Post: #34

40. Jessie Ware – Save A Kiss
W tym roku nie było zbyt dużo okazji, by potańczyć poza domem. Ale w sumie to ja i tak zbyt często tak nie robię (nawet przed 2020 rokiem). Save A Kiss idealnie się do tego nadaje. Wielka szkoda, że nie było ani u mnie, ani w radiu przeboju, bo numer dobrze pasuje do radia.

39. Pearl Jam – Superblood Wolfmoon
Pierwszy singiel z Gigatonu był nieco inny od większości twórczości Pearl Jam. Superblood Wolfmoon, drugi singiel z tegorocznego albumu, był już bardziej w ich stylu. Czasem, jak kawałek jest po prostu bardzo dobry, to nie warto silić się na oryginalność (choć w przypadku PJ nie wyszło to źle). Po prostu mocna grzałka, która została wydana trochę zbyt późno, by spełniała tą rolę, bo w lutym. Może dlatego ten numer tak szybko wyleciał z list przebojów.

38. Maciej Meller – Frozen
Maciej Meller, gitarzysta zespołu Riverside, zaczął działać w tym roku na własną rękę. Wydał on pierwszy solowy album pt. Zenith. Numerem, który promuje krążek stało się Frozen. Z jednej strony ma on rewelacyjny riff, który się przewija przez większość utworu. Z drugiej po pewnym czasie zaczyna nieco męczyć, głównie przez elektronikę, jaka się tutaj momentami przebija. Ładna piosenka, ale do ideału trochę brakuje.

37. Hayley Williams – Dead Horse
Coś wielu artystów w tym roku się oderwało od reszty zespołów, z których są znani. Oprócz Macieja Mellera dobrym przykładem jest też Hayley Williams (choć wcześniej nagrała już kilka numerów bez Paramore, jednak wszystkie z nich to współprace z innymi artystami). Na swoim pierwszym solowym albumie Hayley eksperymentuje z wieloma gatunkami muzycznymi. Zresztą proces wydawania poszczególnych kawałków też należy do nietuzinkowych. Najpierw stopniowo ukazywały się trzy epki, na których było po pięć utworów. Aż w końcu po kilku miesiącach, w maju zostało to złączone w jedną całość pt. Petals For Armor. Dead Horse to chyba najbardziej popowy numer z całej płyty i jednocześnie, co jest w sumie oczywiste, najbardziej wpada w ucho. Moim zdaniem numer pasuje też do ostatniego albumu Paramore.

36. Jake Bugg – Rabbit Hole
Numer odkryty z kilkumiesięcznym opóźnieniem, ale uważam, że do ponurej jesieni to w sumie lepiej pasuje, niż do wiosny (która w tym roku w sumie też była ponura), kiedy ta piosenka się pojawiła w domenie publicznej. Miło słyszeć, że jeszcze w 2020 ukazują się przebojowe, rockowe kawałki, nieco nawiązujące do starych czasów.

35. The Raconteurs – Bored and Razed
Ostatni album wracającej po wielu latach formacji The Raconteurs spodobał mi się jak mało który. Próbowałem się oswoić z tym konkretnym ich numerem już w czerwcu 2019. Okazało się wtedy, że to trochę za mało na moją listę. Na szczęście Bored and Razed dostało drugą szansę w styczniu, kiedy ponownie to usłyszałem. Szczególnie podoba mi się riff występujący po refrenie oraz na końcu utworu. Jak już do tego kawałka wróciłem, to od razu zadebiutował on na 2. pozycji. Co ciekawe, nie udało się nigdy mu wygrać, a na dodatek wyleciał po dziewięciu tygodniach.

34. Stach Bukowski – Czerwony SUV
Bardzo lubię motoryzację, być może dlatego tak bardzo polubiłem kawałek pt. Czerwony SUV. Jest to koncertowy wymiatacz, który się ukazał w tragicznym dla koncertów roku. W sumie z powodu ich braku tego kawałka się jeszcze lepiej słucha. Dobry debiut, szkoda tylko, że przez mało kogo zauważony.

33. Fiona Apple – Under The Table
Według wielu portali i krytyków muzycznych Fetch The Bolt Culters to jeden z najlepszych albumów roku. Mogę się zgodzić z tą opinią. Cała płyta jest pełna takich nazwałbym, artystycznych kawałków. Na pierwszy ogień z tego krążka poszedł numer nazwany Under The Table. Przyjemnie się tego słucha, szczególnie ze świadomością tego, że... to samo imię, co ona ma mój bardzo lubiany przeze mnie pies.

32. Gorillaz & Peter Hook and Georgia – Aries
Bardzo szybko i mocno mi się spodobał jeden z tegorocznych numerów Gorillaz, bo już w swoim drugim notowaniu Aries zwyciężyło z konkurencją. Ale miłość do tego numeru okazała się być chwilowa, ponieważ już cztery tygodnie po zdobyciu numeru jeden ta piosenka wyleciała z mojej listy. Jednak po kilku miesiącach uznałem, że to bardzo dobry utwór, taki w stylu lat 80. (jak pierwszy raz ją usłyszałem, to myślałem, że słucham jakiegoś nieznanego mi wcześniej kawałka z tej dekady, byłem więc zaskoczony, że to nowość) i zdecydowanie zasługuje na wysoką pozycję w podsumowaniu 2020.

31. Deep Purple – Nothing at All
Deep Purple mieli ogromny wpływ na scenę rockową początku lat 70. Pomimo tego, że Child In Time ma już pól wieku, to zespół nadal nagrywa nowe albumy. I to całkiem nowe, a nie jakieś nigdy wcześniej niepublikowane wydania wykopane z szuflady sprzed kilkudziesięciu lat. Pierwszy singiel, Throw My Bones był bardzo przeciętny, następny, Man Alive trochę lepszy, dopiero Nothing At All bardzo mi się spodobało. Choć i tutaj nie od razu, bo przekonałem się na przełomie września i października. Czuć tutaj lata 70. i ich energię. Słychać wyraźnie, że to kawałek z zupełnie innej bajki, niż większość utworów z JT30 i innych list przebojów.