Post: #25

Dżan czy tam Kaen, słucham właśnie trzeciej ich płyty... O rany cóż to za dziwo, niby aranżacyjnie jest naprawdę nowocześnie, zważywszy że jest to rock 1971 (Spotify oferuje nam wersję Remastered), ale kompozycyjnie i wokalnie (podkreślę dla mnie) nie do przyjęcia! Domyślam się, że wtedy nie tylko w Polsce, lecz nawet w świecie mało kto potrafił tak grać i to jest ich ewidentny atut, tylko u mnie plasują się tuż obok takiej muzyki jak hardstyle, czyli że od czasu do czasu tego posłucham, ale na pewno nie żyję takimi rytmami, aha i za ich najsłabszy punkt uważam wokalistę Damo Suzukiego, a dla mnie ta strona jest bardzo ważna (o ile nie decydująca) w muzyce. Najmocniejszy to na pewno ten wszechobecny pulsujący rytm, im dłużej słucha się tych dźwięków, tym bardziej one wciągają (jak chodzenie po bagnach).
I być może faktycznie gdybym poznał tę kilkanaście razy, to na tyle utkwiła by w mej pamięci, że naprawdę zaczęła by mi się podobać, ale wolę nie ryzykować.
Zatem jeszcze zapewne jutro posłucham pozostałych "gigantów" i wtedy podejmę decyzję co z tym fantem zrobić?