Post: #1

"Shouting Within" to drugi singiel z zapowiadanego na na 8. kwietnia 2022 albumu pt. "Call To Arms & Angels".

Post: #2

Pierwszemu singlowi dałem dziewięć i już sześć tygodni jest na szczycie mojej listy. Temu też daję dziewięć i nie wiem, co z tego wyniknie. Ale raczej nie szczyt.
No ale dziewiątki ostatnio zaskakująco sobie u mnie radzą. Inna, którą dałem, będzie w tym tygodniu najwyższym debiutem.

Post: #3

Noo, dobre to jest. Na LP 357 z tym. Ja wstępnie również dam chyba 9.

Post: #4

neo01 napisał(a):Na LP 357 z tym.

Niech będzie chociaż to, jeżeli Daytime coma nie chcą dorzucić.

Post: #5

Na to jeszcze byłem w stanie stracić czas, ale okazało się dokładnie tak samo nudne, jak się spodziewałem

Post: #6

Niedługo tylko w Polsce będą ich słuchać, hah. Muzyka przenudna, pisana z zupełnie innej galaktyki. Nie dociera tutaj Zespół chyba do skreślenia już na dobre.

Post: #7

michal_paszcza napisał(a):Nie dociera tutaj

Nie dociera do Ciebie, ale do mnie (i nie tylko) jak najbardziej.

Post: #8

Starość nie radość

Post: #9

A co ma wiek do słuchania świetnej muzyki.
Ciekawy jest ten odrobinę niepokojący motyw muzyczny, wstępnie daję taką niepewną ósemkę. Aha i teledysk jest taki bardzo w stylu kajmana.

Post: #10

(05.11.2021 02:09 PM)Sundrajta napisał(a):  A co ma wiek do słuchania świetnej muzyki.

Dokładnie. Jeszcze macie czas, żeby porzucić te smęty.

Post: #11

Teraz już nawet za słuchanie Archive atakujo, za Archive bijo! Gdzie się schować przed hordo młodych postępowców, ach gdzie?

Post: #12

Ja się oczywiście wygłupiam, ale popularność Archive w pewnych kręgach jest dla mnie wprost niezrozumiała. Powróciłem do osławionej You All Look the Same to Me z 2002 roku (wkrótce dwudziestolecie!) i cóż - "Again" oczywiście broni się, ale tak przez połowę trwania, potem jest już naprawdę ciągnięcie na siłę. Natomiast większość pozostałych nagrań, to albo smęty zdradzające głębokie inspiracje tymi spokojnymi momentami Radiohead z Amnesiac, tylko że pozbawione melodii, pomysłu i kompozycyjnego ładu, a reszta - mieszanka trip hopu i elektroniki, która przecież absolutnie nie powinna przypasować typowemu fanowi rocka z forum LP3, a poza tym wypada tak sobie w porównaniu z np. The Young Gods czy The Notwist.

A powyższe nagranie jest przyjemne - mglisto-zwiewna, pianinowa balladka - tylko ponownie mam wrażenie, że trafia tu pod strzechy siłą marki zbudowanej na niezbyt dla mnie jasnych czynnikach, bo raczej nie widzę, żeby inne podobnie brzmiące propozycje budziły taki entuzjazm.

A w ogóle to mi bliżej do Korwina niż Biedronia.

Post: #13

Jak dla mnie, oni są jedyni w swoim rodzaju. Czasem tak jest, że pewnie niuanse powodują, że coś ci bardziej leży, a coś innego mniej, mimo że teoretycznie jest zbliżone do siebie. Chociaż na pewno nie wszystko mi się od nich podoba (generalnie te bardziej elektroniczne rzeczy mniej, chociaż też nie jest to reguła).