Post: #1

De Su - Kruchego świata echem

Post: #2

Niebezpieczny temat, bo może rozgorzeć dyskusja co jest popem, a co nie. A dla mnie ten utwór to pop.
Natasza Czarmińska - Wiersz księżycowy

Post: #3

Na chwilę obecną to :
Kwiat Jabłoni - Buka

Post: #4

Zdecydowanie temat, który mógłby wywołać dyskusję, ja np w życiu bym nie zaliczył Pana utworu do popu b

Post: #5

Mi się samo brzmienie jakoś tak z Kościołem kojarzy

Post: #6

kwintesencja dziewczęcego popu z lat 00
Brodka - Miałeś być

Post: #7

Rap_gra01 napisał(a):w życiu bym nie zaliczył Pana utworu do popu

Ale o czym mówisz? Ja tu żadnego Pana nie widzę.

Post: #8

Oo, DeSu ktoś nawet pamięta!

Post: #9

Nie jest tak źle z pamięcią o nich, raz były już w klasykowej wszakże.

Post: #10

Dopiero teraz zauważyłem, że miała być polska. No ale na szczęście taką wybrałem.

Post: #11

No ta Natasza to bardziej piosenka poetycka czy inna kraina łagodności. Ale Panów tu rzeczywiście nie ma, jak już gdzieś pisałem. Skojarzenie z kościołem też ciekawe.

A ode mnie niech będzie taki wspomnieniowy klasyk:

Krzysztof Krawczyk - Bo jesteś ty

Post: #12

Ciężka sprawa, duży wybór.
Może to?

Krzysztof Krawczyk - Zatańczysz ze mną jeszcze raz

Post: #13

neo01 napisał(a):No ta Natasza to bardziej piosenka poetycka czy inna kraina łagodności.

Piosenka poetycka (a tutaj nawet konkretnie poezja śpiewana) nie jest gatunkiem jako takim, a podchodzi pod pop lub rzadziej pod rock (Niemen, Trzy zapałki TSA).

Post: #14

Nie zgadzam się, że poezja śpiewana podchodzi pod pop, który z definicji jest gatunkiem, gdzie muzyka tworzona jest niejako pod masowego odbiorcę. Poezja śpiewana i piosenka poetycka to nisza, nie może więc być popem.

Post: #15

neo01 napisał(a):pop, który z definicji jest gatunkiem, gdzie muzyka tworzona jest niejako pod masowego odbiorcę

Ta definicja kompletnie mnie nie przekonuje i nie traktuję jej poważnie.

Post: #16

Kajman wybrał inną definicję poezji śpiewanej. Można rzec: poezją śpiewaną jest śpiewanie poezji, niezależnie w jakim gatunku muzycznym odbywa się to śpiewanie. Czyli wspomniane TSA wykonuje poezję śpiewaną, ale muzycznie jest to hardrock (powiedzmy).
Jest jeszcze druga definicja, gdzie poezją śpiewaną jest śpiewanie niekoniecznie poezji, ale w stylu muzycznym charakterystycznym w zasadzie tylko dla Polski. I styl ten jest można rzec miksem amerykańskiego folku, francuskiej chanson, piosenki harcerskiej/turystycznej, piosenki aktorskiej i tradycyjnego popu. Czasem też rocka, czy jazzu, itp. W skrocie: taką poezję śpiewaną jako gatunek muzyczny definiują nie teksty (choć często też), lecz muzyka.

Post: #17

kajman napisał(a):Ta definicja kompletnie mnie nie przekonuje i nie traktuję jej poważnie.

No ale skąd się wzięła nazwa "pop"? Nie czasem od słowa "popular" czyli "popularny"? Jak więc muzyka niszowa może się mieścić w tym zakresie?
Miszon, bardzo fajnie to ująłeś, z tym że

Miszon napisał(a):Kajman wybrał inną definicję poezji śpiewanej.

Twoim zdaniem oni śpiewają to w gatunku, który można określić jako pop? Nie przekonuje mnie to za bardzo, bo popu tu jakoś w ogóle nie wyczuwam. Już prędzej właśnie można by to pewnie pod folk podciągnąć od biedy.

Post: #18

Miszon napisał(a):Jest jeszcze druga definicja, gdzie poezją śpiewaną jest śpiewanie niekoniecznie poezji, ale w stylu muzycznym charakterystycznym w zasadzie tylko dla Polski.

Wtedy mamy do czynienia z piosenką poetycką (czasami używany jest też termin kraina łagodności istniejący od l. 80-tych). Określenie poezja śpiewana funkcjonowało w l. 60-tych i 70-tych i dotyczyło wykorzystania wierszy w muzyce. Podchodziło pod niego wiele utworów, które do określenie piosenka poetycka nie pasują (biorąc z jednej strony Niemena, z drugiej Happy End, ale też Demarczyk).

Post: #19

neo01 napisał(a):No ale skąd się wzięła nazwa "pop"?

Określenie później dopasowane do istniejącej muzyki. Nie wiem czy powstało wcześniej czy w opozycji do pojęcia rock.

Post: #20

W sensie: Behemoth wykonujący wiersze poety młodopolskiego nie staje się zespołem poezji śpiewanej (nie pamiętam nazwiska poety), nadal gra (black)metal.
Marek Dyjak, masakrujący Heyowe "Sic!", nie staje się rockmanem, a "Sic!" nie staje się przez to wierszem, ale jest to poezja śpiewana.