata muzycznie kształtowała, będzie dużo muzyki z Listy Przebojów Programu Trzeciego, bo przecież byłem jej wierny przez lat blisko 20, i nie można tego wymazać z pamięci. Będą wszystkie kolory i wszystkie zapachy. Trzeba tylko schylić się do tych piosenek, potknąć się o którąś z nich, upaść, i zasłuchany już nie wstać.