Post: #50

20. Måneskin – Zitti e buoni
Z pewnością zasłużone zwycięstwo na Eurowizji, choć bukmacherzy typowali jednak innych uczestników, np. Francję, czy kilku niedoszłych z 2020 (mam chociażby na myśli Szwajcarię czy Litwę). Po zwycięstwie doszło do kontrowersji związanych z rzekomym zażywaniem kokainy (jednak tak naprawdę do tego nie doszło). "Zitti e buoni" i jego zwycięstwo w Konkursie Piosenki Eurowizji, jak już wcześniej już wspomniałem, to jednak był początek ogromnej popularności tego włoskiego zespołu. Numer ten jest bardzo energiczny i żywiołowy z przesłaniem, że należy robić swoje. Włosi z tym utworem nie odnieśli aż takiej furory na liście, ale po wielu miesiącach po wylocie z listy mogę śmiało go umieścić w top 20 roku.

19. Daria Zawiałow – Żólta taksówka
Daria ostatnio coraz śmielej używa w swoich utworach elektronicznych instrumentów. W "Żółtej taksówce" wokalistka zabiera nas na podróż do Nowego Jorku, najpierw spacerując nocą po tym mieście pełnym neonów, następnie przenosi się do tytułowego żółtego samochodu obserwując zza jego szyby różne ważne miejsca w Manhattanie, aż w końcu docieramy z wokalistą do Mostu Brooklińskiego, gdzie Daria znajduje w końcu swoją miłość. Po chwili w tekście most się rozpada, co jest metaforą tej miłości, poszukiwanej zwłaszcza w refrenie. Tekstowa podróż nawiązuje do pobytu Darii w Nowym Jorku w 2019 roku. Muzycznie natomiast jest to kawałek z gatunku dreampop.

18. Temples – Paraphernalia
Zespół Temples odkryłem dzięki Radiu 357. To jak do tej pory jedyny znany mi ich utwór. Jest on utrzymany w stylu psychodelicznym, jednak zawiera również dyskotekowe rytmy. Opowiada on o tym, że dzisiaj rzeczy materialne (często bezużyteczne) odrywają kluczową rolę w życiu codziennym. Szczególnie chodzi tutaj o świat online i marnowanie w nim czasu. Dobrze wkomponowana została gitara, którą w tym utworze stanowi James Bagshaw. Numer radził sobie na mojej liście przeciętnie i pomimo 12 tygodni, najwyższą pozycją była zaledwie szósta.

17. Phoebe Bridgers – Kyoto
Kolejnym objawieniem w moim przypadku z 2021 roku (a właściwie z 2020, bo to już wtedy "Kyoto" zostało po raz pierwszy przeze mnie odsłuchanie) jest Phoebe Bridgers. "Kyoto" to indie-rockowa kompozycja z rewelacyjnym, saksofonowym finałem. To niby optymistyczna piosenka, ale słuchając jej mam pewne poczucie niepokoju. Ma pogodny, ale jednocześnie jednak chłodny klimat. Tematem utworu jest trasa koncertowa w Japonii (która ostatecznie wg piosenkarki była momentami nieco nużąca) oraz trudne relacje Phoebe z ojcem.

16. Fiona Apple – Shameika
Krążek "Fetch The Bolt Culters" został rewelacyjnie przyjęty przez krytykę muzyczną, o czym świadczy pierwsza "10" na Pitchforku dla nowego albumu od 2010. Cała płyta jest bardzo wyrafinowana muzycznie. W "Shameice" motywem dominującym jest pianino. Można mieć skojarzenia z musicalami. Za ten charakterystyczny rytm od razu mnie ten numer przekonał. Nie przypadkowo był więc trzy razy na pierwszym miejscu.

15. Brodka – Game Change
W poprzedniej dekadzie Monika Brodka zaczęła nagrywać materiał po angielsku. Nadaje się on do eksportu za granicę Polski, ale nawet u nas jej ostatnie albumy są średnio przyjmowane (single lecą jedynie w alternatywnych stacjach radiowych). Z "Game Change" nie było inaczej. Tym bardziej szkoda, ponieważ to nowoczesny pop z atrakcyjnym teledyskiem nakręconym w kilku miejscach Warszawy: Pałacu Kultury i Nauki, Muzeum Narodowym, Wilanowie i Muranowie. "Game Change" podejmuje m.in. tematykę podziału ról w społeczeństwie między płciami. Inspiracją do stworzenia teledysku była historia albańskich Dziewic Kanunu. "Game Change" miało wszystko, by zostać chociaż ogólnopolskim przebojem, jednak czasami marna tandeta zyskuje większe uznanie od potencjalnego przeboju.

14. Taylor Swift & Bon Iver – exile
2020 to rok pełen zaskoczeń, w większości niekoniecznie pozytywnych. Ale pozytywem było wydanie przez Taylor Swift aż 2 nowych krążków, różniących się stylistyką od wszystkich pozostałych. Na wcześniej wydanym "folklore" znalazła się kolaboracja z grupą Bon Iver, znaną z folkowej twórczości (na późniejszym albumie "evermore" zresztą też doszło do tej współpracy). W podsumowaniu 2021 "exile" znalazło się z tego powodu, iż wcześniej w kolejce do James Top 30 były inne utwory od Taylor. Ale jak już się udało wejść na listę, niemal od razu było na niej wysoko i udało się wejść nawet na pierwsze miejsce. "exile" to poniosły utwór z elementami orkiestry i gospelu ze wzniosłym finałem, gdzie Justin Vernon (wokalista Bon Iver) i Taylor śpiewają wspólnie. Jest to narracja opisująca uczucia dwóch kochanków, kiedy oni się roztają. Tak dobra piosenka od znanych wykonawców musiała dotrzeć w rodzimym państwie obu podmiotów wykonawczych do Top 10 Billboardu.

13. Lana Del Rey – Arcadia
Podobnie jak Taylor Swift w 2020 (i w 2021 w zasadzie też, bo nagrała na nowo dwa swoje stare albumy i dodała do nich kilka nowości), tak w tym roku Lana Del Rey również zaszalała z dwoma nowymi krążkami. "Chemitrails Over The Country Club" było poza singlami nudne, natomiast na "Blue Banisters" znajdziemy o wiele więcej ciekawych akcentów. Moje ucho przykuła najbardziej "Arcadia" z charakterystycznym smyczkowym motywem. Początki tego numeru u mnie nie były specjalne, nawet myślałem, że szybko się pożegnam z tą kompozycją na JT30. Ale potem wzniosła się wyżej, aż dotarła na 2 tygodnie na pierwsze miejsce. Kontrowersję wzbudził początek piosenki, gdzie Lana porównuje swoje ciało do mapy Los Angeles. I podobnie jak "exile" tematem przewodnim jest relacja dwóch kochanków. Jednak tutaj jeden z partnerów traktuje drugiego jako swoją integralną część.

12. Daria Zawiałow – Kaonashi
Pierwszy singiel od Darii z "Wojen i nocy" mocno mnie zaskoczył, choć oczywiście nie było to zaskoczenie negatywne. To był zwiastun tego, że na nowej płycie elektronika będzie w większości kawałków na pierwszym planie. Tytuł piosenki oznacza boga bez twarzy. Postać o tej nazwie występuje w japońskim anime "Spirited Away", którego Daria jest fanką. Przykuwa uwagę zwłaszcza teledysk, który podejmuje trudny problem przemocy wśród kobiet. "Kaonashi" praktycznie od początku do końca pobytu na mojej liście bardzo dobrze sobie radziło. W międzyczasie 4 razy (i to pod rząd) okupowało szczyt.

11. Coldplay – Higher Power
Zauważam wiele analogii do miejsca 12. Po pierwsze, jak chyba już wszyscy wiedzą, uwielbiam obu wykonawców. Po drugie, i Daria, i Coldplay jako pierwsze single wybrali mocno elektroniczne numery. Po trzecie w obu przypadkach to była dopiero zapowiedź tego jeszcze lepszego na nadchodzących krążkach. Po czwarte... w podsumowaniu rocznym "Kaonashi" i "Higher Power" są obok siebie. A po piąte w teledyskach do obu utworów występują nawiązania do kosmosu. Oba kawałki to nowoczesne, radiowe i przebojowe utwory, które już od pierwszego przesłuchania musiały mi się spodobać. No i się spodobały. "Higher Power" jednak nie weszło w żadnym z notowań mojej listy na pierwsze miejsce. Ale w jednym z dwóch podsumowań (najwyższe pozycje obu już jutro) jest to najwyżej notowany numer bez pierwszego miejsca.