Post: #1

Bez saxu to trzeci singel z płyty PREMIERA, która ukaże się 28.10.2022 roku.

Post: #2

Dziwne nagranie. Mam co do niego mieszane uczucia i będę musiał jeszcze co najmniej raz przesłuchać, bo nie jestem w stanie wystawić na razie oceny. Ale raczej będzie pozytywna.

Post: #3

Noo, ten wstęp na perusji to mógłbym pewnie sobie pominąć, ale dalej jest już bardzo przyjemnie - od razu wpada w ucho i jest bardzo ich... A, zaszaleję i dam 9/10

Post: #4

Podzielam zdanie twórców topu PL21.
Voo Voo skończyło się na Flocie Zjednoczonych Sił.
W tym wieku nic godnego uwagi.

Post: #5

Tzn. akurat tam, żeby być w zestawie, trzeba debiutować w XXI w. (dlatego też jest np. Muniek, a nie ma Nosowskiej).

Post: #6

Mnie najbardziej rozwaliło, że Rojka tam od zajebania, ale Myslo już be.
Ale nie chce się w tym babrać.

Post: #7

Rzeczywiście ten wstęp perkusyjny jest niepotrzebny, a wręcz przeszkadza w odbiorze. Później jest już typowe Waglowe granie i utwór rozkręca się z każdą minutą. spokojnie mogę dać 7,5.

Post: #8

bear napisał(a):ale Myslo już be.

No be, bo za wcześnie debiutowali. A zestaw na pewno jest miejscami straszno-komiczny. Cóż, widać w kwestii robienia różnych rzeczy na kolanie niewiele się od czasów Trójki zmieniło (tylko że teraz doszło jeszcze promowanie swoich). Ale to chyba na inną dyskusję...

Post: #9

bear napisał(a):W tym wieku nic godnego uwagi.

Według mnie z kolei w tym stuleciu nagrali najlepsze swoje utwory, a także całościowo najciekawsze płyty.

Post: #10

To raczej na pewno była ironia.

Post: #11

Kompletnie nie czaję tych bębnów na początku, ale potem świetnie budują utwór, który okazuje się w sumie bardzo dobry przy dokładnym przesłuchaniu. Tutaj osiem, na forum LP3 (gdzie oceniałem chwilę temu) nawet 8,5.

Post: #12

No te bębny odbieram jako taki popis Bryndala, w ogóle wydaje mi się, że na tej płycie pozwolili sobie na max. luzu, tak jakby robią, co im tam pasuje, nie patrząc na nic innego.

Post: #13

neo01 napisał(a):No te bębny odbieram jako taki popis Bryndala

Są utwory, kiedy grał tylko podkład i zachwycał mnie znacznie bardziej.