Post: #61

Cytat:Jasne, że zdarzałby się osoby, które stały w bezruchu i sprawiały wrażenie, że nie są kompletnie tym zainteresowani

To, że ktoś nie reaguje żywiołowo, nie znaczy, że nie jest zainteresowany koncertem. Ja sam zazwyczaj nie uprawiam jakiegoś dzikiego pogo, a muzyka zawsze mnie interesuje. W ogóle, to czasem mam wrażenie, że niektórzy wykonawcy chcą zrobić z ludzi idiotów. "Wszystkie rączki w góręęęęęęę!" - Boże, jak ja tego nie cierpię.

Post: #62

prz_rulez napisał(a):To, że ktoś nie reaguje żywiołowo, nie znaczy, że nie jest zainteresowany koncertem.

Uwierz mi. Potrafię to odróżnić. To nie jest trudne.

prz_rulez napisał(a):"Wszystkie rączki w góręęęęęęę!"

Wyobrażasz sobie Pharella który mówi coś podobnego? Bo ja nie

Post: #63

Zapomniałem dodać, że Pharell Williams zebrał kilkanaście biustonoszy i użył nawet słowa Pandemonium ;D

Post: #64

furbul napisał(a):Wyobrażasz sobie Pharella który mówi coś podobnego? Bo ja nie

"Put your hands up in the aaaaaaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiir"

Post: #65

Naprawdę miał inne sposoby... i pomysły

Post: #66

abd3mz napisał(a):To teraz czekam na relację Kuby, żeby porównać.

Nie robiłem listy wykonawców, których jeszcze na żywo nie widziałem, a których chciałbym zobaczyć, ale jeśli bym taką listę zrobił, to Razorlight mógłby się nawet do pierwszej dziesiątki załapać. Druga płyta była wielkim przebojem na mojej liście, trzecia też mi się podobała, a pierwszą poznałem w międzyczasie.

Na koncert przyszliśmy pół godziny po jego rozpoczęciu. Koncert bardzo nam się podobał, gdyby był na Open'erze, to walczyłby o piąte miejsce na liście najlepszych. Wydawało mi się, że ciężko będzie zaśpiewać piosenki takim stosunkowo wysokim głosem czysto, a tymczasem pod tym względem było co najmniej bardzo dobrze. Poza tym ich lubię i znam całą twórczość, więc praktycznie każda piosenka mi się podobała. Z moich ulubieńców nie słyszałem tylko "In The Morning", prawdopodobnie było w ciągu pierwszych 30 minut. Staliśmy w spokojnym miejscu, dość daleko od sceny, ale dzięki temu mieliśmy obserwować tą część publiczności, która nie była pod samą sceną. I szok! Właściwie wszyscy ludzie zainteresowani występem, wszyscy poruszający się do muzyki, nie mówiąc o tym, że wiele osób sobie radośnie skakało albo biegało po terenie podskakując. Żadnego piwa, żadnych podpitych osób, żadnych osób przeszkadzających swoim zachowaniem innym. Może w takie miejsce trafiliśmy, a może tak było wszędzie. A może pomogła godzina, bo koncert skończył się po 1.00. Bardzo pozytywne wrażenia! I moja wirtualna lista wykonawców których bardzo chciałbym zobaczyć na żywo, a nie widziałem, skurczyła się .

Post: #67

Dobra, to jeszcze ja napiszę swoją króciutką relację

Dzień 1.

O koncercie Marii Sadowskiej nie mogę za dużo napisać, bo słyszałem tylko dwie piosenki. Brzmiało całkiem dobrze.

JaConfetti - na ten koncert szedłem bez żadnego nastawienia. Nigdy wcześniej nie słyszałem nawet nazwy tego zespołu, a ponieważ występ odbył się po Sadowskiej, a przed Smolikiem, to byłem przekonany, że to Polacy
Ten koncert będzie kandydatem w kategorii Czarne Konie 2009. Dlaczego? Ano dlatego, że to kompletnie nie moja muzyka
Zespół dwóch Dunek wykonuje przedziwną mieszankę popu i techno, z domieszką musicalowego kiczu. Zdaję sobie sprawę z tego, że opis ten nie zachęci wielu osób do ich posłuchania - mnie również by to nie zachęciło, więc cieszę się, że poszedłem na ten koncert "bez przygotowania".
A co było na żywo? Bezpretensjonalność i czysta radość z grania. Być może to te dwie cechy pokonały międzygatunkowe przeszkody i pomogły pozyskać zespołowi moją sympatię
Kolejna sprawa: Dunki pod względem wokalnym były fantastyczne! Nie usłyszałem ani jednego fałszu /a zawsze staram się słuchać pod tym kątem/, pomimo tego, że w kilku piosenkach dwugłos brzmiał dość karkołomnie. Naprawdę nie pamiętam, kiedy ostatnio słyszałem tak czysty śpiew!
Moją uwagę przyciągnęły też stroje wokalistek. Na początku wybiegły na scenę w niemalże ludowych sukniach, by potem przebrać się w kostiumy superbohaterek, rodem z komiksów [?!], a na sam koniec wyjść w bluzach z kapturami /przypominającymi raczej kolorowe wory pokutne/.

Smolik - przyznam szczerze, że mocno się rozczarowałem. Liczyłem na to, że niemal orkiestra pod wodzą najlepszego polskiego multiinstrumentalisty porwie mnie gdzieś w nieznane rejony... tymczasem cały czas stałem na Placu Defilad, odczuwając zimno i ból nóg.
Wszystkie utwory zostały wykonane poprawnie, jednak większość bez polotu. Oczywiście zdarzyło się kilka jaśniejszych punktów, jednak to zbyt mało, aby występ zaliczyć do tych najlepszych.
Z tych najważniejszych momentów wymieniłbym wszystkie utwory z udziałem Gaby Kulki, a ponadto C.Y.E..

Razorlight - gdy zespół o 23.50 wreszcie wyszedł na scenę, poczułem, że warto było czekać ponad 3,5 godziny. Pierwszy raz w życiu udało mi się zająć niemal wymarzone miejsce - ok. 10 metrów od sceny, przy czymś, o czym myślałem, że jest wybiegiem.
Gdybym miał streścić ten koncert w trzech słowach, to byłyby to: energia, energia i energia - inaczej się nie da! Razorlight dał fantastyczny występ, który na pewno na długo zapadnie mi w pamięć - nogi same układały się do skakania.
Ale:
pierwszym, co rzuciło się w oczy, były sińce pod oczami Johnny'ego Borrella. Nie wiem, ile Razorlight da jeszcze koncertów, ale czuję, że nie jest to duża liczba. Ponadto kontakt z publicznością pozostawiał wieeeeele do życzenia. Słychać było też, że już nie wszystkie dźwięki są w zasięgu głosu wokalisty...
Jednak to właśnie ta wyzwolona, punkowa energia zdecydowała, że koncert wspominam bardzo pozytywnie i na pewno znajdzie się w czołówce mojego podsumowania koncertowego tego roku


c.d.n.

Post: #68

Czekam na relację z dnia drugiego, bo to on bardziej mnie interesuje, gdyż i ja tam wtedy byłem ;D