Post: #61

EVENo napisał(a):A ja pamiętam

a widzisz .

EVENo napisał(a):Końcowe ballady raczej średnio przypadły mi do gustu, ale nie były moim zdaniem słabe. Po prostu zawiodło mnie, że cztery piosenki pod rząd brzmią tak miałko, skoro osiem poprzednich dawało mi dużo więcej radości

mam podobnie. i może nawet ta płyta u mnie byłaby jeszcze większym hitem, gdyby ta końcówka nie była taka nużąca.

Post: #62

9. Testament - TITANS OF CREATION
Ocena: POZYTYWNA

Wyjątkowo niemęcząca, jak na godzinę metalowego łupania. Oczywiście nie mam na myśli tego, że jest przystępna dla każdego, bardziej chodzi o to, jak łatwo większość piosenek potrafi tak po prostu wpaść w ucho, a to, że po melodyjnym refrenie nadchodzą "ciężkie czasy", tu już potrzeba trochę wyrozumiałości. O tą jednak nietrudno, kiedy techniczne fragmenty są zagrane tak, jak w najlepszym gatunku muzycznym na świecie powinno się grać. Gitary i perkusja podane są głównie na ostro, ale brzmią świetnie niezależnie od tempa, co nie jest niestety takie oczywiste u innych przedstawicieli szybkiego metalu.

---

8. Joe Bonamassa - ROYAL TEA
Ocena: POZYTYWNA

Odważę się powiedzieć, że jest... lepsza od poprzedniczki. Może mniej soczysta, ale nie dająca takiego wrażenia zmęczenia materiałem. Na Redemption wiele zabiegów i, co gorsza, melodii się po prostu powtarzało. Royal Tea tymczasem przedstawia dosyć luźniejsze podejście, które poskutkowało większą różnorodnością utworów. Musi się to jednak godzić z paroma banalnymi, jak na Bonamassę, momentami, ale nie trudno odnieść wrażenia, że taki był zamysł autora. Ta lekkość sprawia, że album łatwo polubić za pierwszym razem i nie wymaga kilku kolejnych odsłuchów, aby znaleźć w nim wszystko, co najlepsze. Jest więc jak tytułowa herbata - parzy się sama, ale jednocześnie nie można z niej wycisnąć więcej soku.

---

7. Kazik - ZARAZA
Ocena: POZYTYWNA

Po słabszym okresie w historii Kultu, Kazik wrócił w ostatnich latach do formy, a napisana spontanicznie Zaraza jest tego najlepszym przykładem. Płyta stworzona w krótkim czasie opisuje współczesną rzeczywistość w genialny wręcz sposób, a muzycznie nawiązuje do klasycznego stylu, co wychodzi jej rzecz jasna na dobre. W rezultacie dostajemy album koncepcyjny, który może dopiero w końcówce pokazuje kilka małych słabości, ale poza tym jest spójny i łatwy do polubienia.

Post: #63

EVENo napisał(a):Odważę się powiedzieć, że jest... lepsza od poprzedniczki.

Tamta też mnie nie zachwyciła, ale tutaj znalazłem tylko dwa utwory godne uwagi.

EVENo napisał(a):muzycznie nawiązuje do klasycznego stylu, co wychodzi jej rzecz jasna na dobre

Chyba akurat niekoniecznie, ale mi nigdy z jego stylem nie było po drodze. Dobry pierwszy singiel, a poza tym kapitalni Chińczycy, ale oni brzmią mi zdecydowanie bardziej jak Kult niż jak solowy Kazik.

Post: #64

kajman napisał(a):ale oni brzmią mi zdecydowanie bardziej jak Kult niż jak solowy Kazik.

Albo Kazik z ProFormą - dla mnie Kazik z ProFormą to ogólnie rewelacja, nie to co solo. Mnie w tym albumie przypadła do gustu tylko Kwarantanna, z pewnych powodów także zastanawiałem się nad Nożami, ale przepadły w niebycie. I jeszcze było kilka dobrych utworów, także wymienieni przez kajmana Chińczycy, ale to nie tak, że jestem z tego albumu super-zadowolony. Ból z kolei dla mnie jest dobry tylko do parodiowania, a tak to słabiutki utwór, naprawdę. A żaden utwór z albumu nie ma startu do 25 lat. Tak że przykro mi, ale nie mogę podzielić zdania EVENo.

Post: #65

Mi z kolei ProForma średnio podchodziła. A 25 jest dla mnie słabsze niż wszystko na tym albumie.

Post: #66

Mi się Zaraza też z ProFormą bardziej kojarzy, a dla mnie to krok w dobrym kierunku. Ten taki staroświecki wręcz styl, który w Tacie jeden i dwa do mnie nie trafiał, tym razem ma w sobie jakiś urok, który kupuję

Post: #67

Testament to nie moje klimaty, wyżej mój album roku, no i Kazik... Strasznie nierówna płyta, są tam zarówno bardzo dobre Nie mam na nic czasu... i Gdy Chińczycy..., jak i bardzo słabe Kluczem przyciskaj windę, no i piosenka związana z wiadomo z jakim wydarzeniem też mnie muzycznie nie przekonuje...

Post: #68

Pearl Jam długo nie mogło mnie chwycić, a jak już zdołało to nie miało już pary na oszałamiające sukcesy .
Red Box byli z tym kawałkiem i u mnie. Nie poszło im tak dobrze jak tutaj i starczyło tylko na 86. miejsce w generalce ubiegłego roku.
Przyznaje się bez bicia, że Rolling Stonesów nie doceniłem należycie...

Post: #69

Eh, dopiero teraz znalazłem czas na dokończenie

6. Bruce Springsteen - LETTER TO YOU
Ocena: POZYTYWNA

Springsteen jak wino. O ile jego wczesna twórczość średnio do mnie przemawiała, tak jego ostatnie albumy pochłaniam bez reszty i nie inaczej było z Letter to You. Owszem, mamy tu motywy powtarzane do uporu w niemal każdej piosence, ale to właśnie ten big bandowy charakter, który nie upuszcza słuchacza ani na sekundę trafił do mnie idealnie. Energicznie śpiewane refreny i masa instrumentów, z których żaden nie wyróżnia się na tle reszty, ale wszystkie zdają się pełnić ważną rolę. Mówiło się, że nowa płyta Bon Jovi ma być "Springsteenowa", tymczasem ja to właśnie tutaj słyszę Bon Jovi - ale takie z lat 90. I to właściwie wystarczy, aby mi się podobało.

---

5. Pattern-Seeking Animals - PREHENSILE TALES
Ocena: POZYTYWNA

Z tym albumem mam tak, że mam ochotę ocenić go średnio, po czym wysłuchuję go ponownie i daję mu śmiałe 8/10, tylko po to, aby następnego dnia kompletnie o nim zapomnieć i nadal twierdzić, że jest 5/10. Może dlatego, że jest to jednak muzyka dosyć nieszablonowa i dopiero mając z nią bezpośredni kontakt jestem w stanie przypomnieć sobie za co ją polubiłem. Dużo nieoczywistych dźwięków, od skocznego disco, przez klasyczne gitary, po chaotyczne nie wiadomo co. I jakimś cudem przeplata się to wszystko w logiczną całość, a wisienką na torcie są co rusz powracające partie wokalne, które swoją prostotą przypominają słuchaczowi, że to "tylko" muzyka. Taki łagodniejszy Dream Theater, ale na pewno nie uboższy. Dzieje się na tej płycie, oj dzieje.

---

4. Ania Rusowicz - PRZEBUDZENIE
Ocena: POZYTYWNA

Późno zabrałem się za ten album. Tak późno, że dopiero po sfinalizowaniu tego rankingu zorientowałem się, że jest z 2019 roku... Nie mogłem jednak tak po prostu go wyrzucić. Nie tylko dlatego, że byłem święcie przekonany, że został wydany w 2020 i miałem go na liście albumów 2020 przez tak długi czas. Również dlatego, że jak już się za niego zabrałem (a było to dopiero w grudniu!), to nie mogłem przeboleć, że tak długo zwlekałem. Super klimat i pozytywna energia, piosenki ubrane w świetne melodie i niegłupie teksty. Do tego brak słabego momentu, każdy utwór to doskonała zabawa. Ania Rusowicz nagina więc przepisy, bo w podsumowaniu 2019 roku wylądowałaby zapewne na podobnej pozycji (być może oczko niżej).

Post: #70

EVENo napisał(a):O ile jego wczesna twórczość średnio do mnie przemawiała

Też tak mam, tylko u mnie się to w zasadzie nie zmieniło.

Post: #71

Jak to się stało, że Rain on me jest u ciebie na 5 miejscu w Podsumowaniu - nie wiem ale cieszy mnie to bardzo! Tak samo jak wysoka pozycja "Gdybym Miała Serce" <3

Post: #72

mike napisał(a):Jak to się stało, że Rain on me jest u ciebie na 5 miejscu w Podsumowaniu - nie wiem ale cieszy mnie to bardzo!

Ja się bałem, że może nawet wygrać Przy czym słowo "bałem" jest bardzo adekwatne, bo wyglądałoby to przedziwnie i w ogóle co za wstyd przed znajomymi A obawy były uzasadnione, bo oprócz trzech zwycięstw, była także długa obecność i dopiero po wypadnięciu tych dam z listy zorientowałem się, że mogłem nieco przeholować

Post: #73

3. Nightwish - HUMAN II NATURE
Ocena: POZYTYWNA

Odważę się powiedzieć, że Nightwish nagrał najlepszy album w swojej karierze. Gdy przymierzałem się do tego zespołu kilka lat temu, nie robił na mnie wrażenia. Opcje są dwie, albo źle się wtedy wsłuchałem, albo... Nightwish nagrał najlepszy album w swojej karierze. Wracając do starszych utworów wyrywkowo skłaniam się do tej opcji jeszcze bardziej, bo dawne kompozycje wciąż sprawiają mi wrażenie prostych i nieporywających, natomiast te najnowsze, w szczególności instrumentalnie, potrafią mi zaimponować. Zdaje się więc, że faktycznie - Nightwish nagrał najlepszy album w swojej karierze.

---

2. Alanis Morissette - SUCH PRETTY FORKS IN THE ROAD
Ocena: POZYTYWNA

Rzadko zdarza się, aby płyta wykonywana przez kobietę tak dobrze do mnie trafiła zarówno w warstwie muzycznej, jak i tekstowej. Alanis opisuje jednak swoje życie i codzienne problemy w taki sposób, że jestem w stanie się utożsamić z podmiotem lirycznym. Do tego słowa te nie są wyśpiewywane przez członkinię azjatyckiego girls bandu, a przez dojrzałą, stylową wokalistkę. Może momentami album jest nawet zbyt przygnębiający, ale nadrabia świetnymi melodiami z dobrym, choć niezbyt wyrazistym akompaniamentem.

---

1. Seether - SI VIS PACEM, PARA BELLUM
Ocena: POZYTYWNA

Mocny, dosadny, ciężki jak byk. Pełen przestrzennego dźwięku, który w każdym utworze, a nawet w każdej sekundzie każdego utworu po prostu wypełnia otoczenie gitarami, które może nie grają jakoś finezyjnie, ale przynajmniej... rockowo. Do tego wpadające w ucho melodie i teksty, które nie tylko są świetne na papierze, ale również wyśpiewane w taki sposób, że słuchacz nie ma wątpliwości, które fragmenty są ważne i w których ma odczuwać więcej. Jedyną odczuwalną wadą jest powtarzalność, szczególnie widoczna w dwóch utworach, które w refrenie mają niemal identyczną melodię. Oprócz tego żadnych zgrzytów, a jeśli już jakieś są, to są to zgrzyty przyjemne dla ucha. Album roku.

Post: #74

RPA rządzi! u Ciebie wygrało w płytach, a u mnie w utworach!

Post: #75

(23.01.2021 10:35 PM)EVENo napisał(a):  

mike napisał(a):Jak to się stało, że Rain on me jest u ciebie na 5 miejscu w Podsumowaniu - nie wiem ale cieszy mnie to bardzo!

Ja się bałem, że może nawet wygrać Przy czym słowo "bałem" jest bardzo adekwatne, bo wyglądałoby to przedziwnie i w ogóle co za wstyd przed znajomymi A obawy były uzasadnione, bo oprócz trzech zwycięstw, była także długa obecność i dopiero po wypadnięciu tych dam z listy zorientowałem się, że mogłem nieco przeholować

eee tam, co to za wstyd U mnie wygrały i w sumie się nie dziwę, bo królowały przez cały pierwszy lockdown. No wyszedł im ten utwór, a przy okazji to dwie ikony muzyki pop. Żaden wstyd!

Post: #76

Plebiscyt na najlepszy niesinglowy utwór roku
Ekskluzywny dla mycharts.pl

Oczywiście zasada niesinglowości pozostaje moja i jest elastyczna - to plebiscyt dla piosenek, które nie trafiły na moją listę w 2020 roku. Oznacza to, że:
- mogły lub mogą trafić na nią w 2021 roku
- mogły być singlami, ale przeoczonymi
- mogły być singlami, ale zbyt słabymi na moją listę (tutaj tylko jeden przypadek, bo po prostu na tej płycie Bartosiewicz naprawdę nic lepszego nie znalazłem)

Po jednej piosence z każdego przesłuchanego albumu.

A układa się to w taki sposób:

01. Pearl Jam - TAKE THE LONG WAY

02. Alanis Morissette - LOSING THE PLOT
03. Nothing But Thieves - THERE WAS SUN

04. Mela Koteluk & Kwadrofonik - DRZEWA
05. Seether - BURIED IN THE SAND
06. Luxtorpeda - BONĘDZA CITY
07. Bon Jovi - BLOOD IN THE WATER
08. Gotthard - NO TIME TO CRY
09. Taylor Swift - MIRRORBALL
10. Harem Scarem - RIOT IN MY HEAD

11. Testament - DREAM DECEIVER
12. Nightwish - MUSIC
13. Amy Macdonald - THE HUMAN DEMANDS
14. AC/DC - WITCH'S SPELL
15. Deep Purple - THE LONG WAY ROUND
16. Joe Bonamassa - LOOKOUT MAN!
17. Janek Pęczak - WSZECHŚWIAT O TYM MÓWI
18. Bruce Springsteen - HOUSE OF A THOUSAND GUITARS
19. Skubas - DOSKONAŁY PRZEGRANY
20. Julia Marcell - MAMO

21. Hayley Williams - PURE LOVE
22. Artur Rojek - KUNDEL
23. Ania Rusowicz – FANTASMAGORIA I JA
24. Kazik - BILET W JEDNĄ STRONĘ ZŁĄ
25. Green Day - SUGAR YOUTH
26. Pattern-Seeking Animals - HERE IN MY AUTUMN
27. Deftones - URANTIA
28. Stone Temple Pilots - YOU FOUND YOURSELF WHILE LOSING YOUR HEART
29. Trivium - THE DEFIANT
30. Piotr Bukartyk - SINALOA
31. Blackfield - FALLING
32. Mother's Cake - GLORIA
33. Edyta Bartosiewicz - CICHY ZABÓJCA

Honorable mentions:
- w przypadku Luxtorpedy mogłem równe dobrze zamieścić niejedną inną piosenkę (faworytem chyba Na czworakach), ale ten gościnny występ po prostu robi robotę i sprawia, że Bonędza jest niejako "highlightem" płyty
- w przypadku Seethera wahałem się pomiędzy tym, a utworem Wasteland
- w przypadku Bon Jovi wahałem się z Lower The Flag
- w przypadku Bonamassy wahałem się z Beyond The Silence
- w przypadku Deep Purple wahałem się z No Need To Shout

Post: #77

czyli "Blood in the Water" jednak Ci się podoba

Post: #78

ku3a napisał(a):czyli "Blood in the Water" jednak Ci się podoba

Technicznie to świetna piosenka, jedna z najlepszych w tej erze, po prostu ciężko przyjąć mi ją do serca, tak jak przyjąłem na przykład Labor Of Love. No, ale z tej płyty ciężko mi przyjąć do serca jakikolwiek utwór, więc zadecydowało ucho (z pomocą drugiego ucha).