aaktt napisał(a):1. A tak w ogóle, już kiedyś poruszaliśmy tę kwestię, że dla mnie nie zawsze brzmienie jest najważniejsze.
2. Dobry mechanicznie i dźwiękowo kawałek z paskudnym tekstem nie ma szans na mój Top Wszech Czasów, ale przewidywalny muzycznie utwór z genialnym tekstem, jak najbardziej.

saferłel napisał(a):

aaktt napisał(a):Taki przesadnie wzniosły, nie ma takiej prostej radości z robienia muzyki, nieskomplikowanych uczuć i emocji i słuchanie go przez dłuższy czas zwyczajnie przeraża i odziera z pewnej wrażliwości (przynajmniej mnie)

Brak radości w niczym mi nie wadzi. Ja ogólnie wolę muzykę cięższą, depresyjną, mroczną...Mam wrażenie, że na bazie takich demonicznych uczuć powstają lepsze kompozycje niż te krążące wokół słonecznego brzmienia. DM również nie są wesołym zespołem.

Listoholik napisał(a):foto. Marcin na Woodstocku, gdybyś nie kojarzył osoby!

kajman napisał(a):Wiem, że to zabrzmi jak paradox, ale uważam, że radość z robienia muzyki nie jest zależna od nastroju muzyki. Uważam, że może być radość z tworzenia muzyki:
1. Mrocznej (depresyjnej, demonicznej), a także nostalgicznej.
2. Skomplikowanej, a nawet experymentalnej.
Radość z robienia muzyki jest elementem procesu tworzenia, a nie elementem samej muzyki. I myślę, że to czasami można wyczuć.

kajman napisał(a):Zajrzałem na listę płyt i podoba mi się zdecydowanie bardziej niż lista utworów. Sufjan bardzo dobrze mi się kojarzy, Jeffersoni także, a na tej płycie jest mój ulubiony Biały królik (nota bene chyba cover). Potem Skaldowie w ich płycie nr 3 (według mnie), a w kńcówce jeszcze 3 świetne płyty.

Cytat:To miłego wyjazdu. I sprawdzaj w takiej kolejności: ''Exciter'' - ''Violator'' - ''SOFAD''