Post: #101

Wdział ktoś może serial "Awantura"?
Niedawno skończyłem oglądać i jestem zachwycony! Jeśli chodzi o skojarzenia filmowe ostatniego czasu to mam z "Parasite", nie fabularne, ale w sposobie opowiadania i w wybuchowej mieszaninie gatunków. No i to film Azjaty o Azjatach w sumie, ale bardzo przy tym uniwersalny.

Post: #102

Obejrzałem właśnie pierwszy odcinek "Stamtąd" (HBO Max), zachęcony zapowiedziami że to najstraszniejszy serial w historii (eee... serio straszniejszy niż Twin Peaks ). Nie powiem, ciekawie, chociaż zaczyna się niemal jak Wayward Pines. Mam nadzieję, że dalej będzie lepiej, a szczególnie po pierwszym sezonie.

Post: #103

Co do powyższego - przed nami ostatni odcinek drugiej serii i serial cały czas trzyma poziom. A nawet jest lepiej niż w pierwszej (była tylko lekka zwiecha w pierwszym/drugim odcinku 2 serii, ale spowodowana raczej tym, że wprowadzono naraz wielu nowych bohaterów i wątków i trochę zajęło, zanim je ruszono). Czyli polecamy .

Post: #104

Trzecia część sagi Królestwo w łódzkim kinie Charlie 10 i 24 września, przybywajcie!

Post: #105

(08.08.2023 03:47 PM)thestranglers napisał(a):  Trzecia część sagi Królestwo w łódzkim kinie Charlie 10 i 24 września, przybywajcie!

Danskjavlar? A dobre to? Bo czytałem, że nie za bardzo.

Post: #106

nie, Riget

Post: #107

Danskjavlar to powiedzonko z tego serialu używał go ten szwedzki lekarz, który nienawidził Duńczyków

Post: #108

a, faktycznie

No tak, wyobrażam sobie, że poziomowi filmów z lat 90 nie dorówna, ale ciekawość robi swoje...

Post: #109

Korzystając z darmowego AppleTV przez 3 miesiące, odpaliłem "Fundację" (zupełnie na chybił trafił, a raczej kierując się tym, że pokazało że najpopularniejsza. No i kiedyś chciałem książkę przeczytać, ale przerażała mnie liczba części tego cyklu).
Po 6 odcinkach mogę rzec: o takie Gwiezdne Wojny nic nie robiłem. Nie wiem, jak bardzo to jest odległe od książek (podejrzanie, że 2 główne postacie to kobiety, wyczuwam tu współczesną ingerencję?), ale z odcinka na odcinek jest coraz lepiej.

Post: #110

To na podstawie Asimova?

Post: #111

.Tak.

Post: #112

(24.09.2023 12:08 AM)Miszon napisał(a):  Nie wiem, jak bardzo to jest odległe od książek (podejrzanie, że 2 główne postacie to kobiety, wyczuwam tu współczesną ingerencję?), ale z odcinka na odcinek jest coraz lepiej.

Odległe i dobrze wyczuwasz.

Post: #113

Czytałem też opinię jakiegoś fana wersji książkowej, że jak starają się być blisko oryginału, to im wychodzi to słabo, ale jak dodają od siebie, to jest lepiej. Taki paradoks .

Ponieważ obejrzałem cały sezon, przerzuciłem się na coś innego (nie zwykłem oglądać serialów w całości, wolę sobie przetrawić sezon, obejrzeć w międzyczasie coś innego i potem wrócić. Dzięki temu też nie czuję znużenia).
Mianowicie Rozdzielenie. Dystopiczna satyra (?? nie wiem czy to właściwe określenie, nie jest zbyt wesoło) na korpoświat - ludzie pracują w firmie, która dokonuje tytułowego rozdzielenia ich umysłów i będąc w domu nie wiedzą, co robią w pracy (po prawdzie - w pracy też nie bardzo wiedzą co właściwie robią w sensie nie rozumieją tej pracy - czyli jak to w korpo ), a będąc w pracy nie mają wspomnień z życia prywatnego. Koncepcja będąca zdaje się że marzeniem prezesów korporacji!
Jest to bardzo DZIWNE. Filozoficzne, momentami brawurowe, mocno wykoncypowane, formalnie jednakże całkiem minimalistyczne. Mocno wciągające. Zaskoczenia obsadowe w postaci Christophera Walkena czy Patricii Arquette.
Jestem po 3 czy 4 odcinkach, sezon ma 5 czy 6.

W ogóle zauważyłem po obejrzeniu kilku produkcji AppleTV, że poza świetną warstwą wizualną mają one swój wspólny, bardzo charakterystyczny, nieco filozofujący "vibe", te ich produkcje są spójne. I bardzo odmienne od dajmy na to produkcji Netflixa (które też mają jakąś cechę wspólną, ale dużo luźniejszą i zupełnie inną od rzeczy z AppleTV). Trudno mi to określić, ale po prostu czuć jakąś nadrzędną myśl, czy też rękę "jednej osoby". Najczęściej nasuwa się mi jednak słowo DZIWNE (nawet jakaś bajka, którą oglądałem z dziećmi, była nieco dziwna), jest jakby lekka psychodela .

Post: #114

Miszon napisał(a):będąc w domu nie wiedzą, co robią w pracy, a będąc w pracy nie mają wspomnień z życia prywatnego

Ja mam podobnie, chociaż nie do końca. W pracy nie pamiętam, że istnieje życie prywatne, w domu, że jest coś takiego jak praca. Teraz mniej niż kiedyś, ale jakieś 20-30 lat temu to tak w praktyce wyglądało.