Post: #90

ogólnie słuchało mi się miło i wbrew temu, co czasem się u mnie objawia w przypadku popularnych tu grup, wcale nie miałem inklinacji w stronę którejś konkretnej części ich dyskografii; owszem, ich styl ewoluował przez tę ponad dekadę, ale na każdej płycie znalazło się coś ciekawego; nadal jestem w opozycji do ich art-prog-rockowej odsłony z "love over gold", ale rozumiem, co się może w niej podobać innym; sam wolę zdecydowanie te fragmenty, gdzie pobrzmiewa mi heartland, albo roots rock, co dość mocno eksponują zarówno ich debiut, jak i ostatni krążek, z tym, że ten ostatni to taki leniwy przepływ, przyjemny, ale bez błysku, ale debiut ma w sobie najwięcej życia i zadziorności (to słowa, których nigdy nie użyłbym wcześniej w stosunku do knopflera, zawsze miałem jego ekspresję za wyjątkowo reprezentatywną dla muzycznego dziadowania ), czym mnie zdecydowanie kupił; to zdecydowanie bardziej moja poetyka niż ich artystowska odsłona, na której zbudowali sobie pomnik w europie kontynentalnej na plejliście zachowałem sobie w sumie 22 numery, przy czym trzy spoza puli