NOCNY KOCHANEK - PIORUN

Nowym albumem Nocny Kochanek chce odczarować swój wizerunek zespołu, który jest bardzo różnie odbierany i poprzez kontrowersyjne teksty bonowany w przestrzeni medialno-publicznej. Metoda jest prosta, chłopaki wzięli na warsztat piosenki legend rockowej, metalowej muzyki. Następnie poprzez przetłumaczenie na polski tekstów, chcą pokazać, że teksty rockowych gigantów niejednokrotnie poruszają śliskie tematy. Nikt nie ma problemu z zagraniem „Thunderstruck” w polskiej rozgłośni radiowej, a czy można zagrać Nocnego Kochanka z polską wersją „Piorun”? Z jednej strony jest to ciekawa prowokacja, a drugiej jakiś początek dialogu o tym co wolno a czego nie w tekstach polskich piosenek. AC/DC to tylko przedsmak pełnej zawartości albumu, bo przeróbki Kiss i Aeroshith są jeszcze bardziej pikantne. Przy tej okazji warto zwrócić też uwagę na doskonałą realizację albumu i absolutnie wysoki poziom wykonania tych coverów. Kazon i Ojciec Arkadiusz nie jeden raz przewyższają oryginalne wykonania.


BRING ME THE HORIZON - DIE4U

W początkowych wersach singla „Die4U” Bring Me the Horizon prezentuje nam najbardziej popową odsłonę w swojej dotychczasowej działalności. Oli śpiewa na takim efekcie, że w zasadzie mógłby rywalizować chwytliwością swojego songu z Weekendem czy też Post Malone. Jest to próba zmierzenia się z dzisiejszym mainstreamem na niejako własnych zasadach. Dlatego zespół ostro miesza tu popularne ostatnio brzmienia z ostrym gitarowym riffem, który od lat Lee Malia dostarcza na najwyższym możliwym poziomie. Mam wrażenie, że od pewnego czasu Bring Me the Horizon próbują znaleźć taki złoty środek pomiędzy tym co modne, a tym co kręci osoby preferujące bardziej zdecydowane brzmienia. Efekty są zaskakująco pozytywne i czuję, że następny album Brytyjczyków wywinduje ich na największe areny muzyczne, a przecież i teraz nie jest tak źle o czym będziemy mogli się przekonać już 18 lutego w Gliwicach. Czekam z niecierpliwością oby pandemia nic nie namiesza.