Post: #13

30. Portugal. The Man - Woodstock [2017]

"Feel It Still" słyszał chyba każdy, a na płycie jest jeszcze kilka znakomitych numerów i potencjalnych przebojów. Do dziś nie wiem, czemu nie były należycie promowane. Ta płyta kojarzy mi się z wakacjami 2017, choć totalnie nie pamiętam, co wtedy robiłem

29. Michael Kiwanuka - Love & Hate [2016]

Lubiłem Michaela przed wydaniem tej płyty, ale dopiero później naprawdę doceniłem. Moja praca pozwala na swobodne konsumowanie dużej ilości muzyki i ta płyta dość często pojawiała się w moich słuchawkach. Do tego dodam moje soulowo-bluesowe zapędy i jestem wciągnięty. Ta płyta to też wspomnienie jednego planszówkowego wieczoru w jednym z krakowskich lokali, gdzie przez 2h na zapętleniu leciało pięć utworów z tego krążka.

28. Keane - Cause & Effect [2019]

To płyta o rozstaniu, o straconej nadziei i miłości, o błędach, o dojrzałości, szczera i smutna do bólu. Nie spodziewałem się takiego Keane, a dzięki "Cause & Effect" wrócili do formy z "Under the Iron Sea". Przy okazji premiery tego krążka grupa wystąpiła w Pradze, gdzie udało mi się pojechać jeszcze przez pandemią i był to jak do tej pory mój ostatni koncert na żywo. Koncert 10/10, ale o tym może kiedyś.

27. Noel Gallgher's High Flying Birds - Chasing Yesterday [2015]

Drugą płytą swojego projektu Noel tylko potwierdził, że rozpad Oasis nie podziałał na niego negatywnie, a "Chasing Yesterday" było kopalnią gitarowych przebojów. Warto było moknąć w deszczu podczas OWF w Warszawie, gdy promował ten krążek.

26. Arcade Fire - The Suburbs [2010]

Ta płyta, jak chyba inna, bardzo mocno kojarzy mi się z tym forum. To był czas, gdy prawie wszyscy zachwalali ten krążek, a ja dopiero powoli wchodziłem w bardziej alternatywne tereny muzyki. Warto sprawdzać rekomendacje i polecanki, bo potem okazuje się, że trafiacie na perełki.

25. Mumford & Sons - Babel [2012]

Jakoś umknęła mi debiutancka płyta Mumford & Sons. Poznałem ich jakoś później, mniej więcej w okolicach "Babel". Mumfordów do dziś bardzo lubię i jest to jedno z moich koncertowych marzeń, a ten krążek to najlepsze ich wydawnictwo w tym dziesięcioleciu - folkowe, ze stadionowymi refrenami i bardzo melodyjne.

24. Kings of Leon - Come Around Sundown [2010]

Lubię tę płytę i gdy wszyscy wokół krytykowali Kings of Leon za lekkie odejście od brzmienia z "Only By the Night", to ja śpiewałem pod nosem "Pyro" i "Radioactive". Wygrałem tę płytę jakoś w RMF lub Zet, gdy były tam jeszcze fajne płyty do wygrywania

23. Daughter - If You Leave [2013]

A to moja płyta na jesienne smutki. Nie pamiętam w ogóle, czy przesłuchałem ją w 2013 roku, ale później cały czas towarzyszyła mi przy okazji długich jesiennych wieczorów lub poranków w pracy.

22. Tired Pony - The Ghost of the Mountain [2013]

Jeśli płyta powyżej jest jesienna, to ta zdecydowanie jest górska. Często przed wyjazdami w góry słuchałem sobie tytułowego nagrania. A pod projektem Tired Pony stoi Gary Lightbody (ze Snow Patrol) i kilku innych muzyków (m.in. Belle & Sebastian i R.E.M.).

21. Radiohead - A Moon Shaped Pool [2016]

Radiohead to klasa sama w sobie i tą delikatną jak na nich płytą tylko to udowodnili.