ROYAL BLOOD - HONEYBRAINS

Nie musieliśmy długo czekać na nowe Royal Blood, bo tym razem muzycy postanowili podzielić się nowym nagraniem od razu nie czekając na nowy album. „Honeybrains” to w odróżnieniu od ostatniego bardziej melodyjnego albumu „Typhoons” rzecz zdecydowania w starym stylu. Jest zdecydowanie wolniej i ciężej. Zwroty w melodii przywodzą na myśl właśnie te pierwsze nagrania zespołu, takie jak „Out Of The Black”. To słychać, że piosenka wyszła co dopiero z pod ręki muzyków, bo niej tutaj produkcyjnych zabiegów, wstawek i wygładzeń. Słychać za to tą świetną energię, która wytwarza się pomiędzy perkusją Bena Thatcher’a i gitarą basową Mike’a Kerr’a. Przebojowość i atrakcyjność kompozycji nie wynika z chwytliwego riffu, ale powtórzeń stylu Josha Homme’a.


MACHINE GUN KELLY - MAYBE FT. BRING ME THE HORIZON

Wspólny utwór MGK i Oli Sykes’a! Kilka lat temu byłoby to chyba niemożliwe, ale dzisiaj już tak, bo Machine Gun Kelly postanowił zostać punkowcem, a Bring Me the Horizon przeszli drogę od deathcore’u poprzez metalcore do alternatywnego rocka, czyli w sumie mainstreamu. „Maybe” to zaś ciekawy zwrot w stylistyce Kelly’go, bo niej jest już punku, który zalatywał ostro Blinkiem 182, a więcej emo punku z pod znaku Paramore z okresu „Riot!”. Nie odkryje tutaj Ameryki jeśli stwierdzę, że słychać tu „Misery Business” i śmiem twierdzić, że nie jest to przypadek, bo w okresie pandemii Kelly coverovał z Travisem ten kawałek. Efekt końcowy jest jednak świetny, bo energia tego zapożyczonego riffu idealnie wpasowuje się w ten kawałek i niezmiernie go dynamizuje. Co zaś się tyczy Oliego to jego wokal zawsze jest plusem i w sumie kiedy wchodzi jego partia to zostawia trochę Kelly;go w cieniu.

Szok i niedowierzanie, jakaś totalna bezsilność! W sumie wiemy, że nie będziemy żyć wiecznie, ale takie tragedie nie powinny się powtarzać tak często. Nie wiem co to oznacza w kontekście dalszego funkcjonowania Foo Fighters, bo Taylora nie da się zastąpić od tak... Kto był na koncercie Foo Fighters, kto widział tą chemię i interakcję pomiędzy Dave'em i Taylorem ten rozumie, że coś wielkiego i niepowtarzalnego na zawsze się skończyło. Ja miałem to szczęście widzieć ich dwa razy. To po prostu niesprawiedliwe, Dave traci kolejnego najlepszego przyjaciela w swoim życiu. Ciężko się z tym pogodzić.