Post: #15

aaktt napisał(a):Ja już dawno temu pisałem, że nie widzę żadnej logiki w selekcji utworów przez kajmana na arcydzieła i koszmary. Nie potrafię ze swojej perspektywy nawet podejrzewać dlaczego nienawidzi "Summertime Clothes" a jednocześnie docenia "Fireworks" czy "Brother Sport".

Ja z kolei nie mogę wyczaić Twojego gustu. Krótko mówiąc dla mnie SC (MG też) podchodzi pod moją definicję disco czyli łupany utwór w prymitywnym rytmie, w którym poza tym nic nie ma i przy którym ja się męczę. BS też opiera się na rytmie, ale znacznie ciekawszym, ubarwionym wieloma dodatkowymi elementami. FW w tej chwili nie pamiętam.

saferłel napisał(a):kajman napisał/a:
A co tutaj jest do rozumienia.
No wiesz...electro pełną gębą I wcale nie uważam, że tutaj jest tylko podporządkowana koncepcji. W ogóle mam wrażenie, że z twoich postów (odp na 2 i 3 cytat) wynika, iż liczy się przede wszystkim koncepcja, a nie instrumentarium i czysta muzyka jaka wynika z założenia. W każdym razie rozumiem to w pewnym stopniu.

A ja tego electro nie słyszę, a właściwie nie dostrzegam. Słyszę znakomicie brzmiący utwór, w którym wszystko do siebie pasuje. A wcale nie uważam, że z 2 i 3 wynika to, co wyczytałeś. Ale fakt, że nie zaakcentowałem tego wcześniej, więc teraz napiszę, że samą koncepcje to można sobie wsadzić, liczy się realizacja tejże koncepcji, a to jest właśnie czysta muzyka. Natomiast instrumentarium ma dla mnie mniejsze znaczenie. Może na przykładzie - jeden facet rżnie na gitarze solówę, że aż dech zapiera, ale do utworu wcale niepotrzebną, a drugi na tejże gitarze bez zbytniej wirtuozerii tworzy nastrój wkomponowując się w całość utworu. Wolę posłuchać tego drugiego. Utwór muzyczny jest dla mnie całością, który się słucha z przyjemnością delektując się każdym dźwiękiem i nie trzeba się zastanawiać co powoduje takie wrażenie. Ale jeżeli trzeba, to można to zanalizować, chociaż i tak wszystkiego słowami nie da się opisać.